Γλέντι θριάµβου θα είχε στήσει σήµερα η κυβέρνηση αν ήταν αλλιώς τα πράγµατα. Αλλά τι γλέντι να στήσει στην πρώτη επέτειο της σαρωτικής νίκης του ΠΑΣΟΚ (10,5 µονάδες) επί της Ν.Δ. µε τη χώρα ουσιαστικά χρεοκοπηµένη και την τρόικα πανταχού παρούσα; Δεν υπάρχουν οι συνθήκες, όχι για πανηγύρια αλλά ούτε καν για ένα αναιµικό µειδίαµα…

Γράφω ακούγοντας ένα τραγούδι του Νίκου Γκάτσου σε µουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Το ερµηνεύει ο Μανώλης Μητσιάς. Λέει το τραγούδι στο ρεφρέν: «Πίσω µου γκρεµός / µπρος µου ποταµός / σ’ άγριους ουρανούς / ταξιδεύει ο νους / Μάνα µου, µάνα µου / ποιος µας άγγιξε; / Τη φτωχή µας καρδιά / ποιος τη στράγγιξε; / Μοίρα µου, µοίρα µου / ποιος µας µάτιασε;

/ Τη φτωχή µας καρδιά / ποιος κοµµάτιασε; / Πάρε µε καηµέ / παρηγόρα µε…».

Το τραγούδι δεν γράφτηκε τώρα, βέβαια. Αλλά µοιάζει σαν να γράφτηκε τώρα.

Γιατί όλοι προχωράµε σκυφτοί και τοίχο τοίχο.

Δεν ξέρουµε τι µας ξηµερώνει αύριο. Και ενώ εµείς, ο κόσµος, έχουµε βουλιάξει σε ένα πέλαγος απογοήτευσης, ίσως και απελπισίας, τα κόµµατα, αντί να ρίχνουν µια µατιά στα χάλια µας, σκοτώνονται στις τηλεοράσεις για το ποιο θα βγει πρώτο στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση!

Δώδεκα µήνες µε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τι άλλαξε προς το καλύτερο αυτό το δωδεκάµηνο;

Αλλαξαν πολλά. Το πρώτο και κύριο, η Ελλάδα γλίτωσε από την άµεση χρεοκοπία. Και αυτό το οφείλει στον Πρωθυπουργό. Αλλά και στους Ευρωπαίους. Που αν πτώχευε η χώρα µας, θα έχαναν τα λεφτά που µας έχουν δανείσει.

Και είναι πολλά αυτά τα λεφτά.

Και µε τους τόκους γίνονται ακόµη περισσότερα. Ενας Ολυµπος, από τις υπώρειες µέχρι την κορυφή, µε κολλαριστά πεντακοσάρικα.

Επανέρχοµαι στον Παπανδρέου:

δουλεύει µε απίστευτους ρυθµούς!

Τη µισή του ζωή την περνάει στο αεροπλάνο! Και είναι εντυπωσιακός ο τρόπος µε τον οποίο τον αντιµετωπίζουν οι ηγέτες των ξένων χωρών. Από τον Οµπάµα, έως τον Σαρκοζί, τους Κινέζους και τη Μέρκελ. Είναι ολοφάνερο ότι τον εκτιµούν και τον συµπαθούν. Και αναγνωρίζουν τον αγώνα που κάνει για τη διάσωση της πατρίδας του και της πατρίδας όλων µας.

Από την άλλη, ο Γιώργος που τα καταφέρνει τόσο καλά στα δύσκολα, µοιάζει σαν να χάνει την µπάλα όταν έρχεται στα καθ’ ηµάς. Καθυστερήσεις, έλλειψη συντονισµού, κακές – ενίοτε – επιλογές συνεργατών, υπουργών κ.λπ., ασάφεια. Αυτά όµως είναι πταίσµατα µπροστά στα όσα θετικά έχουν γίνει. Μακάρι η οµάδα να στρώσει. Να πετυχαίνει περισσότερα γκολ. Γιατί η κυβέρνηση δεν είναι του ΠΑΣΟΚ.

Είναι της Ελλάδας.