Αναζήτηση
Επτά λεπτά ήταν αρκετά για να κάνουν φτερά τρία πολύτιμα έργα από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης. Και το ξημέρωμα της Δευτέρας να βρει το μουσείο σημαντικά φτωχότερο καθώς έχασε τη μοναδική ελαιογραφία του Πάμπλο Πικάσο που διέθετε στις συλλογές του, έναν από τους δύο πίνακες του Μοντριάν και ένα σχέδιο.
Τα έργα δεν ήταν ασφαλισμένα καθώς – σύμφωνα με την Εθνική Πινακοθήκη – υπάρχει νόμος που δεν προβλέπει την ασφάλιση αγαθών που ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο (εν προκειμένω, στις συλλογές της Πινακοθήκης).
Ο δράστης – ή οι δράστες – φαίνεται πως γνώριζε καλά τα κατατόπια, αλλά και τις αδυναμίες του συστήματος ασφαλείας. Και παραβλέποντας πως η Εθνική Πινακοθήκη βρίσκεται σε κεντρικό σημείο, επί της οδού Βασ. Κωνσταντίνου 50, δίπλα στο ξενοδοχείο Χίλτον, ρίσκαρε και παραβίασε ένα άνοιγμα που οδηγεί στο μεσοπάτωμα του μπροστινού κτιρίου (η Πινακοθήκη αποτελείται από δύο κτίρια). Τον δρόμο του εμπόδιζε ένας ξύλινος τοίχος που είχε κατασκευαστεί για να τοποθετηθούν σχέδια και χαρακτικά της έκθεσης «Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης, άγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της».
Εντόπισε ένα αδύνατο σημείο του – μια ένωση -, τον έσπασε με κλωτσιές και ανέβηκε από τη σκάλα στο ισόγειο. Σε ειδική κατασκευή από γυψοσανίδα βρίσκονταν το «Γυναικείο κεφάλι» του Πάμπλο Πικάσο, δημιουργία του 1939, και τα έργα του Πιέτ Μοντριάν «Τοπίο» και «Μύλος», και τα δύο του 1905.
Καλά διαβασμένος, ο δράστης γνώριζε πως η έκθεση είχε τελειώσει το μεσημέρι της Κυριακής, την οποία εκτιμάται πως είδαν κάπου 50.000 επισκέπτες. Οπως πιθανόν ήξερε πως ο φωτισμός στο ισόγειο δεν ήταν επαρκής ώστε οι κάμερες ασφαλείας να καταγράφουν καθαρά τα πρόσωπα.
Γνώριζε επίσης ότι για ολόκληρο το τετράγωνο που καλύπτει η Εθνική Πινακοθήκη – περιβάλλεται από τις οδούς Βασ. Κωνσταντίνου, Βασ. Αλεξάνδρου και Μιχαλακοπούλου – υπήρχε μόνο ένας νυχτοφύλακας, την ώρα που, όπως εκτιμά ο πρόεδρος των αρχαιοφυλάκων Γιάννης Μαυρικόπουλος, μιλώντας στα «ΝΕΑ», έπρεπε να καλύπτεται από δέκα σε δύο βάρδιες (αποδίδει, δε, την ισχύουσα κατάσταση σε ελλιπή σχεδιασμό, σε συνδυασμό με έλλειψη χρηματοδότησης).
Aπό τις οκτώ το βράδυ άρχισε δοκιμές θέτοντας σε λειτουργία τον συναγερμό για να διαπιστώσει σε πόσο χρόνο αντιδρά ο φύλακας. Ο συναγερμός χτυπά σε ιδιωτική εταιρεία και όχι στην Αμεση Δράση, «για περισσότερη ασφάλεια» όπως εξήγησαν στα «ΝΕΑ» από την Πινακοθήκη, καθώς «η Αστυνομία ειδοποιείται ούτως ή άλλως από την εταιρεία».
Η δράση ωστόσο μετατέθηκε στις 4.30 το πρωί, όταν οι παρακείμενες οδοί δεν έχουν μεγάλη κίνηση. Με γρήγορες κινήσεις ο δράστης φαίνεται ότι αφαίρεσε τις κορνίζες. Οι ανιχνευτές κίνησης ενεργοποιήθηκαν. Ο νυχτοφύλακας έσπευσε στο σημείο όπου είδε μια σκιά. Αν και φέρεται να πλησίασε τον δράστη, δεν κατάφερε να τον πιάσει. Στη φυγή, έπεσε η φαλτσέτα του δράστη και το «Τοπίο» του Μοντριάν, αλλά ο δράστης πρόλαβε να αρπάξει το σχέδιο (17ος αιώνας) με τον «Αγιο Ντιέγκο ντε Αλκάλα σε έκσταση με την Αγία Τριάδα και τα σύμβολα του πάθους» του Γκουλιέλμο Κάτσια (Μονκάλβο).
