Έχει τον τρόπο του να ταράζει τα νερά, κάθε φορά και κυρίως μέσα από τις ταινίες του. Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ αυτήν τη φορά τα κατάφερε, αλλά με τα λεγόμενά του. «Η Πενέλοπε Κρουζ είναι η μόνη γυναίκα που πόθησα ερωτικά», είπε ο δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος μιλώντας για τη μούσα του με αφορμή τη νέα ταινία του «Ραγισμένες αγκαλιές» στην οποία πρωταγωνίστρια είναι η Κρουζ. «Είναι η πρώτη φορά, όλα αυτά τα χρόνια, που ερεθίστηκα και μάλιστα στο πιο αστείο μέρος, στο τμήμα παντελονιών ενός καταστήματος». Έχει φαντασιώσεις;

«Θα μπορούσε να το πει κανείς κι έτσι», λέει γελώντας στους «Sunday Τimes».

«Περισσότερο από όλες τις ηθοποιούς που συνεργάστηκα η Πενέλοπε είναι εκείνη που μου προκάλεσε πόθο πέραν του αισθησιασμού που έπρεπε να βγάλει στην ταινία. Φυσιολογικά κάθε σκηνοθέτης έχει ένα είδος συναισθηματικής εμπλοκής, μέχρι κάποιο βαθμό, με την εκάστοτε πρωταγωνίστριά του, αλλά χωρίς να υπεισέρχεται το σεξουαλικό στοιχείο.

Όμως ειλικρινά με την Πενέλοπε ήταν διαφορετικά. Την πόθησα σεξουαλικά».

Απλός και αποστομωτικός ο Αλμοδόβαρ.

Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να πάει με τα «νερά» του Χόλιγουντ. Δεν έχει την υπομονή, ίσως και λόγω ιδιοσυγκρασίας, κι ας του έκαναν στο Χόλιγουντ τα γλυκά μάτια ανέκαθεν, πότε με υποψηφιότητες στα Όσκαρ, πότε επιδιώκοντας συνεργασίες με «κλείσιμο» συμφωνιών διά χειραψίας, μπας και γυρίσει ταινία επί αμερικανικού εδάφους.

Αντ΄ αυτού έδωσε την έγκριση η ταινία του «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» να γίνει σειρά από τους παραγωγούς της ιατρικής δραματικής σειράς «Grey΄s Αnatomy». Δεν το κουνάει από τη Μαδρίτη, είναι ευτυχισμένος εκεί. Είναι η πόλη που τον εμπνέει. Άλλωστε είναι το φυσικό σκηνικό για τα 18 φιλμ που έχει σκηνοθετήσει στην 30χρονη καριέρα του. Μετακόμισε στην ισπανική πρωτεύουσα το 1967- ήθελε να φύγει από τα 16 του- κι έπιασε δουλειά ως βοηθός διευθυντή στον Ισπανικό Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών. Εργάστηκε για 12 χρόνια εκεί, κυρίως διότι τον βόλευε το ωράριο, ως δημόσιος υπάλληλος που ήταν. Από τις τρεις το μεσημέρι κι έπειτα είχε ελεύθερο χρόνο για τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. «Πάντα ήμουν καλός στη δουλειά μου και εξέπληξα τους προϊσταμένους μου όταν μου μίλησαν για προαγωγή και αύξηση. Δεν την ήθελα, διότι απλώς ήθελα να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου και μετά ελεύθερος. Μου έκαναν καλό τα χρόνια στον ΙΟΤ διότι ήρθα σε επαφή με ανθρώπους της μεσαίας τάξης και πήρα πληροφορίες για τη ζωή τους, τον τρόπο που συμπεριφέρονται, το πώς μιλούν. Πολύ χρήσιμα για κάποιον που διηγείται ιστορίες».

ΙΝFΟ

Η νέα ταινία «Ραγισμένες αγκαλιές» του Πέδρο Αλμοδόβαρ από τις 8 Οκτωβρίου στους ελληνικούς κινηματογράφους

«Οι σημερινές ταινίες μοιάζουν με βιντεογκέιμ»


Αν η Κρουζ τον «απογειώνει», το σινεμά σήμερα τον ξενερώνει. «Οι ταινίες μοιάζουν με βιντεογκέιμ. Γι΄ αυτό και η πρόσφατη ταινία μου είναι κόντρα σ΄ αυτή τη μόδα. Δεν μιμείται τη ζωή, είναι απλώς σινεμά. Τα περισσότερα φιλμ γίνονται για νεανικό κοινό, για 10χρονα, 15χρονα το πολύ. Βεβαίως υπάρχουν οι εξαιρέσεις, όπως οι γαλλικές, οι ιταλικές, οι γερμανικές, οι βρετανικές ταινίες και κάποιες του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά. Όμως η ποιότητα των σύγχρονων ταινιών είναι πολύ χαμηλή. Μου φαίνονται όλες το ίδιο, είτε πρόκειται για τους “Άγγελους του Τσάρλι” είτε για τον “Spiderman” ή τους “Άνδρες με τα Μαύρα”».