Ο αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικρατείας δεν αποτελεί εθιμοτυπική εκδήλωση

έναρξης του νέου δικαστικού έτους, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρός του. Θέτει με

οξύτητα το γνωστό ερώτημα: δικαιούνται οι θεσμοί και τα όργανα της πολιτείας

να θρησκεύονται; Ο αγιασμός πλήττει ευθέως τον κορυφαίο θεσμό γιατί του

προσδίδει θρησκευτικό χρωματισμό. Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ

τονίζει το αυτονόητο: «Το ΣτΕ είναι επιφορτισμένο με τη δικαστική προστασία

των ατομικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα της Ελληνικής

Πολιτείας υπέρ όλων των Ελλήνων πολιτών και υπέρ όσων βρίσκονται στην ελληνική

επικράτεια, χωρίς διακρίσεις λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων. Η αρμοδιότητα αυτή

επιβάλλει στο δικαστήριο να αποφεύγει τη διοργάνωση εκδηλώσεων, οι οποίες θα

μπορούσαν να εγείρουν εύλογες αμφιβολίες ως προς την αμεροληψία του από

θρησκευτική άποψη».

Είναι πολύ πρόσφατες οι ημιτελείς αποκαλύψεις των υπόγειων διαδρομών και

διασυνδέσεων του παραδικαστικού κυκλώματος με πρόσωπα της Εκκλησίας. Η

αυτοκάθαρση της Εκκλησίας λησμονήθηκε πρώτα από την ίδια την Εκκλησία, που

προτίμησε να μείνει με την οσμή των σκανδάλων. Μάλλον λοιπόν θα έκανε χιούμορ

ο Αρχιεπίσκοπος λέγοντας στους δικαστές: «Το ΣτΕ έχει πολλές φορές στη νεωτέρα

μας ιστορία αμφισβητηθεί από τη διοίκηση και υπήρξε συχνά πεδίο αφόρητων

πιέσεων για την έκδοση αποφάσεων που θα καλύπτουν τις κυβερνητικές

αυθαιρεσίες. Είναι, κατά ταύτα, εύλογος η επιθυμία των πολιτών να υπάρχει

βεβαία ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και κυρίως να τηρείται η σταθερότητα και το

αλώβητον του ΣτΕ». Το χιούμορ δεν αρκεί όμως για να παραγνωρίσουμε πως στο ΣτΕ

εκκρεμούν υποθέσεις σχετικές με πρόσωπα της Εκκλησίας (όπως του Μητροπολίτη

Θεσσαλονίκης Ανθίμου και του Μητροπολίτη πρώην Αττικής Παντελεήμονα) και με

την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Επομένως, η ίδια η παρουσία του

Αρχιεπισκόπου στο δικαστήριο συμβολίζει εν δυνάμει παρέκκλιση από τη

θρησκευτική ουδετερότητα και την αμεροληψία του δικαστηρίου και μάλιστα

παρέκκλιση με άμεση ισχύ. Ισοδυναμεί με εναγκαλισμό διαδίκου με δικαστή λίγο

πριν από την έκδοση απόφασης.

Η επιμονή στην τέλεση του αγιασμού, το γεγονός ότι δικαστικοί υπάλληλοι και

συνταξιούχοι δικαστές «επιστρατεύτηκαν» για να καλυφθεί το κενό της απουσίας

των διαφωνούντων δικαστών, δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή στη δικαιοσύνη.

Αντίθετα, η αντίδραση των 31 δικαστών προστατεύει το κύρος του θεσμού και δεν

πρέπει να εκληφθεί ως εξ αντανακλάσεως εκδήλωση θρησκευτικού φρονήματος αλλά

ως εκδήλωση πίστης στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Αποτελεί απόπειρα να τεθεί ένα

όριο στην βουλιμική παρεμβατικότητα της κορυφής της ιεραρχίας, που εμφανίζεται

ανανεωμένη μετά την αναγκαστική ύφεση τον καιρό της εκκλησιαστικής

σκανδαλολογίας. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο αγιασμός στο ΣτΕ συνέπεσε με τη

δημόσια απαίτηση του Αρχιεπισκόπου να έχει λόγο και για το περιεχόμενο των

νέων σχολικών βιβλίων!

Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι β’ αντιπρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα

Δικαιώματα του Ανθρώπου, τ. πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας