Νέο «ευρωχαστούκι» στη χώρας μας, αυτή τη φορά για το καθεστώς ασυλίας των

βουλευτών, αποτελεί χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων

Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), που καταδικάζει την Ελλάδα για την προστασία που παρέχεται

στα κοινοβουλευτικά μέλη, ακόμη και για ποινικά αδικήματα, τα οποία δεν

σχετίζονται με τα καθήκοντά τους.

Η χθεσινή απόφαση – που δικαιώνει Έλληνα πολίτη, ο οποίος αντιδικούσε με τον

πρώην δήμαρχο Κηφισιάς και νυν βουλευτή της Ν.Δ. Κων. Τασούλα – ανοίγει

ουσιαστικά τον δρόμο για ριζικές αλλαγές στον θεσμό της βουλευτικής ασυλίας

μέσω της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Και επιβάλλει αναγκαστικά στα δύο μεγάλα

κόμματα να αναζητήσουν πεδίο συναίνεσης για το ζήτημα. Την αναθεώρηση του

σχετικού άρθρου 62 προτείνει, ως γνωστόν, η Ν.Δ., ενώ υπέρ της ανάγκης να

υπάρξει αλλαγή στην ισχύουσα διάταξη έχει ταχθεί και το ΠΑΣΟΚ.

Το ΕΔΑΔ έκρινε ότι δεν είναι επιτρεπτή η χορήγηση ασυλίας σε οποιονδήποτε

βουλευτή για αδίκημα που δεν συνδέεται «υπό τη στενή έννοια», όπως

χαρακτηριστικά σημειώνει, με την άσκηση των κοινοβουλευτικών καθηκόντων του. Η

υπόθεση που απασχόλησε το δικαστήριο του Στρασβούργου άρχισε το 1997, όταν ο

επιχειρηματίας Βασίλης Τσαλκιτζής διεκδίκησε από τον Δήμο Κηφισιάς τη χορήγηση

άδειας για την ανέγερση εμπορικού κέντρου. Το σχέδιο ναυάγησε, ενώ ο

επιχειρηματίας μήνυσε τον Κ. Τασούλα για εκβίαση και παράβαση καθήκοντος. Οι

εισαγγελικές αρχές έκριναν ότι η μήνυση είναι βάσιμη και ζήτησαν δύο φορές την

άρση ασυλίας του κ. Τασούλα, που στο μεταξύ είχε περάσει από τον δήμο στα

βουλευτικά έδρανα. Το αίτημα, ωστόσο, απορρίφθηκε και τις δύο φορές από τη

Βουλή, και ο επιχειρηματίας αναζήτησε δικαίωση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

«Ηθική απαξία»

Το ΕΔΑΔ με τη σημαντική απόφασή του δεν απορρίπτει τον θεσμό της ασυλίας.

Ομόφωνα τονίζει, ωστόσο, ότι σε καμία περίπτωση οι πράξεις που αποδίδονται

στον βουλευτή της Ν.Δ. δεν μπορούν να συνδεθούν με τα βουλευτικά καθήκοντά του

– και αυτό όχι μόνο γιατί το 1997 δεν ήταν βουλευτής, αλλά και λόγω της φύσης

των κατηγοριών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, τα αποδιδόμενα σε αυτόν

ποινικά αδικήματα έχουν «ιδιαίτερη ηθική απαξία», με αποτέλεσμα να βρίσκονται

«προφανώς εκτός του πεδίου άσκησης κοινοβουλευτικών καθηκόντων».

Ακόμη, με τη δικαστική απόφαση απορρίπτεται ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι το

δικαίωμα του μηνυτή για πρόσβαση σε δικαστήριο δεν είχε παραβιαστεί, επειδή η

αδυναμία άσκησης ποινικής δίωξης κατά του βουλευτή είναι προσωρινή και ισχύει

μόνο για όσο διατηρεί τη βουλευτική ιδιότητα. «Με δεδομένο ότι το ελληνικό

Σύνταγμα δεν θέτει περιορισμούς στη δυνατότητα ενός βουλευτή να θέτει

υποψηφιότητα και να επανεκλέγεται, είναι δυνατόν να ανανεώνεται η θητεία του

διαρκώς στο μέλλον και συνεπώς, ο μηνυτής να στερείται επ’ αόριστον το

δικαίωμα δικαστικής προστασίας», τονίζει το ΕΔΑΔ.

