ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΗ και η απονομή της δικαιοσύνης εξελίσσεται σε οικογενειακή υπόθεση, γιατί μας εκπλήσσουν τώρα όλα αυτά;

Αμαρτωλές δικογραφίες, πολιτική κάλυψη σε εμπόρους ναρκωτικών, αστυνομική προστασία σε καλούς φίλους… Όταν ένας δικαστικός λειτουργός ή ένας αστυνομικός υπηρετεί επί 20 και πλέον χρόνια στον ίδιο τόπο, που τυγχάνει να είναι και ιδιαίτερη πατρίδα του ή περίπου, ποιος αφελής πιστεύει στην αμεροληψία του; Ουδείς.

Αλλά και ουδείς ενδιαφέρεται για το αν ο συγκεκριμένος (μακάρι να ήταν μόνο ένας) επιτελεί το καθήκον του σύμφωνα με τον όρκο που έχει δώσει. Γκρινιάζουν οι Έλληνες της περιφέρειας για την αδιαφορία που επιδεικνύουν οι κρατούντες στα προβλήματά τους. «Το κράτος μάς έχει ξεχάσει», συνηθίζουν να λένε σε κάθε ευκαιρία. Και δεν υπερβάλλουν. Μόνο που ξεχνούν κι αυτοί τα…

αντισταθμιστικά οφέλη της εγκατάλειψης! Παραγνωρίζουν τη χαλαρότητα του νόμου, που στους… ξεχασμένους τόπους συνιστά τον κανόνα. Ενώ στα μεγάλα αστικά κέντρα πρέπει να κουραστείς πολύ για να βρεις μια «άκρη» και η «άκρη» με τη σειρά της να ζυγίσει σχολαστικά αν αξίζει τον κόπο να σου παράσχει εξυπηρέτηση, στις μικρές πόλεις η παράκαμψη της νομιμότητας θεωρείται αυτονόητη. Όσο για άκρες… Μια οικογένεια είμαστε! Και ασφαλώς δεν αναφερόμαστε σε μικροπαραβάσεις του ΚΟΚ και το σβήσιμο μιας κλήσης. Αλλά σε κραυγαλέες αθωώσεις εμπόρων ναρκωτικών και άλλων παρανόμων που λαμβάνουν χώρα ενώπιον ακροατηρίου, σε δημόσιες συνεδριάσεις δικαστηρίων, ανοιχτές σε κάθε πολίτη. Σε αντίθεση με άλλες πόλεις, όπου η έρευνα για τη διαφθορά στη Δικαιοσύνη δεν έφθασε ποτέ, η Κρήτη θα λέγαμε ότι, για λίγο έστω, κινδύνευσε να… εκτεθεί.

Παρά το γεγονός όμως ότι τα εμφανή συμπτώματα υποδήλωναν βαριά ασθένεια του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης, η έρευνα περιορίστηκε σε μια-δυο μεμονωμένες περιπτώσεις.

Ωστόσο, επί προεδρίας Γ. Κάππου, ο Άρειος Πάγος- με αφορμή ακριβώς τη διαπιστωμένη παθογένεια που προκαλεί η άτυπη μονιμότητα δικαστών στα δικαστήρια του τόπου τους- έλαβε δραστικά μέτρα. Και μετέθεσε όσους υπηρετούσαν άνω των οκτώ ετών στο ίδιο δικαστήριο. Το κώλυμα εντοπιότητας ασφαλώς προϋπήρχε. Αλλά ουδέποτε ίσχυσε για τους όμορους νομούς. Χανιά, Λασίθι, Ηράκλειο, Ρέθυμνο… Έχει η κρητική αλληλεγγύη σύνορα;