Οπως κάθε μεγάλος σκηνοθέτης, από τον Φελίνι μέχρι τον Γούντι Αλεν και τον Μπέργκμαν, τον Αντονιόνι αλλά και τον Σκορσέζε, έτσι και αυτός. Πάντα με τους ίδιους συνεργάτες. Με την Ελένη Καραΐνδρου στη μουσική από το 1984 και το «Ταξίδι στα Κύθηρα». Μια αμφίδρομη σχέση, όπου η μουσική της Ελένης το σήμα κατατεθέν του Τεό και τούμπαλιν. Με τον Γιώργο Αρβανίτη στη φωτογραφία από την αρχή αλλά στη συνέχεια με τον Ανδρέα Σινάνο. Με τον αλησμόνητο Μικέ Καραπιπέρη στα ντεκόρ, αλλά όταν εκείνος ο αθόρυβος γίγαντας «εγκατέλειψε», άρχισε να συνεργάζεται με τον Γιώργο Ζιάγκα, τον Διονύση Φωτόπουλο και τον Γιώργο Πάτσα (κοστούμια). Ακόμα συνεργάτες του στο σενάριο υπήρξαν ο Πέτρος Μάρκαρης, ο Θανάσης Βαλτινός. Και τέλος, με τον Ιταλό σεναριογράφο Τονίνο Γκουέρα. Ο Αγγελόπουλος συζητούσε με τους σεναριογράφους. Ετσι μέσα από την κουβέντα άρχιζε ένα πινγκ πονγκ.