Τετάρτη βράδυ. Λίγο μετά τις 20.00. Η βροχή έχει σταματήσει πριν από λίγο. Δεν κυκλοφορεί πολύς κόσμος στη Φωκίωνος Νέγρη. Κάποιοι κοντοστέκονται στον αριθμό 16, εκεί όπου χάσκει μισάνοιχτη μια βαριά σιδερένια πόρτα.

Αρκετοί ήδη είχαν φτάσει στον διακριτικό χώρο τέχνης του Ιδρύματος «Η άλλη Αρκαδία» – χώρος που ανήκει στον συλλέκτη Σωτήρη Φέλιο και όπου φιλοξενείται η έκθεση με τα ερωτικά ανάγλυφα και σχέδια του Χρόνη Μπότσογλου. Οι καρέκλες σχεδόν γεμάτες από όσους θέλουν να ακούσουν τον καλλιτέχνη Χρόνη Μπότσογλου και τον ακαδημαϊκό συγγραφέα Θανάση Βαλτινό να συζητούν περί «Ερωτισμού και πορνογραφίας».

Κυρίες στα πρώτα ή και τα δεύτερα -ήντα. Νεαρά ζευγαράκια. Κύριοι, μόνοι ή με φίλους. Κάποιοι εξ αυτών ζωγράφοι, ιστορικοί τέχνης, γκαλερίστες και πολλοί – οι περισσότεροι – άνθρωποι που δεν συναντά κάποιος σε εγκαίνια και σε περί τεχνών εκδηλώσεις.

Λίγα λεπτά πριν από τις 20.30 πλέον υπάρχουν όρθιοι. Τον λόγο παίρνει ο τραγουδιστής Σπύρος Σακκάς. Και απαγγέλλει με βαθιά ερωτική φωνή αποσπάσματα από την εμβληματική ποιητική συλλογή του Ανδρέα Εμπειρίκου, Οκτάνα. Με άλλα λόγια, όποια ερωτική πράξη βάλει ο νους δοσμένη με παραστατικό και χιουμοριστικό τρόπο κάποιες φορές, σε καθαρεύουσα.

Το πρώτο σοκ ακολούθησαν κρυφά γελάκια. Ματιές και πολλές – μα πάρα πολλές – μετακινήσεις πάνω στις καρέκλες. Πολλοί ένιωθαν άβολα κι άλλαζαν θέση…

Τα φώτα ανάβουν. Πριν φτάσουμε στο ζουμί, ο δάσκαλος Χρόνης Μπότσογλου προβάλλει μια σειρά ερωτικών σκηνών από τη γιαπωνέζικη και την ινδική τέχνη έως την αρχαία ελληνική, και τη δυτική ζωγραφική: από Ρέμπραντ έως Κεσσανλή.

Και ο λόγος στον Θανάση Βαλτινό που απορεί πώς ένα τολμηρό κείμενο όσο το Ασμα Ασμάτων ανήκει στα εκκλησιαστικά. Πέφτει στο τραπέζι το επίμαχο ερώτημα πού σταματάει η τέχνη κι αρχίζει η πορνογραφία; «Δεν υπάρχει όριο. Ολα εξαρτώνται από την πρόθεση του καλλιτέχνη και την ποιότητα της αναπαραστατικής του δύναμης» λέει ο Θανάσης Βαλτινός. «Και στο κείμενο του Εμπειρίκου η καθαρεύουσα, η ωμότητα και η σκηνογραφία δεν επιτρέπουν να θεωρήσουμε το έργο αυτό πορνογραφικό» προσθέτει ο Χρόνης Μπότσογλου.

Μια κυρία από το ακροατήριο ζητά διευκρινίσεις. «Τι εννοείτε με την πρόθεση του καλλιτέχνη;». «Την αξιοσύνη εννοούσα» διευκρινίζει ο συγγραφέας. «Δεν έχει αξία η πρόθεση» συμπληρώνει ο Χρόνης Μπότσογλου. «Κι εγώ από τη δεκαετία του ’80 είχα πρόθεση να δημιουργήσω τα Ερωτικά, αλλά πρόσφατα βρήκα τον τρόπο να τα φτιάξω». «Με την τέχνη ο άνθρωπος κάνει διάλογο με την αιωνιότητα κι ο έρωτας αποτελεί μια ένδοξη στιγμή που αποφορτίζει σωματικά και ψυχικά. Είναι θέμα του καλλιτέχνη του πώς το αντιμετωπίζει» καταλήγει ο Θανάσης Βαλτινός.

Τελευταία Νέα