Αναζήτηση
Επρεπε να είναι δηλαδή εξαίρετος τεχνίτης και να έχει αναπτύξει… ερωτική σχέση με τη στρογγυλή θεά. Να τσαμπουκαλεύεται όταν το απαιτούν οι καταστάσεις. Σε αυτή την κάστα των παικτών είχε αποδοθεί το παρατσούκλι «μπαλαδόφατσα».
Αν επιχειρήσει κάποιος να αποδώσει τον συγκεκριμένο όρο σε έναν σύγχρονο ποδοσφαιριστή, ο πρώτος που έρχεται στο μυαλό δεν είναι άλλος από τον Κώστα Μήτρογλου.
Παρεξηγημένος; Ισως. Εκκεντρικός; Χωρίς αμφιβολία. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τους πανηγυρισμούς του στα γκολ που είχαν εξοργίσει τον Σωκράτη Κόκκαλη ή αυτούς με τον Πανιώνιο – κατεβασμένο παντελονάκι – που τον έφεραν ενώπιον του αθλητικού δικαστή; Μπαλαδόρος; Ασφαλώς. Και βλέπει δίχτυα. Εχει εξαιρετική σχέση με το πλεκτό και το δείχνει. Στον Ολυμπιακό δεν είχε και τις καλύτερες των σχέσεων με τον Βαλβέρδε (ο Βάσκος μάλλον δεν θέλει να τον βλέπει ούτε ζωγραφιστό). Την περασμένη σεζόν στον Πανιώνιο είχε τις κοντρίτσες του και με τον Τάκη Λεμονή. Ωστόσο στο πρώτο ήμισυ της εφετινής σεζόν φαίνεται να βρίσκει το λιμάνι του μακριά από το Λιμάνι. Στο Περιστέρι, με τον Γιώργο Δώνη. Ωσπου φυσικά να προκύψει κάτι καινούργιο, γιατί Μήτρογλου είναι αυτός και του αρέσει το ξενύχτι – τα τέλια ηχούν όμορφα στα αυτιά του. Με τη δουλειά, όπως και να το κάνουμε, δεν έχει και τις καλύτερες των σχέσεων, ενώ είναι και οξύθυμος (με τον συμπαίκτη του τον Ανδρέα Τάτο λίγο έλειψε να έρθει στα χέρια στο ματς Κυπέλλου με τον Αρη, επειδή δεν του έδωσε την μπάλα).
Με 7 γκολ όμως είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του, ενώ είναι αυτός που έστειλε τον Ατρόμητο στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου κόντρα στον Αρη.
Ασφαλώς τα γκολ του διεθνή φορ έχουν συμβάλει τα μέγιστα ώστε ο Ατρόμητος να φιγουράρει στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Αλλωστε δεν είναι και λίγο από τα 16 γκολ της ομάδας σου στο πρωτάθλημα να έχει πετύχει τα 7.
Αν πάντως επιχειρήσεις την αναζήτηση των πιο κλασικών εκπροσώπων των «παλιόπαιδων των ατίθασων» στα ελληνικά γήπεδα του σήμερα, τότε δεν μπορείς παρά να σταθείς σε τρεις εμβληματικές φιγούρες: Ράφικ Τζιμπούρ, Νέρι Καστίγιο, Σεμπάστιαν Λέτο.
Μαζεμένοι κάτω από την ίδια στέγη θα δημιουργούσαν έναν εκρηκτικό μηχανισμό, έτοιμο να εκραγεί οποιαδήποτε στιγμή. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι και οι τρεις περίπτωση… Ποδοσφαιριστές με τεράστιο ταλέντο και περίσσιο εγωισμό, που όμως δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα νεύρα τους.
«ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ»
Ο Τζιμπούρ με όσους προπονητές συνεργάστηκε ήρθε σε κόντρα, ενώ από τους τσακωμούς του δεν έλειψαν και κάποιοι συμπαίκτες του.
Ο Γαλλοαλγερινός ποτέ δεν παραδέχθηκε πως έφταιξε σε κάτι και ο ίδιος. Πάντα το φταίξιμο ήταν όλων των άλλων που ανέπνεαν τον ίδιο αέρα με αυτόν. Του Παράσχου στον Ατρόμητο, του Σκόκο (με κεφαλιά στο πρόσωπο τον έστειλε στο νοσοκομείο), του Μπάγεβιτς και του Χιμένεθ στην ΑΕΚ. Τώρα στον Ολυμπιακό δείχνει να έχει βρει αξιοσημείωτη ισορροπία. Εως πότε; Στον Πειραιά ελπίζουν, για όσα χρόνια παραμείνει.
Ποιος όμως μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε έναν «τρομοκράτη», έστω και αν αυτός κάνει το παν για να δείξει ότι η κινούμενη βόμβα των αποδυτηρίων από τα οποία πέρασε ανήκει πλέον στο παρελθόν;
