Σαίξπηρ με υψηλή ραπτική

Μία νύχτα με τον Σαίξπηρ βγάζει έρωτα, χαρούμενα ξωτικά και σκοτεινές ηρωίδες

ντυμένες σύμφωνα με τις αρετές της υψηλής ραπτικής.

Καθώς το όνειρο κάθε δημιουργού που ασχολείται με τη μόδα είναι να συμπληρώσει

το βιογραφικό του με κοστούμια για το θέατρο. Και ο λόγος είναι ότι ποθεί τη

στιγμή που ένα κομμάτι ύφασμα δίνει ζωή σε έναν ρόλο, όπως εξηγεί η Εριφύλλη

Νικολοπούλου που δημιούργησε (μαζί με τον σκηνοθέτη – και σκηνογράφο εν

προκειμένω – Αντώνη Καλογρίδη) τα κοστούμια της παράστασης «Μία νύχτα με τον

Σαίξπηρ». Ένα έργο βασισμένο σε σκηνές από πέντε σαιξπηρικά έργα με άξονα τον

Έρωτα σε διασκευή Γιώργου Βάλαρη.

Πρώτη φορά, όπως λέει η Εριφύλλη Νικολοπούλου, χρησιμοποιούνται ολομέταξα

υφάσματα και υλικά υψηλής ραπτικής για θεατρικά κοστούμια. «Το 60% μιας

θεατρικής παράστασης είναι τα κοστούμια. Αν λοιπόν χρησιμοποιήσεις ωραία

υφάσματα, είναι βέβαιο ότι ο ηθοποιός φορώντας το κοστούμι του θα «φορέσει»

καλύτερα και τον ρόλο του», συμπληρώνει η δημιουργός και εξηγεί τη διαδικασία

σχεδιασμού των κοστουμιών με τα οποία έντυσε τις πρωταγωνίστριες της

παράστασης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νατάσα Καλογρίδη, Χρύσα Ρώπα, Πέμυ Ζούνη,

Δανάη Σκιάδη.

«Επειδή η παράσταση παρουσιάζεται σε υπαίθριους χώρους, επειδή είναι καλοκαίρι

και επειδή η Άριελ (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) είναι ένα χαρούμενο ξωτικό,

χρησιμοποίησα τη δύναμη των χρωμάτων για να βγαίνει αυτή η ζωντάνια στη

σκηνή», λέει. Για να περάσει στη στυγνή δολοφόνο λαίδη Μάκβεθ, που οι

προθέσεις της φανερώνονται στη βαθιά μπλε ρουά απόχρωση του κορσεδένιου

φορέματος με τη μακριά ουρά που φοράει η Πέμυ Ζούνη. «Έχει λεπτή μέση, που

κάνει ιδανική τη σιλουέτα του 19ου αιώνα που λατρεύω ιδιαίτερα. Ένας σφιχτός

κορσές δίνει αυστηρότητα, χωρίς να χρειαστεί να τονίσω τον δυσοίωνο χαρακτήρα

της με μαύρο χρώμα».

H «Νύχτα με τον Σαίξπηρ» κάνει αλλαγή προς την κωμωδία, με τα καμώματα

της Κατερίνας που έγινε Αρνάκι. H Χρύσα Ρώπα, με κόκκινο φλογισμένο κεφάλι και

χτένισμα αναστατωμένο, αλλάζει τρία κοστούμια. «Γι’ αυτή την ιδιαίτερα

εκκεντρική ηρωίδα, που μπορεί ο Σαίξπηρ να την έκανε να μοιάζει τρελή, αλλά

δεν της στέρησε το γούστ, παίζω με πλισέ λεπτομέρειες στο πίσω μέρος που

δίνουν παράξενο όγκο από μαύρο μεταξωτό ύφασμα με πράσινο και κίτρινο πουά».

Το πέρασμα από στρίγκλα σε αρνάκι, η Εριφύλλη τη βγάζει με δύο νυφικά. Το

πρώτο απλό με ένα κίτρινο, αστείο βέλο και το δεύτερο, λερωμένο και φθαρμένο.

Όσο για τη Δυσδεμόνα της Νατάσας Καλογρίδη, προτιμά τη δωρική απλότητα ενός

νυφικού στολισμένου με ένα κόκκινο λουλούδι στη μέση και μια ουρά σε κόκκινο

χρώμα, σαν ίχνη από αίμα ενός άδικου θανάτου.

Στην ιστορία των μοντέρνων ερωτευμένων της Βερόνα, η Ιουλιέτα της Δανάης

Σκιαδά γίνεται ερωτεύσιμη «χορεύοντας ροκ, ντυμένη με μία απλή λευκή τούλινη

φούστα και μία εύθραυστη ροζ μπλούζα-κομπινεζόν».

Ερωτική νύχτα με ξωτικά

H Ιουλιέτα ερωτεύεται και αυτοκτονεί, η Κατερίνα παιδεύει τους γύρω της, η

Λαίδη Μάκβεθ σκοτώνει, η Δυσδεμόνα παγιδεύεται, η Ερμεία μπερδεύεται και η

Ελένη αντιστέκεται, αφηγούνται στον θεατή η Άριελ και ο Πουκ. Τα δύο ξωτικά

που χρησιμοποίησε ο Σαίξπηρ και που στην παράσταση γεφυρώνουν τα αποσπάσματα

από τις ιστορίες του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, της Λαίδης Μάκβεθ, του

Οθέλλου, της Στρίγκλας που έγινε Αρνάκι και του Ονείρου Καλοκαιρινής Νύχτας.

«Τα ξωτικά κρατάνε πάνω τους όλο το έργο. Είναι συνέχεια πάνω στη σκηνή και

γι’ αυτό ο ρόλος τους είναι πολύ προκλητικός για έναν δημιουργό. Όταν έχεις να

κάνεις με ένα πλάσμα που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, αφήνεις ελεύθερη τη

φαντασία σου να δουλέψει για το κοστούμι του. Είχα λοιπόν ένα παράξενο πλάσμα,

αεικίνητο, που παίζει διάφορους ρόλους για να δέσει τις σκηνές μεταξύ τους,

που φτιάχνουν αυτήν την ιστορία της ερωτικής νύχτας με τον Σαίξπηρ», εξηγεί η

Εριφύλλη Νικολοπούλου που ανέλαβε το στοίχημα να συνδυάσει τα εφόδιά της από

τα χρόνια μαθητείας της στα ατελιέ υψηλής ραπτικής στο Παρίσι με τις ανάγκες

μιας θεατρικής παράστασης.

INFO

H παράσταση «Μία νύχτα με τον Σαίξπηρ» ύστερα από περιοδεία θα παρουσιαστεί

στις 24 Αυγούστου στο Ηρώδειο.