δίκτυο

Κουαρτέτο καλών ηθοποιών

Η «Ανδρομάχη» του Ρακίνα, που προετοιμάζεται από το Εθνικό Θέατρο για την Επίδαυρο από τον Δημήτρη Μαυρίκιο, ξεκινάει με καλές προδιαγραφές. Δηλαδή, με ενδιαφέρουσα διανομή. Η Λυδία Φωτοπούλου θα παίξει την Ανδρομάχη, ο Νίκος Καραθάνος τον Πύρρο, η Μαρία Κεχαγιόγλου την Ερμιόνη και ο Χρήστος Λούλης τον Ορέστη. Τέσσερα τραγικά πρόσωπα σ΄ ένα γαϊτανάκι έρωτα και ίντριγκας. Το έργο δεν έχει Χορό. Ωστόσο, ο Μαυρίκιος που μεταφράζει και σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη», αναζητεί άνδρες ηθοποιούς για τη φρουρά του Ορέστη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν βιογραφικό σημείωμα και πρόσφατη φωτογραφία τους στο γραφείο Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου (Νικηφόρου 8, τηλ. 210 5224271).

Δεν είναι «το μοναδικό»…

Θα ήθελα να επανορθώσω μια αδικία. Κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό, που απονέμεται το Βραβείο Δημήτρης Χορν σε νέο άνδρα ηθοποιό που διακρίθηκε την περασμένη σεζόν- φέτος «ντουμπλαρίστηκε» επάξια και αρμονικά με το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για νέα ηθοποιό-, θεσμός που άντεξε στον χρόνο κι έφτασε στα εφτά του, που βαθύτατα εκτιμώ και θεωρώ πολύτιμο, αναφέρεται ότι είναι «το μοναδικό επαμειβόμενο θεατρικό βραβείο». Θυμίζω ότι υπάρχει άλλο ένα θεατρικό βραβείο που επίσης είναι επαμειβόμενο- και συνοδεύεται μάλιστα από το ίδιο πάνω- κάτω ποσό: είναι το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή. Που απονέμεται από το 2001, ανά διετία, στη μνήμη της ιδιαίτερα ταλαντούχου ηθοποιού, σκηνοθέτριας και μεταφράστριας – που έφυγε ξαφνικά νεώτατη, στα πρώτα της, καλά, βήματα στο θέατρο- σε νέα ηθοποιό, σκηνοθέτρια ή μεταφράστρια. Το έχει θεσπίσει η μητέρα της και το υποστηρίζει μια ομάδα καλών φίλων της. Με το βραβείο έχουν μέχρι τώρα τιμηθεί η Άννα Μάσχα (2001), η Αγγελική Παπαθεμελή (2003) και η Φένια Παπαδόδημα (2005). Που το άξιζαν! Δυστυχώς, στην απονομή του Βραβείου Ελευθερία Σαπουντζή, η οποία γίνεται τον μήνα που η Ελευθερία Σαπουντζή έφυγε από τη ζωή, τον Σεπτέμβριο, δεν δίνεται ανάλογη δημοσιότητα με τα Βραβεία Χορν και Μερκούρη. Και ίσως γι΄ αυτό κατά κάποιο τρόπο «λανθάνει».

Η Κάσος έμεινε χωρίς τον λυράρη της

Έκλεισε ένας σημαντικός κύκλος για τη μουσική παράδοση της Κάσου και της Δωδεκανήσου. Ο γερο-Σάββας Περσελής σε ηλικία 95 ετών άφησε την τελευταία του πνοή και την αγαπημένη του λύρα. Από πολύ μικρός κράτησε ψηλά, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, τη μουσική παράδοση της Κάσου με τις χιλιάδες μαντινάδες που έφτιαξε όλα αυτά τα χρόνια. Με τη λύρα του και το τραγούδι του έλαβε μέρος στις ηχογραφήσεις του Σίμωνα Καρρά, ενώ υπάρχουν και CD με τη συμμετοχή του από τα Φεστιβάλ Λύρας και Οργάνων με Δοξάρι που έγιναν στο αγαπημένο του νησί, την Κάσο. Με το αυθεντικό του παίξιμο και το αστείρευτο ταλέντο του έπαιρνε μέρος στα πανηγύρια, στους γάμους και στα γλέντια του νησιού. Ξεχωριστές ήταν οι μαντινάδες του που άφησαν εποχή: «Δεν ημπορώ τα βάσανα/ της πέτρας να τα λέω/ κι η πέτρα να μη μου μιλά/να κά(θ)ομαι να κλαίω/ Ήθελα να ΄μουν ουρανός/ Θέε μου σ΄ αυτή την πλάση/ να μην αφήσω σύννεφο/ Κάσος να σε σκεπάσει/ Την κάθε λέξη που θα πω/ μετρώ με το κουμπάσο/ για να ΄ναι τα λόγια μου σωστά/ σαν τραγου(δ)ώ στην Κάσο».