Τσεπέλοβο

Πέρα από τα κράσπεδα του φαραγγιού του Βίκου, αντικρύζοντας την πίσω πλευρά

της Τύμφης με την Τσούκα Ρόσα να λογχίζει τον ουρανό και λίγο πριν πέσουμε στη

Λάκκα του Αώου, πέντε οικισμοί και μια ονομαστή τοποθεσία που μοιράζονται

υλοτόμοι και Σαρακατσαναίοι, αποκαλύπτουν τη βόρεια δασωμένη πλευρά του

Ζαγοριού. Με κεφαλοχώρι το ονομαστό Τσεπέλοβο, αυτή η αθέατη γωνιά φλερτάρει

με τον Αώο, κοιτάζει τους κάθετους διαμελισμούς του Χάβου, δίπλα στο

Σκαμνελιώτικο ρέμα και η ασφάλτινη διαδρομή είναι μία από τις ομορφότερες που

μπορείτε να κάνετε με αυτοκίνητο, μοτοσυκλέτα ή, ακόμα καλύτερα, με ποδήλατο.


Γυφτόκαμπος

Για τους λάτρεις του χιονιού πρέπει να πούμε ότι το γεφύρι πάνω από τον Αώο

(μετά το Βρυσοχώρι) ανακατασκευάστηκε και σας φέρνει στο Παλιοσέλι. Από εκεί

εύκολα ακολουθείτε τη διαδρομή Πάδες – Άρματα – Δίστρατο – Χιονοδρομικό κέντρο

Βασιλίτσας.



Αξίζει να δείτε

Σαρακατσάνικα κονάκια

* Το Τσεπέλοβο (απέχει 50 χλμ. από τα Ιωάννινα). Κεφαλοχώρι ζωντανό

(είναι έδρα του Δήμου Τύμφης), με αρκετούς κατοίκους που ασχολούνται με την

υλοτομία και την κτηνοτροφία. Θα σας γοητεύσει με τη θέα των πέτρινων σπιτιών

του, την γκριζάδα των οποίων σπάνε τα χρωματιστά παραθυρόφυλλα και οι πρόβολοι

(οι κλειστοί ξύλινοι εξώστες που επικοινωνούν με την «κρεβάτα», τη σάλα

δηλαδή), το κτίριο της Εστίας που λειτουργούσε και ως οικοτροφείο και τη

μεγάλη πλατεία του, γύρω από την οποία είναι χτισμένα τα σπίτια των

ευκατάστατων οικογενειών (ζητήστε να σας δείξουν το αρχοντικό του Ιωαννίδη

πίσω από το δημαρχείο και δείτε το σπίτι πίσω από την κεντρική εκκλησία που

είναι από τα παλαιότερα του χωριού, χτισμένο το 1843). Γύρω από την πλατεία θα

βρείτε αρκετές ταβέρνες, καφενεία, ξενώνες και το μαγαζί του τελευταίου

τσαγκάρη που έχει μείνει στην περιοχή, του Δημήτρη Δεληγιάννη. Στο χωριό – από

το οποίο καταγόταν και η διάσημη ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη – υπάρχουν μαθητική

εστία, Γυμνάσιο, ξυλουργεία και διάφορες υπηρεσίες.


Μονή Αγίου Ιωάννου Ρογκοβού

* Τη μονή Αγίου Ιωάννου Ρογκοβού (βρίσκεται ανάμεσα στο Καπέσοβο και

στο Τσεπέλοβο). Πανύψηλα δένδρα – ανάμεσά τους και ένα ολόφρεσκο έλατο – και η

χαράδρα Βικάκι από κάτω, να την αισθάνεσαι περισσότερο παρά να την βλέπεις από

τον περίβολο. Το μοναστήρι του Ρογκοβού έχει δύο κτιριακά συγκροτήματα για

τους προσκυνητές και τους μοναχούς και στη μέση τον ναό, που κτίστηκε σε

θεμέλια παλαιότερου και έχει ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο φτιαγμένο από

Καπεσοβίτες που ζωγράφισαν και τις τοιχογραφίες του. Σύμφωνα με την παράδοση,

το έχτισε αρχικά η Πουλχερία, αδερφή του Ρωμανού του Αργυρού και αυτοκράτορα

του Βυζαντίου, μεταξύ 1028 και 1034, αλλά καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε το

1783. H μονή προοριζόταν να γίνει πανεπιστήμιο και έδρα πολιτικού και

θρησκευτικού αρχηγού του Ζαγορίου γύρω στο 1815 – σχέδιο που δεν

πραγματοποιήθηκε καθώς ακολούθησε η εξέγερση του 1821. Από τη μονή ξεκινάει

μονοπάτι που οδηγεί σε θέση θέασης της χαράδρας Βικάκι.

