Η παρουσία της Αριστεράς στις νέες συνθήκες που δημιούργησε η Μεταπολίτευση απασχολούσε από την πρώτη στιγμή τον Κύρκο. Από τις κινήσεις του φαίνεται καθαρά ότι προτιμούσε όχι την επανένωση του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά έναν φορέα με πολλά επιμέρους σχήματα. Η μαρτυρία του φωτίζει αρκετά τα πράγματα σε σχέση με τη συγκρότηση της Ενωμένης Αριστεράς ενόψει των εκλογών του 1974. «Η τελική συνεδρίαση έγινε στο σπίτι του Ηλιού με τον Φλωράκη, τη Μίνα Γιάννου κι εμένα. Ο Φλωράκης επέμενε ότι στο πρακτικό της συμφωνίας πρέπει να γράφεται καθαρά ότι η συμφωνία γινόταν μεταξύ ΚΚΕ και ΕΔΑ. Μετά από δική μου επιμονή μπήκε δίπλα στη λέξη ΕΔΑ μια παρένθεση που έλεγε και τα συστατικά της. Επέμενα ότι έπρεπε να μπει το όνομα του ΚΚΕ εσωτ. Εκεί συγκρουστήκαμε με τον ίδιο τον Ηλία. Ισως αυτό είναι ένα σημείο που του καταλογίζω ότι υπέκυψε εύκολα στην πίεση του Φλωράκη».

Για το δεύτερο κατά σειρά εγχείρημα του χώρου, το σχήμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές του 1977, μιλάει με απογοήτευση. «Ο Ηλιού πίστευε μέχρι τέλους ότι η “Συμμαχία” θα έκανε την έκπληξη, ότι θα έφτανε στο 10%. Και ήλθε το αποτέλεσμα και μας τσάκισε: μετά βίας βγάλαμε δυο βουλευτές, τον Ηλιού και τον Κύρκο».

Οι σχέσεις του με τον Φλωράκη δεν ηρέμησαν ούτε όταν συνυπήρξαν το 1989 στον ενιαίο Συνασπισμό. «Εγώ για παράδειγμα είχα πρόβλημα με τον Φλωράκη. Ο Χαρίλαος εκμεταλλευόμενος τον Κανονισμό της Βουλής που έδινε στον πρόεδρο και όχι στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο το δικαίωμα να μιλάει στις μεγάλες συζητήσεις, κρατούσε για τον εαυτό του αυτό το δικαίωμα».

Τελευταία Νέα