Το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο κλυδωνίζει την αξιοπιστία της δημοσιογραφίας του BBC, η οποία μέχρι σήμερα θεωρούνταν τόσο υποδειγματική που σε άρθρο του ο «Ομπζέρβερ» έγραφε ότι το BBC κρατά την τιμή όλων μας ψηλά. Το BBC δεν πρόλαβε να συνέλθει από την «υπόθεση Τζιμ Σάβιλ», την απίστευτη αυτή ιστορία σεξουαλικής κακοποίησης νεαρών κοριτσιών από τον σούπερσταρ παρουσιαστή ελαφρολαϊκών προγραμμάτων του, την οποία συγκάλυψαν οι συνάδελφοί του, και ήλθε το σκάνδαλο «Μακάλιμπι» να κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Μόνο που αυτή τη φορά το πλήγμα δέχθηκε ο πυρήνας της δημοσιογραφικής ηθικής του BBC, θέτοντας προβλήματα δεοντολογίας. Γιατί οι υπεύθυνοι του ενημερωτικού προγράμματος του BBC2 «Newsnight» έσπευσαν αδικαιολόγητα να υιοθετήσουν τη μαρτυρία θύματος σεξουαλικής κακοποίησης που κατονόμασε ως ένοχο τον πρώην βουλευτή των Τόρις λόρδο Μακάλιμπι χωρίς να προβούν στις απαραίτητες, ειδικά για μια τέτοια περίπτωση, διασταυρώσεις των πληροφοριών. Δεν έδειξαν καν φωτογραφίες του Μακάλιμπι στο θύμα, ώστε να βεβαιωθεί, ούτε επικοινώνησαν με τον ίδιο, ο οποίος ουδέποτε είχε επισκεφθεί το ίδρυμα στην Ουαλία όπου συνέβη η τραγωδία της κακοποίησης παιδιών.

Εσπευσαν από υπερβάλλοντα ζήλο για να μην κατηγορηθεί και πάλι το BBC για συγκάλυψη σκανδάλου; Παρακολουθώντας την οργιαστική αρθρογραφία επί του θέματος στον βρετανικό Τύπο φαίνεται ότι η δημοσιογραφία του BBC δεν περνάει τις καλύτερες ημέρες της. Και η παραίτηση για λόγους ευθιξίας του γενικού του διευθυντή Τζορτζ Εντγουισλ, ο οποίος σύμφωνα με τον κανονισμό είναι παράλληλα και ο διευθυντής ενημέρωσης, κάθε άλλο παρά επιλύει το πρόβλημα. Στο μεταξύ χθες ακολούθησαν ακόμη δύο παραιτήσεις, της διευθύντριας του BBC News Χέλεν Μπόουντεν και του υποδιευθυντή Στιβ Μίτσελ.

Ολα αυτά έγιναν αφορμή για την έναρξη μιας μεγάλης συζήτησης σχετικά με την ποιότητα της δημοσιογραφίας του BBC και το πώς ελέγχεται η τήρηση της δεοντολογίας σε έναν οργανισμό με κολοσσιαία παραγωγή ενημέρωσης. Υπολογίζεται ότι σε έναν χρόνο παράγει 425.320 ώρες ενημερωτικού προγράμματος για τηλεόραση και ραδιόφωνο, δηλαδή 1.165 ώρες ημερησίως.

Ηδη διαπιστώνεται σοβαρό οργανωτικό πρόβλημα, καθώς ο γενικός διευθυντής δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει εκ των προτέρων κάθε λεπτό ενημέρωσης που βγαίνει στον αέρα. Αλλωστε η προηγούμενη μεγάλη υπόθεση σύγκρουσης του BBC με την κυβέρνηση ήταν επί Τόνι Μπλερ, όταν το 2003 ο Αντριου Γκίλιγκαν σε ρεπορτάζ που μεταδόθηκε στις 6 τα χαράματα είχε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι παραποίησε στοιχεία φακέλου για τα πυρηνικά όπλα του Ιράκ προκειμένου να νομιμοποιήσει την απόφασή της να συμμετάσχει στον πόλεμο. Το BBC είχε σταθεί στο πλευρό του δημοσιογράφου, αν και η κυβέρνηση είχε ζητήσει την παραίτηση του τότε γενικού διευθυντή Γκρεγκ Ντάικ, καθώς αποκαλύφθηκε ότι η «πηγή» του δημοσιογράφου δεν ήταν αξιόπιστη.

Αυτή τη φορά όμως η υπόθεση είναι ακόμη πιο σοβαρή καθώς δεν τηρήθηκαν οι στοιχειώδεις κανόνες. Μερικοί βρίσκουν δικαιολογίες, όπως τις περικοπές των κονδυλίων, ενώ άλλοι σπεύδουν να προτείνουν «μείωση του μεγέθους του BBC» ( ο Ehrman του thefirstspot.com) ώστε να είναι ευέλικτο.

Ωστόσο σε μια δυναμική αρθρογραφία στον βρετανικό Τύπο τονίζεται ότι δεν γίνεται να επιτραπεί στους πολιτικούς να ξαναγράψουν τον κανονισμό του BBC, ούτε μπορεί να γίνεται οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια υπό το κράτος μιας κρίσης όπως η παρούσα.

Σε όλα αυτά διαβάζει κανείς με σαφήνεια την προσπάθεια να προστατευθεί το BBC από κυβερνητικές παρεμβάσεις με άλλοθι την αναδιάρθρωσή του, οι οποίες ακόμη και υπό τις παρούσες συνθήκες θεωρούνται χειρότερες για την αξιοπιστία του και από οποιαδήποτε παράβαση δεοντολογίας.