Ένας κόκκινος γάτος που τον έλεγαν Μπάντυ είναι ο «ήρωας» του τελευταίου άλμπουμ του Ράι Κούντερ, ο οποίος έκλεισε προχθές τα 60, αλλά ούτε που σκέφτεται να βγει στη σύνταξη. «Έχω ακόμη πολλά να κάνω.

Ουδέποτε ήμουν τόσο απασχολημένος όσο σήμερα», λέει ο Αμερικανός μουσικός στην ιταλική «Ρεπούμπλικα». Το CD του με τίτλο «Μy name is Βuddy» μόλις κυκλοφόρησε και ήδη δουλεύει άλλα δύο. Το νέο του άλμπουμ, λένε κριτικοί, είναι ένα κόσμημα της κάντρι και των μπλουζ.

Ο γάτος προέκυψε από έναν παλιό του φίλο.

«Μου έστειλε μια περίεργη κάρτα με μια φωτογραφία του Ληντμπέλλυ, του μεγάλου μπλούζμαν, αλλά στη θέση του προσώπου του ήταν η μουσούδα ενός ωραιότατου κόκκινου γάτου. Ο φίλος μου είχε γράψει κάτω από τη φωτογραφία: “Ξέρεις τι να κάνεις μ΄ αυτό”. Ερεύνησα για τον γάτο και ανακάλυψα πως τον έλεγαν Μπάντυ, πως έζησε μέσα σε μια βαλίτσα σ΄ ένα δρομάκι κοντά σ΄ ένα δισκοπωλείο που είχε πάρει το όνομά του, Red Cat Records, και πέθανε το 2005».

Η ιστορία του Μπάντυ ενέπνευσε τον Κούντερ. «Ήθελα να κάνω ένα έργο που να μιλάει για τους εργάτες που έφτιαξαν αυτή τη χώρα, που έδωσαν ζωή στα συνδικάτα, που κόπιασαν για να κάνουν την Αμερική τη χώρα που ήθελαν», εξηγεί. «Σήμερα αυτή η χώρα που ήθελαν να φτιάξουν, από πολλές απόψεις δεν υπάρχει πια, το αίσθημα της αλληλεγγύης και της ενότητας που κληροδότησαν στον αμερικανικό λαό έχει χαθεί. Ουδείς τραγουδάει πια τις ιστορίες τους, όπως έκαναν ο Ληντμπέλλυ, ο Γούντυ Γκάθρι, ο Πητ Σήγκερ. Τα παιδιά δεν έχουν ιδέα γι΄ αυτές, ύστερα από λίγο και οι τελευταίες μνήμες θα έχουν χαθεί. Ήθελα να τραγουδήσω τη μουσική αυτή, που υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια, όμως δεν ήξερα πώς. Όταν είδα τον Μπάντυ, έναν γάτο που είχε μια βαλίτσα για να κάνει βόλτες στον κόσμο, σκέφτηκα πως έχει την εμπειρία ενός εργάτη που γυρίζει τον κόσμο, μαθαίνει τα δικαιώματά του και φαντάζεται σε ποια χώρα θα ήθελε να ζήσει. Έτσι άρχισα να γράφω».

Χρησιμοποίησε τον γάτο ώστε να λέει τα πράγματα απλά και καθαρά, κάτι που σήμερα είναι δύσκολο στην Αμερική. «Μου αρέσει να φαντάζομαι πως ένα παιδί θα ενθουσιαστεί με την ιστορία του κόκκινου γάτου και θα ρωτήσει τη μαμά του, “γιατί ο Μπάντυ είναι φυλακή;”. Και η μαμά θα εξηγήσει πως “είναι φυλακή επειδή έκανε απεργία”. Και το παιδί θα ξαναρωτήσει, “τι είναι η απεργία;”. Κι έτσι ανοίγει το μυαλό του όσον αφορά το τι είναι αυτός ο κόσμος, ποιος τον έφτιαξε, την ιστορία εκατομμυρίων εργατών που επέτρεψαν σε μας να είμαστε σήμερα ελεύθεροι», λέει ο Κούντερ.