Εορταστικά

Του Κώστα Γεωργουσόπουλου


Η Κύπρος φέτος εορτάζει τα πενήντα χρόνια από την ανακήρυξή της σε δηµοκρατία. Περνώντας από συµπληγάδες, εµφυλίους και µια τριανταπεντάχρονη κατοχή του µισού εδάφους της επικράτειας κατόρθωσε να δηµιουργήσει αυτόνοµη και αυτόφωτη ταυτότητα µε υψηλά επιτεύγµατα οικονοµίας και σπουδαίες κατακτήσεις στον πολιτισµό. Πενήντα χρόνια δηµοκρατίας και σαράντα χρόνια από την ίδρυση του Θεατρικού Οργανισµού Κύπρου (ΘΟΚ), ενός πολιτιστικού θεσµού που λειτούργησε ως πρέσβης στο εξωτερικό και ως φυτώριο στο εσωτερικό πολλών ταλέντων.

Με συνδέει ένας συναισθηµατικός δεσµός µε την ίδρυση του ΘΟΚ. Το 1968 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επισκέφθηκε στο σπίτι του τον δάσκαλό µου Δηµήτρη Ροντήρη και του πρότεινε να αναλάβει την ίδρυση και τη διεύθυνση του θεατρικού οργανισµού που οραµατίζονταν. Ηµουν παρών σε αυτή τη συνάντηση. Ο µεγάλος µας σκηνοθέτης συγκινήθηκε µε την πρόταση και από την εποµένη κατέστρωσε το προγραµµατικό του σχέδιο.

Και είχα την τιµή να συµµετέχω σ’ αυτόν τον τοκετό. Δεν γνωρίζω και δεν έµαθα ποτέ τους λόγους που ναυάγησε η συνεργασία. Ξέρω ότι ο Ροντήρης πρότεινε για τη θέση τον Νίκο Χατζίσκο, εκλεκτό µαθητή του, που έγινε ο πρώτος διευθυντής στον ΘΟΚ. Λίγο αργότερα τα θεµέλια του σηµερινού θεσµού έβαλε ο Καραντινός που είχε απολυθεί από τη χούντα από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος που είχε ιδρύσει και διηύθυνε µε επιτυχία.

Την Κυριακή στο Ηρώδειο η Κύπρος γιορτάζει τα πενηντάχρονα της δηµοκρατίας της µε τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη του ΘΟΚ.