* Το Σκαμνέλι (απέχει 54 χλμ. από τα Ιωάννινα). Ένα από τα αρχαιότερα

(αλλά όχι και ωραιότερα σήμερα) χωριά του Ζαγοριού, όπως δείχνουν τα πελασγικά

τείχη στην περιοχή Παλαιόκαστρο. Στο Σκαμνέλι κατοικούν κυρίως συνταξιούχοι

και λίγοι υλοτόμοι που δουλεύουν στις τεράστιες εκτάσεις κοινοτικών δασών γύρω

από το χωριό. Το 1874 εδώ κατοικούσαν 1.200 άνθρωποι, αλλά το 1912 το έκαψαν

οι Τούρκοι.

* Το Χάβο Ή Μπόκοβο (περίπου 5 χλμ. από το Σκαμνέλι, οδηγώντας προς

Γυφτόκαμπο). Πατάτε φρένο μόλις δείτε την πινακίδα, παρκάρισμα και περπάτημα

δίπλα στα γκι και ανάμεσα στα μανιτάρια. H μικρή ανηφορική πλαγιά σάς οδηγεί

σε μοναδικό σημείο θέασης του καταπράσινου κάθετου χάσματος του Χάβου, κάτω

από το οποίο περνάει το Σκαμνελιώτικο ρέμα, για να απολαύσετε την απόκοσμη

ησυχία του.

* Τις μονές της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Νικολάου (βρίσκονται

πριν από το Σκαμνέλι). Ένα στενό μονοπάτι σάς φέρνει σε 10 λεπτά στη σιδερένια

αυλόπορτα της πλακόστρωτης αυλής ενός από τα αρχαιότερα μοναστήρια του

Ζαγοριού, που ήταν γυναικείο και κάποτε είχε ογδόντα μοναχές. Ο ναός της μονής

Αγίας Παρασκευής είναι γεμάτος τοιχογραφίες του 12ου και του 13ου αι. και

νεώτερες, ζωγραφισμένες από Χιοναδίτες και Καπεσοβίτες ζωγράφους. Στον λόφο

από πάνω του υπάρχουν ερείπια κυκλώπειων (πελασγικών) τειχών. Το μοναστήρι του

Αγίου Νικολάου ιδρύθηκε το 1683 και είχε ζωή μέχρι την απελευθέρωση από τους

Τούρκους. Το 1912 εγκαταλείφθηκε και στη συνέχεια αφέθηκε να ρημάξει, ενώ

κλάπηκαν και οι εικόνες από την εκκλησία του που έχει ωραίες (αν και φθαρμένες

πια) τοιχογραφίες.

* Τον Γυφτόκαμπο και τη Σαρακατσάνικη Στάνη. Έχετε περάσει το Σκαμνέλι

και κατευθύνεστε βορειοανατολικά σε μια ωραία διαδρομή με έλατα και πεύκα

ανάμεσα στους δύο εθνικούς δρυμούς (Βάλια Κάλντα και Βίκου) όταν συναντάτε το

υψίπεδο του Γυφτόκαμπου, το οποίο παλαιότερα ήταν σταθμός λόγω της καντίνας

που υπήρχε εκεί (η τοποθεσία πρέπει να πήρε το όνομά της από κάποιον Γύφτο που

βρέθηκε εκεί σκοτωμένος). Εδώ θα δείτε και το αξιοθέατο της περιοχής, τη

σαρακατσάνικη στάνη όπου το καλοκαίρι, την πρώτη Κυριακή του Αυγούστου,

γίνεται αντάμωμα των Σαρακατσάνων και διήμερο πανηγύρι. Οι καλύβες που είναι

στημένες σε ωραία καταπράσινη έκταση 16 στρεμμάτων, από το 1995 είναι ένα

είδος υπαίθριου μουσείου που δείχνει πώς ήταν οργανωμένο το νοικοκυριό τους –

μάλιστα έχει το μπατζιαριό (τυροκομείο), το γιδομαντρί, τη ζγιάστρα κ.ά.

