Αυτή η μεγάλη «μασέλα», τα «τρωκτικά» ή τα «πιράνχας»- αν προτιμάτε τον κίτρινο Τύποτης Υγείας έχουν αστείρευτες ιστορίες να μας «πουν» και δεν μας αφήνουν ποτέ (να ΄ναι καλά και αυτοί και τα εκατομμύρια από τις μίζες τους) να πλήττουμε.

Εξαιρετικός επιστήμονας και τζέντλεμαν, διευθυντής κλινικής σε μεγάλο πνευμονολογικό νοσοκομείο της Αθήνας επί δεκαετίες και διευθυντής της ιατρικής υπηρεσίας του στα πρώτα χρόνια αυτού του καινούργιου αιώνα, μου διηγήθηκε προ ημερών μια απίστευτη ιστορία που έζησε εκείνη την εποχή.

Το νοσοκομείο χρειαζόταν βηματοδότες καρδιάς και εκείνος αποφάσισε- παρά τις αντιρρήσεις διαφόρων παραγόντων του ιδρύματος- να προκηρύξει δημόσιο διαγωνισμό με όλους τους τύπους και τους κανόνες, ώστε να γίνει η προμήθεια με διαφάνεια και αξιοκρατία. Αμ, δε! Ενημέρωσεμαζί με τον πρόεδρο της επιστημονικής επιτροπής του νοσοκομείου- τους εν Ελλάδι αντιπροσώπους των γνωστότερων (τριών-τεσσάρων τότε) εταιρειών βηματοδοτών για τον διαγωνισμό, με επίσημες επιστολές. Τίποτα! «Περιέργως», κανείς δεν απάντησε και κανείς δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό. Επανέλαβε την προκήρυξη του διαγωνισμού, μήπως υπάρξει τελικά κάποια ανταπόκριση. Και πάλι, σιγή ιχθύος! Εν τω μεταξύ, βέβαια- μου λέει θορυβημένος, ακόμα και σήμερα, αρκετά χρόνια μετά- οι αρμόδιοι του νοσοκομείου συνέχιζαν (και πάλι «περιέργως») να παίρνουν και να βάζουν στους ασθενείς βηματοδότες. Ο νοών νοείτω…

Ο εν λόγω επιστήμονας αποχώρησε χωρίς να μπορέσει να καταφέρει οτιδήποτε, παρά τις καλύτερες προθέσεις, τη δυνατή θέληση και το πείσμα του…

Μην το ψάχνεις, δηλαδή, δικέ μου… Μην το ψάχνεις…Ή, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, ψάξ΄ το, ψάξ΄ το! Και θα το βρεις. Αρκεί να θέλεις…

(Εξαιρετικά αφιερωμένο στον υπουργό Υγείας)