Ο 15χρονος Σον Χόρνμπερκ-΄Εικερς είχε εξαφανιστεί το 2002, όμως κανείς- εκτός από τους γονείς του- δεν πίστευε ότι θα εντοπιζόταν και μάλιστα ζωντανός. Τα καλά νέα ήρθαν αιφνιδιαστικά την περασμένη Παρασκευή: η εξαφάνιση και ο εντοπισμός ενός άλλου αγοριού, του 13χρονου Μπεν, επίσης από το Μισούρι των Ηνωμένων Πολιτειών, οδήγησε στην ανεύρεση του Σον.
Όταν τους τηλεφώνησε ο εισαγγελέας την περασμένη Παρασκευή, οι γονείς του Σον επέστρεφαν στο σπίτι. Αρχικά τους ζήτησε να παρκάρουν σε ασφαλές σημείο. Έβρεχε πολύ και τα νέα, αυτή τη φορά, ήταν

ΣΟΝ ΧΟΡΝΜΠΕΡΚ-ΕΪΚΕΡΣ

Εντοπίστηκε στο πλαίσιο έρευνας για ένα άλλο αγόρι που απήχθη πρόσφατα. Και τα δύο παιδιά βρέθηκαν σώα

πολύ ευχάριστα… έκοβαν την ανάσα: «Πιστεύουμε ότι βρήκαμε τον Σον, είμαστε κατά 95% βέβαιοι ότι τον βρήκαμε και ότι είναι ζωντανός», τους είπε. «Αυτό που είχα ακούσει ήταν ό,τι πιο γλυκό στη ζωή μου», είπε ο πατριός του, Κρεγκ. Μέσα στο αυτοκίνητό τους, ο Κρεγκ και η Παμ ξέσπασαν σε δάκρυα. «Αυτό το τηλεφώνημα θα το θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή. Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μας. Σαν όνειρο. Φοβόμαστε μήπως ξυπνήσουμε», προσθέτει.

Σαν ταινία Η ιστορία των δύο αγνοούμενων παιδιών, που συγκλόνισε το Μισούρι αλλά και όλη την Αμερική, είχε όλα τα στοιχεία ενός ψυχολογικού δράματος: ένα 11χρονο παιδί που εξαφανίζεται ενώ κάνει βόλτα με το ποδήλατό του, γονείς που εγκαταλείπουν τις δουλειές τους και αφιερώνουν όλο το χρόνο και τα χρήματά τους για να το βρουν, ιδρύοντας μέχρι και ίδρυμα… Τι συνέβαλε τελικά στη διαλεύκανση της υπόθεσης; Η εξαφάνιση ενός άλλου αγοριού, του 13χρονου Μπεν Όουνμπαϊ, ή καλύτερα ο… εντοπισμός του.

Η Αστυνομία είχε σχεδόν σταματήσει να αναζητεί τον Σον Χόρνμπερκ. Μόνο τα πόστερ με το πρόσωπό του και ο αγώνας των γονιών του έμεναν να θυμίζουν ότι κάποια στιγμή, πριν από τέσσερα χρόνια, ένα παιδί είχε χαθεί. Αντίθετα, όταν οι αρμόδιες Αρχές πληροφορήθηκαν την εξαφάνιση του 13χρονου Μπεν, την περασμένη Δευτέρα, έριξαν όλο το βάρος των ερευνών σ΄ αυτήν την υπόθεση ψάχνοντας για οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβάλει στον εντοπισμό του αγοριού. Έτσι όταν την περασμένη Πέμπτη αστυνομικοί μετέβησαν στο προάστιο Κίρκγουντ του Σεντ Λιούις με ένταλμα για μια άσχετη υπόθεση, παρατήρησαν ένα λευκό φορτηγάκι το οποίο ταίριαζε με την περιγραφή που είχε δοθεί για την υπόθεση του Μπεν.

Πιο συγκεκριμένα, μια συμμαθήτρια του Μπεν είχε καταθέσει πως τη Δευτέρα είχε κατεβεί μαζί με τον Μπεν από το σχολικό και πως είχε παρατηρήσει ένα λευκό φορτηγάκι να επιταχύνει μπροστά της…

Το φορτηγάκι αυτό ανήκε σε κάποιον Μάικλ Ντέβλιν, 41ετών, διευθυντή πιτσαρίας και υπάλληλο οίκου τελετών. Το ένταλμα έρευνας για το σπίτι του Ντέβλιν εξεδόθη αμέσως. Όταν οι αστυνομικοί μπήκαν στο ισόγειο διαμέρισμά του, ο Μπεν ήταν ο πρώτος που είδαν. «Θα μας πάτε σπίτι;», τους ρώτησε. Οι αστυνομικοί στράφηκαν τότε στον χλωμό νεαρό που στεκόταν δίπλα στον Μπεν και τον ρώτησαν ποιος είναι: «Είμαι ο Σον Χόρνμπερκ», είπε χαμηλόφωνα. Η σύλληψη του Ντέβλιν- ο οποίος είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν για υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης- ήταν θέμα χρόνου.

Article


Μιλούν για Σύνδρομο της Στοκχόλμης


ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ τμήμα γράφτηκε με συγκινητικό τρόπο ο επίλογος των δύο ιστοριών, με τους γονείς να επανασυνδέονται με τα παιδιά τους. Πολλά ερωτήματα όμως παραμένουν αναπάντητα, όπως ποια ήταν η σχέση μεταξύ Ντέβλιν, Σον και Μπεν και ποιες ήταν οι συνθήκες της… «κράτησής τους». Πολλοί από τους γείτονες του Ντέβλιν είπαν ότι είχαν δει αρκετές φορές τον Σον να παίζει και να κάνει ποδήλατο στην ευρύτερη περιοχή. Ένας μάλιστα εξ αυτών είπε πως πριν από καιρό είχε δώσει στον Σον το κινητό του τηλέφωνο, το οποίο το είχε χάσει. Οι περισσότεροι γείτονες πίστευαν πως ήταν γιος του Ντέβλιν, ενώ δεν έχει διευκρινισθεί αν είχε κάνει κάποια προσπάθεια να φύγει από το διαμέρισμα όπως και γιατί δεν είχε χρησιμοποιήσει το κινητό τηλέφωνο που πιστεύεται πως είχε στην κατοχή του, για να επικοινωνήσει με τους δικούς του. Πριν από έναν χρόνο, πάντως, mail που είχε φτάσει στην ιστοσελίδα που είχαν δημιουργήσει οι γονείς του Σον έλεγε το εξής: «Πόσο καιρό θα ψάχνετε για τον γιο σας;». Υπέγραφε κάποιος… «Σον Ντέβλιν από το Κίρκγουντ».

Ψυχολόγοι επεσήμαναν ότι, όπως και στην περίπτωση της Νατάσας Κάμπους- της Αυστριακής που είχε απαχθεί και παρέμεινε επί 8 χρόνια σε ένα υπόγειο μέχρι τη στιγμή που απέδρασε, τον Αύγουστο του 2006- μπορεί και τώρα να αναπτύχθηκε ανάμεσα στον απαχθέντα και τον απαγωγέα το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, της ταύτισης δηλαδή του θύματος με τον απαγωγέα του.

Τελευταία Νέα