Είναι ένα παγκόσµιο σκάνδαλο που καταστρέφει κάθε χρόνο χιλιάδες ζωές. Μια «αόρατη» σφαγή.

Ο λόγος για τον φόνο κάθε χρόνο τουλάχιστον 20.000 γυναικών στο όνοµα της «τιµής». Για λογαριασµό του βρετανικού «Ιντιπέντεντ», ο Ρόµπερτ Φισκ ερεύνησε επί δέκα µήνες αυτούς τους βάρβαρους φόνους.
Τα εγκλήµατα «τιµής» δεν περιορίζονται πλέον στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ασία, αλλά έχουν από καιρό επεκταθεί σε κοινότητες µεταναστών στη Βρετανία, το Βέλγιο, τη Ρωσία, τη Γερµανία, τον Καναδά. Τα περισσότερα από τα θύµατα είναι νεαρές κοπέλες, πολλές ακόµη στην εφηβεία τους. Ο Φισκ γράφει πως από την έρευνα που πραγµατοποίησε στην Ιορδανία, το Πακιστάν, την Αίγυπτο, τη Γάζα και τη Δυτική Οχθη διαπίστωσε πως εγκλήµατα «τιµής» δεν κάνουν µόνον οι µουσουλµάνοι, αλλά και οι χριστιανοί και οι ινδουιστές.

Οι Κούρδοι στο Ιράκ, οι Παλαιστίνιοι στην Ιορδανία, το Πακιστάν και η Τουρκία φαίνεται πως είναι οι χειρότεροι παραβάτες. Πώς µπορεί να αντιδράσει κανείς, αναρωτιέται ο Φισκ, στην περίπτωση ενός άνδρα – έχει συµβεί τόσο στην Ιορδανία όσο και στην Αίγυπτο – ο οποίος βιάζει την κόρη του και µετά, όταν αυτή µένει έγκυος, τη σκοτώνει για να σώσει την «τιµή» της οικογένειάς του; Ή στην περίπτωση του τούρκου παππού της 16χρονης Μεντινέ Μεχµί, στην επαρχία Αντιγιαµάν, ο οποίος έθαψε ζωντανό το κορίτσι κάτω από ένα κοτέτσι επειδή «έκανε παρέα µε αγόρια»;

Ή στην περίπτωση της 13χρονης Αϊσά Ιµπραήµ Νταχάλοου, το 2008 στη Σοµαλία, την οποία έσυραν µπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους µέσα σ’ ένα λάκκο – ενώ το κορίτσι φώναζε «Δεν πάω, µη µε σκοτώσετε» –, την έθαψαν ώς τον λαιµό και 50 άνδρες τη λιθοβόλησαν για µοιχεία; Επειτα από 10 λεπτά, την έβγαλαν από τον λάκκο, διαπίστωσαν ότι είναι ακόµη ζωντανή και την έθαψαν ξανά για να συνεχίσουν να τη λιθοβολούν. Το έγκληµά της ήταν ότι είχε βιαστεί από τρεις άνδρες και, δυστυχώς γι’ αυτήν, η οικογένειά της το έκανε γνωστό στους ενόπλους της οργάνωσης Αλ-Σαµπάµπ που ελέγχουν το Κισµάγιο.

Οι λεπτοµέρειες αυτών των φόνων «τιµής» είναι τόσο τροµερές και οι γυναίκες που σφαγιάσθηκαν για λόγους «τιµής» τόσο πολλές, υπογραµµίζει ο Φισκ, ώστε η ιστορία καθενός από τα θύµατα αυτά δίνει νέες διαστάσεις στη φρίκη. Στο Νταχάρκι του Πακιστάν, σ’ ένα χαντάκι αποχέτευσης, βρέθηκε νεκρή µια νεαρή γυναίκα την οποία είχε σκοτώσει η οικογένειά της για λόγους «τιµής» κατά τον τοκετό του δεύτερου παιδιού της. Πριν τη χτυπήσουν µέχρι θανάτου µε τσεκούρι, την ακρωτηρίασαν στη µύτη, τα αυτιά και τα χείλια. Ανάµεσα στα ρούχα της κειτόταν νεκρό το πρώτο παιδί της, βρέφος ακόµη, ενώ ο κορµός του νεογέννητου βρισκόταν ακόµη στη µήτρα της, καθώς το κεφάλι του είχε αρχίσει να ξεπροβάλλει από το σώµα της.