H υστερία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια νέα καταναλωτική συνήθεια, στη

συνέχεια επέρχεται εθισμός και επιστρέφουμε στην προηγούμενη καταναλωτική

συνήθεια χωρίς να εγκαταλείψουμε την καινούργια, ενώ παραλλήλως το σύστημα

εξαγνίζεται διά της υποτιθέμενης «διαφάνειάς» του, που στην πραγματικότητα δεν

είναι παρά κανιβαλισμός. Τρέφεται από τα ίδια του τα ελαττώματα, τα οποία

μετατρέπονται σε θέαμα τρόμου, εκτονώνονται, για να περάσουν κατόπιν στη

γρήγορη λήθη αφού ανακοινωθούν μέτρα που υποτίθεται θα τα εξαλείψουν. Και όσο

πιο ισχυρό είναι το σοκ τόσο πιο γρήγορα ο άνθρωπος επιθυμεί να ξεχάσει.

Μήπως δεν είχαμε κόψει το μοσχαρίσιο κρέας μια εποχή, κατόπιν τα κοτόπουλα,

μετά έρχεται και το Πάσχα, φτάνει στα ύψη το αρνί, άλλη κερδοσκοπία τότε,

επιστρέφουμε στα κοτόπουλα, τα ξανακόβουμε, πηγαίνουμε στα ψάρια, έχουν κι

αυτά μόλυβδο, ας μη συζητήσουμε τα ληγμένα… Και όλα παρελαύνουν στα

τηλεοπτικά πλάνα, τροφές προς αποφυγή, ζωή προς αποφυγή, μπα, τα ξεχνάμε όλα

και ξαναρχίζει ο κύκλος.

Τελευταία Νέα