ΓΝΩΜΗ

Η τηλεόραση των ολίγων

Iστορική απόφαση πήρε χθες η ιταλική Βουλή, σχετικά με τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ποδοσφαιρικών ομάδων. Με ψήφους 259 υπέρ, 135 κατά και 38 αποχές, το Κοινοβούλιο εξουσιοδότησε την κυβέρνηση να μεταρρυθμίσει τον κανονισμό που διέπει τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ο νέος κανονισμός θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2007 και θα θέσει τέλος στο σύστημα μεμονωμένης πώλησης των αγώνων από τις τρεις μεγάλες ομάδες (Γιούβε, Μίλαν, Ίντερ), που είχε ως αποτέλεσμα όλα τα λεφτά να πηγαίνουν στα μεγαθήρια και οι υπόλοιπες ομάδες να φυτοζωούν.

Με λίγα λόγια, όπως δήλωσε ο υπουργός Επικοινωνιών Πάολο Τζεντιλόνι, «οι ομάδες πλέον δεν θα μπορούν να πωλούν κάθε μία χωριστά τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Η πώληση θα είναι συλλογική και η ιταλική Λέγκα θα αποφασίζει τη διανομή των εσόδων. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα μπορούν να αγοράζουν μόνον τα δικαιώματα για το σύστημα στο οποίο αναμεταδίδουν (επίγειο, ψηφιακό, δορυφορικό) και όχι για όλους τους τύπους αναμετάδοσης». Τελεία και παύλα!

Eρχόμαστε στη χώρα μας, όπου ισχύει η ρήση «στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά». Οι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ (οι δύο πρώτοι με την ΕΡΤ, το κρατικό κανάλι δηλαδή) έκλεισαν συμφωνίες εκατομμυρίων, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους συλλόγους. Καλά έκαναν, θα υποστηρίξουν κάποιοι. Το θέμα όμως δεν είναι τι έκαναν αυτοί, αλλά τι κάνει η κυβέρνηση για να εξισορροπήσει την κατάσταση. Πώς διαφυλάσσει τα συμφέροντα των μικρών ομάδων; Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι τα χρήματα του ελληνικού λαού καταλήγουν πάντοτε στις γνωστές μεγάλες τσέπες;