Σκάνδαλα, μίζες, διπλοθεσίτες, παράνομοι διορισμοί, κατηγορίες, φήμες,

διαψεύσεις, καρτέλ, δωροδοκίες: προκαλεί ζάλη ο κατάλογος των παρανομιών που

όπως μας λένε πλέον καθημερινά τα δελτία ειδήσεων συντελούνται πάνω από τα

κεφάλια μας, φυσικά και πάνω στα κεφάλια μας. Θα μου πείτε, σάμπως δεν ξέρουμε

πως αυτά πάντα συμβαίνουν, όποια κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στην εξουσία; Και

όλοι, συζητώντας μεταξύ μας, συμφωνούμε στην εκτίμηση πως όπως ακόμα τόσες

φορές, «τίποτε δεν θα γίνει στο τέλος» – ένας – δύο τυχαίοι, ένοχοι ή μη, θα

«την πληρώσουν», έτσι για τους τύπους, και μετά όλα θα συνεχιστούν κανονικά.

Όπως πάντα…

Γιατί όμως το πιστεύουμε αυτό; Επειδή έτσι συμβαίνει. Όλοι συμφωνούμε πως το

κράτος μας είναι βαθιά διαβρωμένο και, εδώ και πολλές δεκαετίες, τρωτό στη

διαφθορά και σε νοοτροπίες πελατειακές και ποικιλοτρόπως ιδιοτελείς. Αλήθεια,

βρε παιδιά, ποιοι φταίνε; Ποιοι αποτελούν αυτό το διαβόητο «κράτος» και γιατί

επιτέλους αυτό και οι φαύλες λειτουργίες του δεν αλλάζουν; Θεωρητικά, σε μια

δημοκρατία το κράτος και η κοινωνία αποτελούν αρμονικό σύνολο, όπου το ένα

επιδρά στο άλλο. Η αλήθεια είναι όμως πως για εμάς τους απλούς πολίτες, που

ουδεμία σχέση με το Δημόσιο έχουμε, η δυνατότητά μας να αλλάξουμε τη

λειτουργία του κράτους και των νοοτροπιών του είναι ένα πολύ, μα πολύ απατηλό

όνειρο που τελειώνει στην είσοδο οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού.

Και ας σταματήσουν πια οι πολιτικοί μας να αλληλοκατηγορούνται, η κυβέρνηση να

ρίχνει τις ευθύνες στους επιχειρηματίες, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο να μιλούν

υπαινικτικά για «τους άλλους που όλοι ξέρουν ότι είναι μες στα κόλπα» και οι

χρυσοπληρωμένοι – από εμάς τους «απλούς» πολίτες – τεχνοκράτες να αναφέρονται,

αφ’ υψηλού και αποστασιοποιημένα, στους «διεφθαρμένους μηχανισμούς του

ελληνικού κράτους» και στις «στραβές νοοτροπίες του Έλληνα». Επιτέλους! Εσείς

είστε ένοχοι. Εσείς. L’ etat c’ est vous. Όχι εμείς. Εμείς απλώς πληρώνουμε τα σπασμένα.