Η προχθεσινή συνάντηση Παπανδρέου – Σημίτη, που σηματοδότησε ουσιαστικά και τυπικά την επανάκαμψη του πρώην πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, χαιρετίστηκε από το σύνολο των στελεχών του κόμματος ως πράξη αποθεραπείας μιας ανοιχτής πληγής που υπήρχε στο εσωτερικό τού Κινήματος εδώ και εννέα μήνες.
Ήταν Ιούνιος του 2008 που τηλεφώνησαν από το γραφείο του Γ. Παπανδρέου, στην Ακαδημίας 35, για να ζητήσουν από τον κ. Σημίτη να προσυπογράψει το αίτημα του ΠΑΣΟΚ για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη νέα Συνθήκη της Λισαβώνας.

«Ποιος τηλεφώνησε;» ρώτησε ο κ. Σημίτης τους συνεργάτες του.

«Μια κοπέλα από το γραφείο του προέδρου», του απάντησαν.

«Ήμουν οκτώ χρόνια πρωθυπουργός και δεν μιλάω για τέτοια θέματα με ιδιαιτέρες. Να με πάρει να μου εξηγήσει ο ίδιος τι είναι αυτό που θέλει», δήλωσε ο κ. Σημίτης, αλλά το τηλεφώνημα του Γ. Παπανδρέου δεν έγινε ποτέ.

Η επιστολή διαφωνίας.

Έπειτα από μερικές ώρες αναμονής, ο κ. Σημίτης συνέταξε τη γνωστή επιστολή, με την οποία δήλωνε ότι δεν συμφωνεί με την πρόταση για το δημοψήφισμα. Το ότι την έδωσε αμέσως στη δημοσιότητα, σχεδόν ταυτόχρονα με το άνοιγμα του φακέλου από τον παραλήπτη της, βάρυνε σημαντικά την ατμόσφαιρα. Διαζύγιο- που όπως αποδείχτηκε προχθές δεν ήταν οριστικόεπισημοποιήθηκε με απαντητική επιστολή του Γιώργου Παπανδρέου, που επισήμαινε ότι ο κ. Σημίτης επέλεξε έναν «μοναχικό δρόμο».

Όλοι είχαν αναρωτηθεί τότε πού κρυβόταν τόση ένταση στη σχέση τους. Η αλήθεια είναι ότι για να συμβεί αυτό είχαν μεσολαβήσει διάφορα. Όπως οι συνεχείς επισημάνσεις του κ. Σημίτη για τα λάθη, πολιτικά και επικοινωνιακά, που έκανε ο διάδοχός του στην ηγεσία του Κινήματος. Λάθη που παρέτειναν στην εξουσία την παραμονή του Κώστα Καραμανλή- αυτό για πολλούς ήταν που τον «έκαιγε». Θεωρούσε, και θεωρεί σήμερα πολύ περισσότερο, τον κ. Καραμανλή ως τον χειρότερο πρωθυπουργό που είχε η χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά, και αν δεν μεσολαβούσε η δικτατορία, θα επεξέτεινε τη χρονική περίοδο της σύγκρισης πολύ πίσω, ίσως και ώς τη δεκαετία του ΄50. Πιστεύει ότι είναι εντελώς ακατάλληλος για το αξίωμα του πρωθυπουργού και είναι της άποψης ότι είναι δυστύχημα για τη χώρα ότι σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο διαχειρίζεται τις τύχες της ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση της Ν.Δ.

Τι του καταλόγιζε. Πάντα λοιπόν στις συνομιλίες του, καταλόγιζε στον Γ. Παπανδρέου λάθη και παραλείψεις, που αν μη τι άλλο θα έφερναν νωρίτερα το τέλος της διακυβέρνησης Καραμανλή. Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ είναι μια κλειστή κοινωνία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ό,τι λέγεται, από οποιονδήποτε λέγεται, αποκλείεται να μείνει στους τέσσερις τοίχους ενός γραφείου. Κι αν δεν κυκλοφορήσει ώς την επόμενη ώρα, σίγουρα το 24ωρο δεν θα το κλείσει ως μυστικό. Θα μαθευτεί. Κι ο Γ. Παπανδρέου, κανένας δεν το αμφισβητεί αυτό, έχει τον τρόπο του να μαθαίνει τα πάντα. Καλά και κακά. Οτιδήποτε λέγεται γι΄ αυτόν.

Είχε προηγηθεί και η εμφανής, και πολλοί υποστηρίζουν κυρίως αφανής, συμμετοχή τού κ. Σημίτη στη διαμάχη για το προεδρικό αξίωμα της 11ης Νοεμβρίου υπέρ του Ευάγγελου Βενιζέλου, που δεν ήθελε και πολύ για να φθάσουν τα πράγματα εκεί που έφθασαν τον Ιούνιο του 2008. Ότι κάτι αλλάζει στις σχέσεις των δύο ανδρών φάνηκε αρχικά τον Σεπτέμβριο μετά τη ΔΕΘ. Φανερά ικανοποιημένος από την παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο κ. Σημίτης έλεγε παντού ότι «επιτέλους ο Γιώργος είπε δέκα χειροπιαστά πράγματα που αφομοίωσαν οι πολίτες και έδειξε ότι έχει σχέδιο για την οικονομία και τη χώρα»- αναφερόταν στο γνωστό πακέτο μέτρων που ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη.

Παράλληλα, άρχισε να πυκνώνει την παρουσία του στη Βουλή, κατά τις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών και δεν ήταν λίγες οι φορές που εθεάθη να χειροκροτεί τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεν διέφυγε της προσοχής της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ότι ταυτόχρονα περιορίστηκαν, σχεδόν εξαφανίστηκαν, τα σχόλια για το «πώς τα πάει ο Γιώργος», όπως βεβαίως και οι επισκέψεις στελεχών στην Ακαδημίας 35.

