1 2 Χρόνια αγανακτούσαμε για το μονοπώλιο της κρατικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Και ήρθε η ιδιωτική, άκρως κερδοσκοπική, τόσο που και μόνη η πρόθεση να αποδεσμευτούν οι ιδιοκτήτες της από δημόσιες αναθέσεις έργων ενόχλησε τη νεοφιλελεύθερη Ενωμένη Ευρώπη.

Ποιος αρνείται πως τα ΜΜΕ επηρεάζουν και χειραγωγούν πνευματικά και ηθικά όλο το ηλικιακό φάσμα των ακροατώνθεατών τους; Θέλουμε- δεν θέλουμε η τηλεόραση είναι ένα σχολείο μαζών. Και γνωρίζουμε όλοι καλά ποια «ύλη» διδάσκει. Ποιος διαμαρτυρήθηκε ώστε να προβεί σε κατάληψη, κλείσιμο ή να απαιτήσει αξιολόγηση που προβλέπει και το Σύνταγμα; Αντίθετα, κάθε σχόλιο ή κριτική για το ήθος, κυρίως, κάποιων εκπομπών επισύρει την μήνιν όσων υπερασπίζονται την ελεύθερη έκφραση. Και δικαίως. Αλλά γιατί ένας από καθέδρας τηλάνθρωπος απευθυνόμενος σε όλη την επικράτεια από μέσο ακραιφνώς κερδοσκοπικό, άρα εξαρτώμενος, δεν είναι πιο επικίνδυνος από ένα διδάσκοντα σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο μη κερδοσκοπικό όπου ο φοιτητής που πληρώνει δίδακτρα μπορεί να επιβάλει την ποιότητα και τη στάθμη της παρεχόμενης εκπαίδευσης ενώ το τηλεοπτικό σχολείο παρέχοντας δωρεάν «ύλη» τη διαμορφώνει με κριτήριο το κατώτατο γούστο και την ελάχιστη δυνατότητα πρόσληψης.

1 3Ποιος ενοχλήθηκε ποτέ όταν ένας υποψήφιος των Πανελληνίων Εξετάσεων έχει να επιλέξει ανάμεσα σε τριάντα (30) αλλοπρόσαλλες μεταξύ τους σχολές (οι υποψήφιοι δάσκαλοι επιλέγονται από όλες τις κατευθύνσεις). Αυτό σημαίνει πως ένας που επιθυμούσε να γίνει αρχαιολόγος επιτύγχανε ως βρεφοκόμος. Ο υποψήφιος αρχιτέκτονας προσγειωνόταν στην ιχθυοκαλλιέργεια.

Ιδού γιατί οι Έλληνες πτυχιούχοι, κι όταν εργάζονται εκεί που δεν ήθελαν, μισούν τη δουλειά τους!!