(ο αρθρογράφος,με αφορμή τη διαμάχη για το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού) Και ξαφνικά ό,τι χαβαλές ήταν να γίνει με το βιβλίο της Ιστορίας που υποτίθεται ότι έθιγε τα ιερά και τα όσια της φυλής έγινε και όσες ανοησίες ήταν ν΄ ακουστούν από τους διάφορους αυτοσχέδιους ιστορικούς ακούστηκαν. Με τη λήξη της προηγούμενης βδομάδας, έληξε ουσιαστικά και το θέμα.

Συμβαίνει ν΄ ανήκω σ΄ εκείνους που πιστεύουν ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και, πολύ περισσότερο, δεν είναι τυχαίο κάτι που μοιραία εντάσσεται σε μια πρακτική επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού, η οποία μεθοδευμένα και συστηματικά δίνει εδώ και καιρό προτεραιότητα στα δευτερεύοντα και τα ασήμαντα και παραμερίζει τα σοβαρά και τα μεγάλα.

Δικαίωμα του οιουδήποτε είναι να έχει την όποια άποψη θέλει για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ ή τα πεπραγμένα της «νεοδημοκρατικής» τριετίας, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι ως θέματα είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τη γνώμη του Αυτιά ή του Μπίστη για το «κρυφό σχολειό», όπως δυστυχώς προσπάθησαν να μας πείσουν οι υπεύθυνοι της τηλεοπτικής ενημέρωσής μας.

Και όπως δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα επαναληφθεί κι αύριο και μεθαύριο, κάθε φορά που η επικαιρότητα δεν θα είναι ευνοϊκή για τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνησή του.

(«Έθνος»)

Τελευταία Νέα