* H Λάϊστα (απέχει 85 χλμ. από τα Ιωάννινα). Οι κάτοικοί της είναι

κυρίως υλοτόμοι καθώς γύρω της υπάρχουν πολύ μεγάλες δασικές εκτάσεις. Στις

αρχές του αιώνα, ήταν το μεγαλύτερο σε πληθυσμό χωριό του Ζαγοριού που είχε

φτάσει να έχει πάνω από 2.500 κατοίκους! Από μακριά, οι κόκκινες κεραμιδένιες

στέγες των σπιτιών της που είναι χτισμένα μέσα στο πράσινο και τα νερά σε

κάνουν να πιστεύεις πως δεν είσαι στο Ζαγόρι. Στη Λάιστα μπορείς να κάνεις

βόλτα στην πλατεία με τον πλάτανο και να δεις την εκκλησία των Ταξιαρχών,

χτισμένη το 1778.

* Ο πλάτανος στο Ηλιοχώρι. Μικρό, ταπεινό… και με ελάχιστους

κατοίκους, το Ηλιοχώρι. Ο πλάτανος όμως στην κεντρική πλατεία είναι πραγματικό

αξιοθέατο, καθώς ο κορμός του είναι ο δεύτερος σε πάχος σε όλη την Ελλάδα.

* H θέα από το Βρυσοχώρι. Το συναντάς στον δρόμο σου πηγαίνοντας προς

τη γέφυρα του Αώου. Όταν περνάς δίπλα από το γεφυράκι και μπαίνεις στο χωριό,

νομίζεις πως είναι ερημωμένο. Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να κάνεις στάση γιατί το

Βρυσοχώρι έχει ένα μεγάλο… προσόν: μια μικρή πλατεία με καταπληκτική θέα

στις κορυφές της Γκαμήλας και της Τσούκα Ρόσα, όπου μπορείς να κάθεσαι και να

ατενίζεις για ώρα πολλή. Δίπλα στην πλατεία βρίσκεται η επιβλητική εκκλησία

του Αγίου Χαραλάμπους, χτισμένη γύρω στο 1814 με ωραία λιθανάγλυφα λαϊκής

τεχνοτροπίας, που τώρα ανακαινίζεται.

Διαμονή

Στο Τσεπέλοβο

Βικάκι

Οι περισσότεροι ξενώνες και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι μέσα στο Τσεπέλοβο

και κοντά στην πλατεία του. Δρακόλιμνη (26530-81150) που έχει και

εστιατόριο, Τύμφη (26530-81133) με ωραίες αυλές και λουλούδια,

Φάνης (26530-81271), Καδί (26530-81360), Φαράγγι

(26530-81340), Ροδώνας (26510-31069), το Ζαγορίσιο πάνω στην

πλατεία που έχει και μεζεδοπωλείο (6977-591581), Χαγιάτι (26530-81301),

Μικρή Άρκτος (26530-81128), Τσούκα Ρόσα (26530-81271) και

Πανόραμα (26530-81021) που βρίσκεται έξω από το χωριό, πάνω από τον

κεντρικό δρόμο.

Στο Σκαμνέλι

H Πίνδος (26530-81280), ο παλιός καλός κοινοτικός ξενώνας κοντά στην

πλατεία του χωριού, και ο Παράδεισος (26530-81378).


Στο Βρυσοχώρι

Βρυσοχώρι

Απλά ενοικιαζόμενα δωμάτια στο μικρό χωριουδάκι: Τσουμάνη (26530-22687 ή

26510-49207) και Χιομίδου-Χαντολιού (26530-22785 ή 26510-38097)

Στη Λάιστα

Ξενώνας Ρόμπολο (26530-81457).

ΦΑΓΗΤΟ

Στο Τσεπέλοβο υπάρχουν αρκετές ταβέρνες που σερβίρουν κρεατικά και πίτες,

γύρω από την πλατεία του χωριού. Μία από τις καλύτερες είναι το «Έδεσμα».

Ξεχωρίζει και το παλιό καφενείο του Γκούρη.