ΣΤΟ στόχαστρο της κυβέρνησης βρέθηκε η ΔΕΗ ήδη από το 2004 όταν σχεδόν για τρία χρόνια αφέθηκε στην τύχη της με μια αλλοπρόσαλλη διοίκηση που την οδήγησε από το κακό στο χειρότερο.

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ ουσιαστικά κάθε αναπτυξιακό σχέδιο και σταμάτησε η κατασκευή νέων μονάδων ή ο εκσυγχρονισμός των παλαιών ενώ υποβαθμίστηκαν οι προσπάθειες για εναλλακτικές μορφές ενέργειας.

ΤΑ αποτελέσματα της εγκατάλειψης φάνηκαν στα κέρδη της ΔΕΗ που πήραν την κατηφόρα αλλά και στις σχέσεις με τους εργαζομένους καθώς υιοθετήθηκε στρατηγική σύγκρουσης. ΣΗΜΕΡΑ μοιάζει όλα αυτά να μην έγιναν τυχαία. Γιατί βέβαια η διαρκής απαξίωση της πιο σημαντικής Δημόσιας Επιχείρησης διευκολύνει εκ των πραγμάτων την ιδιωτικοποίησή της. ΔΥΣΤΥΧΩΣ η νέα διοίκηση δείχνει να μην καταλαβαίνει πόσο ευαίσθητο είναι το ζήτημα. Και προκαλεί πολλά ερωτηματικά η ομολογία του προέδρου της σε συνάντηση που είχε με συνδικαλιστές για συμφωνίες που προβλέπουν την παραχώρηση σε γερμανική εταιρεία του 51% και του μάνατζμεντ νέων μονάδων της επιχείρησης.

Η συνεργασία της ΔΕΗ με ιδιώτες δεν είναι κατ΄ ανάγκην αρνητική. Η μεθοδολογία που ακολουθείται ωστόσο μοιάζει με ιδιωτικοποίηση από την πίσω πόρτα. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για μια επιχείρηση μονοπωλιακού χαρακτήρα με στρατηγική σημασία για την οικονομία.

ΓΙ΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο θα πρέπει να υπάρχει και ειδική μέριμνα για τη διασφάλιση των συμφερόντων των καταναλωτών που βέβαια καλούνται να πληρώσουν τέτοιες πρωτοβουλίες χωρίς να έχουν το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης.

ΑΝΤΙ αυτών η διοίκηση της ΔΕΗ επέλεξε να κινηθεί στα κρυφά με άγνωστους όρους και αδιαφανείς σκοπιμότητες. Ας μην απορεί που αντιμετωπίζει την έντονη αντίδραση των εργαζομένων και της κοινής γνώμης!