Με την απόφαση, που δημιουργεί κυρίως νομικά και ηθικά ζητήματα για τη χώρα

μας, επιβάλλεται να καταβληθούν στον επιχειρηματία συνολικά 10.700 ευρώ για

ηθική βλάβη και δικαστικά έξοδα.

Για τους υπουργούς

Αυστηρότερο θεσμικό πλαίσιο για την ποινική ευθύνη των υπουργών ζητούν οκτώ

βουλευτές, συγκροτώντας μια διακομματική κίνηση – στο πλαίσιο της συζήτησης

για τη συνταγματική αναθεώρηση – που έχει ως κύριο στόχο τη διεύρυνση του

χρόνου παραγραφής των αδικημάτων που διαπράττονται από τα μέλη της κυβέρνησης.

Πρόκειται για τους βουλευτές της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκη, Νικ. Γεωργιάδη, Κ.

Τασούλα, Σοφία Καλαντζάκου, Γ. Κοντογιάννη, Δημ. Γαλαμάτη και Μιχ. Μπεκίρη,

καθώς και τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρ. Λοβέρδο, οι οποίοι πρωτοστατούν σε

προσπάθεια συλλογής των απαιτούμενων 50 υπογραφών από βουλευτές, με στόχο να

μπει στην αναθεωρητική συζήτηση και το άρθρο 86 για τη συγκρότηση του Ειδικού

Δικαστηρίου.

Με το σταγονόμετρο η άρση ασυλίας

ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΓΟΝΟΜΕΤΡΟ προχωρεί το ελληνικό Κοινοβούλιο στην άρση ασυλίας

των βουλευτών, παρέχοντας κατά καιρούς κάλυψη ακόμη και σε σοβαρές

κακουργηματικές πράξεις, και αυτή η εικόνα έπαιξε σημαντικό ρόλο για την

ευρωπαϊκή καταδίκη της χώρας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Βουλής, από

το 1974 έως σήμερα έχουν υποβληθεί από τις εισαγγελικές αρχές 831 αιτήσεις για

άρση ασυλίας και από την Ολομέλεια της Βουλής το αίτημα έγινε αποδεκτό μόλις

σε 17 περιπτώσεις! Το ιδιόμορφο καθεστώς συναδελφικής προστασίας για τους

βουλευτές άρχισε να χαλαρώνει την τελευταία τετραετία και αυτό λόγω των

έντονων αντιδράσεων που συνοδεύουν κάθε αδικαιολόγητη παροχή ασυλίας. Το πρώτο

ουσιαστικό μέτρο ελήφθη το 2003 με την κατάργηση της μυστικής ψηφοφορίας στη

Βουλή για την άρση ασυλίας, ενώ και οι βουλευτές εξετάζουν με μεγαλύτερη

προσοχή τα εισαγγελικά αιτήματα. Ενδεικτικό γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι για

τις 17 περιπτώσεις που υπήρξε άρσης ασυλίας, οι δέκα αποφάσεις ελήφθησαν την

τελευταία διετία.

«Η νέα απόφαση ελπίζουμε ότι θα εξεταστεί διεξοδικά από τα κόμματα, στο

πλαίσιο της συζήτησης για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να μπει τέλος

στη σκανδαλώδη πρακτική της Βουλής να αρνείται την άρση ασυλίας βουλευτών

ακόμη και όταν αυτοί κατηγορούνται για κραυγαλέα ποινικά αδικήματα», τονίζει

στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Σταύρος Τσακυράκης, ο

οποίος χειρίστηκε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Τελευταία Νέα