Μετά την καλή παρουσία του Γ. Παπανδρέου τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ, φάνηκε ότι κάτι αλλάζει στις σχέσεις των δύο ανδρών

Εδραιώνεται το ΠΑΣΟΚ στον μεσαίο χώρο


Για πολλούς, η μόνη έκπληξη αναφορικά με την προχθεσινή συνάντηση είναι ο χρόνος. Πολλοί θεωρούσαν βέβαιο ότι η ανακοίνωση της επιστροφής του Κ. Σημίτη στους κόλπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ θα γινόταν κοντά στις εκλογές, για να έχει και τον απαιτούμενο πολιτικό αντίκτυπο. Το ότι έγινε τώρα, σε χρόνο νεκρό πολιτικά αναφορικά με τις εκλογές, προφανώς δεν συνδέεται μόνο με την πρόταση του Θ. Πάγκαλου να τεθεί ο κ. Σημίτης επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου. Η πρόταση θα μπορούσε να ξεπεραστεί με ένα «ουδέν σχόλιον» από πλευράς επίσημου ΠΑΣΟΚ και να τελειώσει το θέμα, πριν καν αρχίσει. Γιατί λοιπόν έσπευσε ο κ. Παπανδρέου να τηλεφωνήσει στον κ. Σημίτη το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας και να κλειστεί το προχθεσινό ραντεβού; Ο αιφνιδιασμός. Αρκετοί έχουν πονηρευτεί ότι ο Γ. Παπανδρέου περιμένει εκλογικό αιφνιδιασμό από πλευράς Κ. Καραμανλή και έσπευσε να κλείσει τώρα το θέμα Σημίτη. Υπερβολές; Όχι και τόσο. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι οι εκλογές μπορεί να προκύψουν και έξω από κάθε σχεδιασμό του Πρωθυπουργού, η συνάντηση έγινε στον σωστό πολιτικό χρόνο.

Άλλωστε ήδη άρχισε να «δουλεύει» στο εκλογικό σώμα. Πολίτες που κινούνται στον μεσαίο χώρο και στο πρόσωπο του κ. Σημίτη έβλεπαν έναν σοβαρό, μετριοπαθή πολιτικό, ο οποίος κυβέρνησε καλά τη χώρα για οκτώ χρόνια, χαιρέτισαν την επιστροφή του στο ΠΑΣΟΚ και την αποτίμησαν ως μια περαιτέρω ένδειξη ότι το ΠΑΣΟΚ «πάει για εξουσία». Οι πολίτες αυτοί, που δεν έχουν τα χαρακτηριστικά του κλασικού ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ, ψήφιζαν το κόμμα ώς το 2000 επειδή εκείνος ήταν επικεφαλής, αλλά το 2004 μετακινήθηκαν μαζικά προς τη Νέα Δημοκρατία. Τώρα, μετά την παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης Καραμανλή έμειναν μετέωροι, ώσπου προέκυψε η επιστροφή τού κ. Σημίτη. Επί του παρόντος δεν έχει μετρηθεί ο αντίκτυπος της επιστροφής- γίνονται όμως μετρήσεις και πιθανότατα την προσεχή εβδομάδα θα έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα. Τώρα μένει να δούμε ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος του κ. Σημίτη όταν το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση. Θα παραμείνει απλώς με τα εύσημα της 8ετίας, θα διεκδικήσει κάποιο αξίωμα στην Ευρώπη;

Ή, όπως αρκετοί συζητούν, θα μπορούσε να είναι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αν για κάποιον λόγο μπλοκάρει η υποψηφιότητα του Κάρολου Παπούλια. «Όλα με ενδιαφέρουν», είπε με σκωπτικό ύφος ο Κ. Σημίτης μετά τη συνάντηση της Πέμπτης, αλλά αυτό, όπως το δήλωσε άλλωστε, είναι το τελευταίο που τον απασχολεί. Για εκείνον, αυτό που πρωτίστως έχει σημασία είναι να φύγει από την εξουσία η κυβέρνηση Καραμανλή.

Ανεξάρτητα από αυτά πάντως, που δεν είναι του παρόντος, αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι εκτός από την ενίσχυση της «κυβερνησιμότητας» του ΠΑΣΟΚ από την επιστροφή Σημίτη, ενισχύθηκε σημαντικά και το αρχηγικό προφίλ του κ. Παπανδρέου: εκείνος επέλεξε να δείξει την έξοδο, εκείνος άνοιξε και την πόρτα εισόδου για τον πρώην πρωθυπουργό.

Απόλυτος κυρίαρχος. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα στέλεχος στο ΠΑΣΟΚ που, ανεξάρτητα από το ποια γνώμη έχει για τον πρόεδρο του Κινήματος, να αμφισβητεί ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού…

Τι μένει τώρα; Τι θα γίνει με τους υπόλοιπους που έχουν τεθεί εκτός ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, με κορυφαία περίπτωση εκείνη του Γιάννου Παπαντωνίου. Αν και αρκετοί δείχνουν μια επιφυλακτικότητα, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο καιρός που ο Γιάννος αντιμετωπιζόταν ως «περσόνα νον γκράτα» από το ΠΑΣΟΚ έχει παρέλθει οριστικά και πως δεν θα είναι έκπληξη αν επανέλθει και αυτός. Ακόμη και χωρίς να είναι υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές…

Τελευταία Νέα