Η Σελήνη ανέκαθεν γεννούσε μύθους. Σε κάποιους απ’ αυτούς όλοι θέλουν να πιστεύουν κι ας ξέρουν ότι είναι μύθοι. Συμβαίνει με την αυγουστιάτικη πανσέληνο που πρέπει να είναι λαμπρότερη και μεγαλύτερη απ’ οποιαδήποτε άλλη πανσέληνο του χρόνου. «Αυτό δεν είναι σωστό αφού επανειλημμένες μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι το μέγεθος της πανσελήνου δεν διαφέρει καθόλου από μήνα σε μήνα ή από ώρα σε ώρα», λέει στα «ΝΕΑ» ο Δ. Σιμόπουλος.

«Υπάρχει φυσικά μετρήσιμη διαφορά του μεγέθους της Σελήνης ανάλογα με το αν βρίσκεται στο περίγειό της ή στο απόγειό της, κάτι που συμβαίνει κάθε μήνα. Για παράδειγμα το πλησιέστερο περίγειο της Σελήνης είναι 356.410 χιλιόμετρα, ενώ το μεγαλύτερο απόγειό της φτάνει τα 406.697 χιλιόμετρα. Αυτό όμως δεν έχει σχέση με το πόσο μεγάλη φαίνεται όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε οπτική απάτη, αφού στον ορίζοντα η Πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλος του παρατηρητή παρασύρεται να πιστέψει ότι η Πανσέληνος είναι μεγαλύτερη στον ορίζοντα απ’ ό,τι όταν βρίσκεται ψηλά στον ουρανό».

Κατά έναν παράδοξο τρόπο όμως, η αυγουστιάτικη πανσέληνος καταφέρνει να είναι πάντα λαμπρότερη και φέτος θα είναι μπλε.