ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ τον έρωτά του στην Αμερική, ο Νικολά Σαρκοζί δεν τσιγκουνεύτηκε τα λόγια. Η ομιλία που εκφώνησε στο αμερικανικό Κογκρέσο είχε όλα όσα χρειαζόταν για να αρέσει στο αμερικανικό κοινό, που γνωρίζει πόσο χαμηλή είναι σήμερα η δημοτικότητα των ΗΠΑ παγκοσμίως, και ιδιαίτερα στους Δημοκρατικούς. Ο Σαρκοζί, ωστόσο, πρόσεξε να μην παγιδευτεί στο καλούπι ενός Τόνι Μπλερ, ο οποίος παρουσιαζόταν ως σκυλάκι του Τζορτζ Μπους. Αποτίνοντας φόρο τιμής στον «αμερικανικό λαό», κοίταξε πέραν της σημερινής κυβέρνησης. Η απαρίθμηση των αρετών της «Αμερικής που αγαπάει» εμπεριείχε μια διακριτική κριτική της πολιτικής που ακολουθεί σε ορισμένους τομείς- όπως είναι οι κλιματικές αλλαγές- ο πρόεδρος Μπους. Ο Σαρκοζί παρουσιάστηκε ως φίλος αλλά και εταίρος των ΗΠΑ. Τάχθηκε υπέρ μιας ισχυρής Ευρώπης, ικανής να εγγυηθεί την ασφάλειά της στο πλευρό του ΝΑΤΟ. Χωρίς να το πει ανοιχτά, ανακοίνωσε το τέλος εκείνης της γαλλικής διπλωματίας, η οποία πολύ συχνά στο παρελθόν καθοριζόταν σε αντιδιαστολή με την αμερικανική εξωτερική πολιτική.