– Σίγουρα υπάρχουν αθέμιτα οικονομικά συμφέροντα πίσω από την επαναφορά της δραχμής και αναμφίβολα το θέμα του ευρώ είναι για τη χώρα ζωτικό. Με τη δραχμή η Ελλάδα θα καταποντιστεί, οι τράπεζες θα καταρρεύσουν, θα ακολουθήσουν αλυσιδωτές πτωχεύσεις, οι καταθέσεις των πολιτών θα χαθούν κατά 70%. Ηδη πλήθος μικροκαταθέτες, περίτρομοι που τα κάθε 100 ευρώ τους θα γίνουν 35, τρέχουν απελπισμένοι να βρουν λύση για τα λίγα κόπια μιας ζωής, έως που θάβουν ευρώ στα περιβόλια…
– Είναι αντιδραστική η μικροκομματική εκμετάλλευση και η προεκλογική σπέκουλα στο θέμα του ευρώ που πολλά κόμματα κάνουν. Είναι όμως δείγμα πολιτικής παρακμής να γίνεται στο όνομα της Αριστεράς. Το ΚΚΕ καλεί σε αγώνες υπέρ της πτώχευσης της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς αντιφάσκει συνέχεια για το ευρώ. Μετά τις εκλογές του Μαΐου επαναλαμβάνει τη διαβεβαίωση, «δεν θα κάνουμε μονομερείς ενέργειες», «δεν επιδιώκουμε έξοδο από το ευρώ». Τρεις εβδομάδες αργότερα το νέο «κυβερνητικό» του πρόγραμμα προβλέπει την άμεση καταγγελία του Μνημονίου.
– Σε δέκα μέρες αλλάζουν ξανά θέση, ο Α. Τσίπρας καθησυχάζει τους πρεσβευτές των G20 στο Ζάππειο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σκοπεύει «έξοδο από την ευρωζώνη» και βεβαιώνει: «Θα επιδιώξουμε μια συμφωνημένη λύση με τους εταίρους μας». Μερικές ώρες αργότερα σε συγκέντρωση οπαδών ξαναδηλώνει άμεση ακύρωση του Μνημονίου και ονομάζει «προεκλογικό τέχνασμα» τη «δήθεν διακοπή της δανειοδότησης». Είναι φανερός ο λαϊκισμός, λογικό να μην επιδιώκει την έξοδο από το ευρώ και ολοφάνερο ότι την έξοδο τη διακινδυνεύει!
– Θα διακινδυνεύσει λοιπόν την επιβίωση της χώρας. Γιατί όμως θα του δώσουν οι πολίτες τη δύναμη να τη διακινδυνεύσει; Καλά οι πιο φτωχοί κι αδικημένοι, που στην απελπισία τους περιμένουν πως θα τους δώσει πίσω τις περικοπές μισθών και συντάξεων και θα διαγράψει τα χρέη τους. Οι υπόλοιποι όμως; «Διακινδυνεύουν» τέτοιο ενδεχόμενο; Εάν καταρρεύσει η οικονομία, θα καταρρεύσει για απρόβλεπτο διάστημα η κρατική νομιμότητα. Το «διακινδυνεύουν»; Δηλαδή αναλαμβάνουν με την ψήφο τους την ευθύνη τέτοιου ενδεχόμενου έστω εφιαλτικού χάους;
