Θλιβερό…

… Είναι πάντα θλιβερό να πεθαίνει κάποιος νωρίς από κάποια αρρώστια. Φυσικά, η θλίψη που νιώθουμε εξαρτάται και από το ποιος είναι ο νεκρός. Τόσοι και τόσοι πεθαίνουν κάθε μέρα χωρίς να το μάθουμε ποτέ. Τόσοι και τόσοι που δεν ήταν σαν τον Στιβ Τζομπς.

Σαν ένα μνημόσυνο…

… για τον Στιβ Τζομπς, αποφάσισε να γράψει τα αισθήματά του γι’ αυτόν ο συγγραφέας Ρομπ Χόρνινγκ στο περιοδικό «Ποπμάτερς», ζητώντας προκαταβολικά συγγνώμη από τους αναγνώστες του επειδή αυτά τα αισθήματα διαφέρουν πολύ από εκείνα που εξέφρασαν κατά κόρον οι αγιογράφοι του ιδρυτή της Apple στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. «Το πρόβλημά μου όμως είχε πάντα να κάνει πιο πολύ με τη λατρεία για την Apple παρά με τον ίδιο τον Τζομπς», εξηγείται για να μην παρεξηγείται ο Ρομπ Χόρνινγκ. «Για μένα, ο Τζομπς αντιπροσώπευε την τυραννία του ντιζάιν, τη συγκαλυμμένη επιβολή μέσα από το έξυπνο μάρκετινγκ, τον θρίαμβο των κλειστών ιεραρχικών συστημάτων εις βάρος των ανοιχτών. Ηταν εκείνος που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον εμπορευματοποίησε τη δημιουργικότητα και την πούλησε σαν ένα status symbol». Βέβαια, γράφοντας αυτά, ο Ρομπ Χόρνινγκ έχει την επίγνωση ότι θα μπορούσε εύκολα να κατηγορηθεί για υποκρισία, μια και ο ίδιος έχει ένα iPod. «Να παραπονιέμαι για τον καταναλωτισμό και ωστόσο να εξακολουθώ να αγοράζω πράγματα, αυτό πιθανόν να κάνει κάποιους ανθρώπους να με βλέπουν σαν έναν υποκριτή», γράφει. «Οταν συμμετέχεις κι εσύ στο status quo, όταν πέφτεις κι εσύ στην παγίδα του δεν έχεις κανένα δικαίωμα να το κριτικάρεις. Οταν όμως ακούω μουσική δεν σημαίνει τίποτα για μένα αν αυτή η μουσική βγαίνει μέσα από ένα iPod. Η ιδεολογία της Apple μου λέει πως αυτό κάτι πρέπει να σημαίνει, πως η συσκευή είναι πιο σημαίνουσα από το περιεχόμενο που μεταφέρει. Ωστόσο, η δική μου αντίδραση είναι να στρέφομαι στο βινύλιο».

Στον βαθμό…

… που συμμετείχε και αυτός στον μύθο που πλέχτηκε γύρω από το όνομα του Στιβ Τζομπς, στη λατρεία της επιχειρηματικής φαντασίας του, ο Ρομπ Χόρνινγκ δεν διστάζει να ομολογήσει πως νιώθει κάποιο φθόνο γι’ αυτό τον άνθρωπο, που μπόρεσε να αλλάξει τις ζωές των άλλων και ωστόσο να θεωρείται ακόμη καλοπροαίρετος. Η τεχνολογία είναι το τέλειο μέσον γι’ αυτή την επιβολή, που παρουσιάζεται ως ακατανίκητη πρόοδος. Αυτός όμως ο ενστικτώδης φθόνος γεννά βαθιές επιφυλάξεις για το είδος των ανθρώπων που αναζητούν τεχνοκρατικά μέσα για να κυριαρχήσουν στον κόσμο, να επιβάλουν τα οράματά τους και να υπαγορεύσουν τις ζωές των άλλων.

Θα ήταν…

… πιο λογικό, καταλήγει ο Ρομπ Χόρνινγκ, αν θέλαμε να λατρέψουμε τέτοιους γκουρού, να προτιμούσαμε κάποιον σαν τον Λίνους Τόρβαλντς, αυτόν που επινόησε το ανοιχτό και δωρεάν λειτουργικό σύστημα Linux για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Αν και είναι σίγουρο πως δεν θα μπει στο εξώφυλλο του περιοδικού «Τάιμ» όταν πεθάνει.

Τελευταία Νέα