Αναζήτηση
Ευχή αλλά και… κατάρα για την Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί η απόφαση του κ. Ντράγκι για την χωρίς όριο αγορά ομολόγων, με στόχο τη σταθερότητα του ευρώ και τη στήριξη των χωρών του Νότου.
Η απόφαση – όπως έδειξε και η αντίδραση των αγορών – αλλάζει το διεθνές κλίμα για την ευρωζώνη και περνάει το μήνυμα της αποφασιστικότητας από τη Φρανκφούρτη (και τις Βρυξέλλες) για τη στήριξη του κοινού νομίσματος στο πρότυπο της αμερικανικής FED – κόντρα στις επιθυμίες της γερμανικής κεντρικής τράπεζας και μεγάλης μερίδας συντηρητικών φωνών στη Γερμανία.
Γι’ αυτό ο ευρωπαίος τραπεζίτης στην προσπάθειά του να ικανοποιήσει και το Βερολίνο έβαλε ως απαράβατο όρο για την αγορά ομολόγων των χωρών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση την προσυπογραφή από τις χώρες αυτές ενός μνημονίου γερμανικής λιτότητας – στο πρότυπο της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.
Ομως εάν η Ισπανία και η Ιταλία, οι οποίες σήμερα βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο και χρειάζονται τη στήριξη της ΕΚΤ για να πέσουν τα σπρεντ δανεισμού τους, υποχρεωθούν να φορέσουν τον «γερμανικό κορσέ λιτότητας», τότε η απόφαση Ντράγκι ενδέχεται να είναι δώρο – άδωρο για την Ευρώπη.
Μπορεί να σταθεροποιήσει αρχικά το ευρώ αλλά να βυθίσει τις μεγάλες αυτές χώρες του Νότου – και άρα στη συνέχεια ολόκληρη την ευρωζώνη – πιο βαθιά στην ύφεση. Το παράδειγμα της Ελλάδας δείχνει ότι ο κίνδυνος αυτός είναι υπαρκτός…
Αυτό θα είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο και για τη χώρα μας η οποία, παρά το ότι θα υποχρεωθεί να προχωρήσει σε νέες θυσίες 11,88 δισ. ευρώ, θα μείνει καθηλωμένη στον πάτο του οικονομικού κύκλου και δεν θα μπορέσει – λόγω ευρωπαϊκής ύφεσης – να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί από την τρόικα.
Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα γίνει τότε πιο πιθανή και πολύ ευκολότερη από σήμερα – αφού τα νέα χρηματοπιστωτικά εργαλεία που αποφάσισε ο Ντράγκι θα δίνουν τη δυνατότητα συγκράτησης των αναταράξεων ενός GREXIT.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει. Ξεπέρασε τα όρια των αρμοδιοτήτων του και συγκρούστηκε με τη γερμανική πλευρά προκειμένου να «περάσει» το σχέδιό του. Τώρα, είναι η σειρά των πολιτικών ηγετών: τα νέα μνημόνια πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύονται, από την πρώτη στιγμή, με αναπτυξιακά πακέτα. Η λιτότητα από μόνη της δεν αρκεί για το ξεπέρασμα της κρίσης – ούτε στην Ελλάδα ούτε σε καμία άλλη χώρα του ευρώ.
