Πολύ σοφά ο λαός λέει τη φράση: «Ο καθένας έχει αυτό που του αξίζει». Φράση

που ταιριάζει… γάντι στον Ευρωπαίο (;) Ολυμπιακό. Πριν από περίπου 15 μήνες

ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς έφευγε από το Λιμάνι σαν αποτυχημένος, έπειτα από ένα

νταμπλ και μια πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ στην οποία η ομάδα νίκησε σε όλα τα

εντός έδρας παιχνίδια στον όμιλο (Λίβερπουλ, Μονακό, Λα Κορούνια), συγκέντρωσε

10 βαθμούς και αποκλείστηκε στην ισοβαθμία από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια

Ευρώπης Λίβερπουλ.

Ο Ολυμπιακός προσέλαβε τον Σόλιντ με τη δικαιολογία ότι ο Ντούσκο «δεν μπορεί

να υλοποιήσει τα ευρωπαϊκά όνειρα της ομάδας». Πέρυσι, και προχθές, ο Νορβηγός

εμφανίσθηκε κατώτερος των περιστάσεων, με αποτέλεσμα να προκύπτουν τεράστια

ερωτηματικά γύρω από την αξία του και ως προς το κατά πόσον μπορεί να

υλοποιήσει αυτό για το οποίο επιλέχθηκε: την ευρωπαϊκή διάκριση.

Ο Μπάγιεβιτς «κοιμόταν» στον πάγκο, σύμφωνα με τον κόσμο του Ολυμπιακού. Ενώ ο

Σόλιντ μάλλον μετέχει σε κάποια διαφήμιση στρωμάτων. Γι’ αυτό και… αποφεύγει

να σηκωθεί από τον πάγκο και να βοηθήσει την ομάδα όταν το χρειάζεται.

Ο Μπάγιεβιτς παρέτασσε την ομάδα με αμυντικούς. Ενώ ο Σόλιντ με επιθετικούς

και μαζεύει τεσσάρες στην Ευρώπη.

Ο Μπάγιεβιτς δεν έκανε αλλαγές. Και ο Σόλιντ αντικατέστησε προχθές τον

καλύτερο αμυντικό (Ανατολάκη) αφήνοντας στο ματς τον, αλλού ευρισκόμενο,

Ουαντού. Ενώ ακόμη περιμένουν στο «Καραϊσκάκη» την τρίτη αλλαγή. Φοβερό…

μάτι από τον πάγκο ο Νορβηγός.

ΟΜπάγιεβιτς έφερνε Σέρβους. Ενώ ο Σόλιντ τους παικταράδες Ουαντού, Ντομί, Νε

(πού είναι άραγε;), Ζεβλάκοφ κ.ά. Με αυτούς θα κάνει τη διαφορά;

Σε τελική ανάλυση, ο «καθένας έχει αυτό που του αξίζει».