Αναζήτηση
Εμπρός της γης οι… χαλασμένοι
Κυρία Φοίβη.
Και τώρα; Η Ελληνική Χαλυβουργία θα κλείσει τη μονάδα του Ασπροπύργου! Αυτό το έρημο και πολύ λίγο μηνιάτικο ποιος θα το δίνει κάθε μήνα στους εργαζομένους;
Πριν από λίγες μέρες άκουγα ζωντανά στο ραδιόφωνο πως πολλοί από τους εργαζομένους ήθελαν να δουλέψουν, αλλά το ΠΑΜΕ δεν τους άφηνε.
Εμείς οι εργαζόμενοι (οι λίγοι νυν και οι πρώην) μετράμε σήμερα το 50άρικο και όποιος δεν μπορεί να μας το δώσει δεν δικαιούται να μας αφαιρεί το δικό μας δικαίωμα να δουλέψουμε, ειδικότερα στο όνομα της υπεράσπισης των συμφερόντων μας!
Προσωπικά, δεν μπορώ να συμφωνήσω πως και αυτόν τον αγώνα θα πρέπει εγώ να τον υποστηρίξω (χρηματοδοτήσω) με χρήματα που δεν έχω!
Εχω κουραστεί, αγαπητή κυρία Φοίβη, όλοι να κόπτονται για την υπεράσπιση των συμφερόντων μου εξ απαλών ονύχων!
Οι Βολιώτες τα κατάφεραν καλύτερα. Συμφώνησαν να δουλεύουν 4ωρο για να μη γίνουν απολύσεις και τελικά δουλεύουν 8ωρο, ακόμη και υπερωρίες, για να καλύψουν τις ανάγκες της επιχείρησης!
Δεν χτυπάμε το κεφάλαιο αφαιρώντας το δικαίωμα στην εργασία (αλήθεια, ποιος αποφασίζει τελικά για μένα σ’ αυτή τη χώρα;).
Μάλλον δεν έχει καταλάβει το ΠΑΜΕ πως, με το να μην αφήνει τα κρουαζιερόπλοια να κατεβάζουν τον κόσμο τους στην Ελλάδα τού σήμερα και με το να μην μας αφήνει να δουλέψουμε στην Ελλάδα τού σήμερα, μόνο το κεφάλαιο δεν βλάπτει! Το κεφάλαιο τα πήγε τα χρήματά του έξω και πάντα θα τα εξασφαλίζει! Εμείς τι κάνουμε;
Τι άλλο πέρα από το εκλογικό αποτέλεσμα του κόμματος πρέπει να συμβεί για να καταλάβουν πως στραβά αρμενίζουν και δεν βοηθάνε ούτε εμάς ούτε τον τόπο μας σήμερα με αυτές τις τακτικές; Τι άλλο να πω;
Με εκτίμηση, Βάντα Παπαϊωάννου
Εμείς, αγαπητή Βάντα, κατά την προσφιλή τακτική τού «ένα είναι το Κόμμα», θα ψειρίζουμε και θα βράζουμε μαϊμούδες και αηδόνια (της πολιτικής) για να βγάλουμε δυο δάχτυλα ζουμί, για να παραφράσουμε τον στίχο του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι από το «Σύγνεφο με παντελόνια». Θα στήνουμε απεργίες για τα συντεχνιακά, μην υπολογίζοντας τις επιπτώσεις στο ψωμί των άλλων – τόσων ανθρώπων! Το ίδιο δεν έγινε και στο λιμάνι που με τις «κινητοποιήσεις» για το υπερφουσκωμένο μεροκάματο των συνδικαλισταράδων (και μόνο, δυστυχώς…) σχεδόν έκλεισαν όλα τα μαγαζιά του Πειραιά που έκαναν λίγη δουλίτσα με τους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων; Οπως άλλοι έριχναν λάδια στους δρόμους για να γλιστρήσουν τα τουριστικά πούλμαν με τους τουρίστες… Οσο να φτάσουν όλοι να μείνουν όχι με μειωμένο μεροκάματο αλλά δίχως καθόλου δουλειά. Και να προστεθούν στις ορδές των ανέργων, ώσπου να φτάσει κάποτε η πολιτική και οι συνδικαλιστάρες μας να συνειδητοποιήσουν πως το πραγματικό νούμερο δεν είναι το 1.100.000 που μας τσαμπουνάνε, αλλά στην πραγματικότητα το τριπλάσιο.
Τι σου τάζω, τι σου τάζω
Αγαπητή Φοίβη,
Σε τοπικά έντυπα, όπως π.χ. στην «Ελεύθερη Αποψη» της Ζακύνθου, διαβάζουμε ότι ο κ. Σαμαράς έταζε πριν από τις εκλογές τα πάντα σε «στελέχη» του που δεν θέλουν να ενταχθούν στα ψηφοδέλτια του κόμματός του για να αποφασίσουν να συμμετάσχουν. Οπως επίλυση προσωπικών προβλημάτων καθώς και όλων των συγγενών τους.
Και σαν παλαιοκομματικός που είμαι, αναρωτιέμαι, μήπως υποψιάζεστε τι είδους λύσεις τους έδινε;
Σας ευχαριστώ και φιλικά,
Χρίστος Τσαχπίνης – Καβαλιώτης, Γερμανία
Πώς μπορεί να μαντέψει κάποιος, αγαπητέ Χρίστο; Να μασήσει φύλλα και να κάνει την Πυθία; Να δει πως όλους τους παλαιούς, ανεξαρτήτως αξίας, τους βόλεψε ο Αντουάν και μας έχουν κατσικωθεί σε μια κυβέρνηση του… τα ζώα μου αργά;
