Ο θάνατος του διάσημου Γάλλου ελεύθερου δύτη Λοΐκ Λεφέρμ, την περασμένη εβδομάδα στα ανοιχτά της Γαλλικής Ριβιέρας, έριξε τους προβολείς της δημοσιότητας σε μια επικίνδυνη κούρσα με στόχο να κατακτήσει ο άνθρωπος όλο και μεγαλύτερα βάθη με μια μόνο ανάσα.
O 36χρονος Λεφέρμ ήταν για χρόνια ο κορυφαίος στο «extreme sport» της ελεύθερης κατάδυσης δίχως όρια («no limits»). Πέθανε ακολουθώντας ένα ατσάλινο καλώδιο ώς τα βάθη της Μεσογείου. Μέλη της ομάδας του είπαν πως ο Λεφέρμ κόλλησε μόλις 18 μέτρα από την επιφάνεια καθώς ανέβαινε από βάθος τουλάχιστον 171 μέτρων, που ήταν το προηγούμενο ρεκόρ του. «Το καλώδιο ήταν μπλοκαρισμένο από κάτι κάτω από το νερό- δεν ξέρω από τι», δήλωσε ο Σεντρίκ Παλέρμο, ο οποίος παρακολουθούσε την κατάδυση από ένα φουσκωτό. Ο Λεφέρμ, παντρεμένος, με δύο παιδιά, θεωρούνταν ήρωας στο κύκλωμα της ελεύθερης κατάδυσης. Τον αποκαλούσαν άνθρωπο- ψάρι
ΕΞΤΡΙΜ ΣΠΟΡ
Το άθλημα έγινε διάσημο με την ταινία «Απέραντο γαλάζιο», που γύρισε το 1988 στη θάλασσα της Αμοργού ο Λικ Μπεσόν
και είχε εμφανιστεί σε πολυάριθμα ντοκιμαντέρ για το άθλημα αυτό, το οποίο έκανε διάσημο το «Απέραντο γαλάζιο», την «καλτ» ταινία που γύρισε το 1988 στη θάλασσα της Αμοργού ο Γάλλος σκηνοθέτης Λικ Μπεσόν. Μια επίλεκτη αδελφότητα δυτών όπως ο Λεφέρμ χρησιμοποιούν ένα είδος λαβής με αρκετό βάρος ώστε να βυθίζεται κατά μήκος του ατσάλινου καλωδίου μέχρι τα μαύρα βάθη όπου κονσέρβες συνθλίβονται, αιμοφόρα αγγεία συρρικνώνονται και πνεύμονες συστέλλονται σε μέγεθος πορτοκαλιών. Δυο δωδεκάδες άνθρωποι σ΄ όλο τον κόσμο είναι ικανοί να κατεβαίνουν τόσο βαθιά και ένας από τους καλύτερους ήταν ο Λεφέρμ. Όμως μεγάλοι κίνδυνοι συνοδεύουν κάθε προσπάθεια για ρεκόρ και ο Γάλλος δύτης είχε κάποτε παραδεχθεί: «Είναι ένας εχθρικός κόσμος εκεί κάτω».
Ο καρδιακός ρυθμός
Ο Λοΐκ Λεφέρμ κέρδισε τον πρώτο τίτλο του το 1999 κατεβαίνοντας στα 137 μέτρα. Στο βάθος αυτό, ο καρδιακός ρυθμός πέφτει στους 20 κτύπους το λεπτό και το σώμα δέχεται πίεση 10 κιλών ανά τετραγωνικό εκατοστό. Σύντομα κατέβηκε στα 162 μέτρα, μόλις δύο εβδομάδες μετά τον θάνατο της Οντρέ Μεστρ, στην οποία και αφιέρωσε το ρεκόρ του. Στενή φίλη και συμπατριώτισσά του, η Μεστρ έχασε τη ζωή της το 2002 προσπαθώντας να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης.
Την ίδια χρονιά ο Λεφέρμ έφτασε σε βάθος 171 μέτρων- ήταν ο στόχος της Μεστρ-, αλλά σύντομα ο Χέρμπερτ Νιτς, ένας Αυστριακός δύτης, κατάφερε να τον περάσει κατά λίγο περισσότερο από ένα μέτρο. Πέρυσι ο Νιτς έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ κατεβαίνοντας στα 183 μέτρα. Το επόμενο πρωτάθλημα θα διεξαχθεί τον Ιούλιο και ο Λεφέρμ προπονούνταν γι΄ αυτό.
Με ένα καλώδιο και έναν σάκο αέρα
ΑΦΟΥ ΦΤΑΣΕΙ σε βάθη που αποφεύγουν ακόμη και πολλά είδη ψαριών, ο δύτης φουσκώνει έναν αερόσακο στην κορυφή της λαβής στην οποία στηρίζεται για να κατέβει το καλώδιο και αυτός τον τραβάει προς την επιφάνεια. Επειδή ο χρόνος κατάδυσης είναι μικρός, δεν χρειάζεται να κάνει αποσυμπίεση και η νόσος των δυτών συνήθως δεν αποτελεί πρόβλημα.
Στην περίπτωση της 28χρονης Μεστρ πιστεύεται πως ο αερόσακος δεν φούσκωσε όπως έπρεπε και επιβράδυνε την άνοδό της. Σε βάθος περίπου 130 μέτρων λιποθύμησε και άφησε τη λαβή. Συνήθως άλλοι δύτες είναι έτοιμοι να βοηθήσουν, αλλά όταν την ανέβασαν στην επιφάνεια ήταν αδύνατο να σωθεί η ζωή της.
Τα δυστυχήματα έχουν προκαλέσει ανησυχίες για τους κινδύνους του αθλήματος αυτού. Οι βρετανικοί «Σάντεϊ Τάιμς» σημειώνουν πάντως πως ο Λεφέρμ δεν θα ήθελε ο θάνατός του να χρησιμοποιηθεί για να περιοριστούν οι δραστηριότητες των συντρόφων του, που ετοιμάζονται να βουτήξουν σε ακόμη μεγαλύτερα βάθη.
