ΝΟΜΙΜΗ και σύμφωνη με το Σύνταγμα έκρινε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου

την υπουργική απόφαση, με την οποία είχε καθοριστεί στο 1/100 του βασικού

μισθού η αποζημίωση για τις εφημερίες των γιατρών.

Με την υπ’ αριθμ. 52/2005 απόφαση που ελήφθη κατά πλειοψηφία (17-8) και με την

οποία ανατρέπεται η σχετική νομολογία, απορρίφθηκε η προσφυγή 41 ειδικευόμενων

γιατρών του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, οι οποίοι διεκδικούσαν να τους

καταβληθούν εντόκως – για τη διετία 1997-98 – οι διαφορές από τις εφημερίες

τους, καθώς με προηγούμενη απόφαση του υπουργού Οικονομικών (1.7.1991) το

ποσοστό ανερχόταν στο 1/65 του βασικού μισθού.

Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, ο υπουργός

Οικονομικών έχει τη δυνατότητα, εφόσον δημιουργήθηκαν λόγω ασαφούς διατύπωσης

«αμφιβολίες ως προς την αληθή έννοια της υπουργικής απόφασης» (της πρώτης που

προέβλεπε μεγαλύτερο ποσοστό), «να την ερμηνεύσει αυτή αυθεντικά (με τη

δεύτερη)». Να διευκρινίσει δηλαδή ότι «η απόφαση δεν ισχύει ως προς τον

καθορισμό της ωρομίσθιας υπερωριακής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ, για τους

οποίους ισχύει το ωρομίσθιο του N. 1818/1988». H επίδικη απόφαση – κατά

συνέπεια – είναι, σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, ερμηνευτική της πρώτης.

Σημειώνεται ότι στο παρελθόν ο Άρειος Πάγος έχει κρίνει πως ο υπουργός δεν

έχει την εξουσία να ανακαλεί, έστω και μερικώς, απόφαση με την οποία

καθορίζεται γενικώς ή αναπροσαρμόζεται το ύψος των αποδοχών της υπερωριακής

απασχόλησης. Υπέρ αυτής της άποψης τάχθηκε στην εισήγησή του ο εισαγγελέας του

Αρείου Πάγου Δ. Λινός, αλλά και η Ολομέλεια του ΣτΕ, η οποία έκρινε την

επίδικη υπουργική απόφαση ανυπόστατη και δικαίωσε τους γιατρούς που είχαν

προσφύγει.