O κ. Παπανδρέου φαίνεται να το έχει πάρει απόφαση. Το ΄πε και πριν από λίγες μέρες στη Βουλή. «Δεν με ενδιαφέρει αν θα επανεκλεγώ, δεν με ενδιαφέρει η πολιτική μου καριέρα, με ενδιαφέρει να σωθεί η χώρα». Ετσι κι αλλιώς, μετά τα πρωτοφανή μέτρα και τις σκληρές ανατροπές στο Ασφαλιστικό και το Εργασιακό που προωθεί η κυβέρνηση, οι πιθανότητες να επανεκλεγεί μειώνονται συνεχώς. Ο κόσμος ψήφισε το ΠΑΣΟΚ γιατί του υποσχέθηκε καλύτερες μέρες και βρέθηκε τώρα αντιμέτωπος με το πιο σκληρό πακέτο λιτότητας που είδε ποτέ η χώρα.

Ωστόσο, κάθε κρίση είναι και μία ευκαιρία.

Στην Ουγγαρία η κυβέρνηση που πήγε τη χώρα στο ΔΝΤ έχασε στις εκλογές με 20 μονάδες διαφορά. Στην Τουρκία όμως το ΔΝΤ οδήγησε στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας και έβγαλε στη σύνταξη όλους τους πολιτικούς τύπου Τσιλέρ που ήταν πιόνια των στρατηγών. Μέσα σε λίγα χρόνια, η Τουρκία επί Ερντογάν μεταμορφώθηκε σε περιφερειακή δύναμη.

Για τον κ. Παπανδρέου δεν υπάρχει γυρισμός. Είναι σαν να παραλαμβάνει τη χώρα έπειτα από έναν καταστροφικό πόλεμο. Οι υποχρεώσεις της χώρας έναντι των πιστωτών μας τον αναγκάζουν να κάνει όλα όσα απέφευγαν συστηματικά- λόγω πολιτικού κόστους- οι κυβερνήσεις από το 1974 και μετά.

Εχει τη μοναδική ευκαιρία- την πολιτική πολυτέλεια θα μπορούσε να πει κανείς- να αρχίσει πάλι από την αρχή και να θέσει σε νέες βάσεις την ελληνική οικονομία. Αν οι τομές είναι αρκετά βαθιές και αρκετά επώδυνες- και γι΄ αυτό πρέπει να χτυπηθεί με όλες τις ισχυρές ομάδες της κοινωνίας που από τη μεταπολίτευση και μετά νέμονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον κρατικό πλούτο- τότε υπάρχει πιθανότητα να ξαναμπεί η χώρα στην πορεία της υγιούς ανάπτυξης. Τότε το ΠΑΣΟΚ έχει πιθανότητες να επανεκλεγεί και ο κ. Παπανδρέου να περάσει στην Ιστορία ως ένας μεγάλος πολιτικός, ως αναμορφωτής. Αν όμως δεν τολμήσει να αλλάξει τα κακώς κείμενα και χαθεί στη διαχείριση και στη μικροκομματική καθημερινότητα, η ευκαιρία τόσο για τον ίδιο, αλλά κυρίως για τον τόπο, θα έχει πετάξει.