διακοπές KIΣΣABOΣ METAΞΟXΩPI – AΓIA

Γόνιμες πεδιάδες, δασωμένα βουνά, τεράστιες παραλίες που έχουν ζωή και τον

χειμώνα. Αυθεντικές γεύσεις και φιλοξενία με… παρελθόν. Ιστορικά χωριά που

προσπαθούν να διατηρήσουν και σήμερα τη γραφικότητά τους. Με αφετηρία το

όμορφο Μεταξοχώρι, δίπλα στην Αγιά της Λάρισας, μπορείτε να γνωρίσετε τον

Κίσσαβο και το Μαυροβούνι και να συνδυάσετε τις διακοπές σας εκεί με πολλές

δραστηριότητες: από πεζοπορία και αναρρίχηση μέχρι 4X4, kanyoning και rafting.

Ιστορία στη σκιά των πλατανιών

«Μα πού έχουν πάει όλοι;». Κυριακή πρωί, κάτω από τη σκιά των πλατανιών. Το

βήμα γίνεται αθόρυβο, χάνεται στο παχύ πολύχρωμο χαλί των πλατανόφυλλων

καθώς… κατασκοπεύεις τις ομορφιές του χωριού, περπατώντας μόνος πλάι στον

φιδογυριστό ασφαλτόδρομο που το διασχίζει. Τα άδεια πέτρινα αρχοντόσπιτα

«βυθίζονται» πλάι στο ρέμα όπου τρέχουν τα νερά του Άμυρου ποταμού, που

ξεκινάει από τον Κίσσαβο, ή σκαρφαλώνουν στην πλαγιά μέχρι επάνω, ενώ από το

εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, το πνιγμένο στα πλατάνια και τα νερά, η θέα στο

χωριό (με τον ασημένιο τρούλλο του Αγίου Νικολάου να ξεχωρίζει) είναι απίθανη.

Απολαμβάνεις την ησυχία. Κατηφορίζοντας προς την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής

ο απόηχος των φωνών σε προϋπαντά: «Καλημέρα». Σε μικρές ομάδες οι ντόπιοι

επιστρέφουν από την πρωινή λειτουργία, γεμίζουν τα σοκάκια και τις αυλές που

συναγωνίζονται η μία την άλλη σε γλάστρες, φυτά και χρώματα. Δώδεκα βυζαντινές

εκκλησίες έχει το χωριό και η ιστορία τους είναι αντιστρόφως ανάλογη της

συντήρησης που τους γίνεται. Το ξεχνάς προς στιγμήν – ας μην γκρινιάξεις

σήμερα – και ζητάς τα κλειδιά από τον παπά για να μπεις στο παλιό μοναστήρι

των Εισοδίων της Θεοτόκου, κτισμένο τον 18ο αιώνα, με ξυλόγλυπτο τέμπλο. Τα

κελιά του χρησιμοποιήθηκαν για την εκτροφή μεταξοσκώληκα, όπως άλλωστε και όλα

τα μεγάλα σπίτια που θα δεις γύρω σου. Οι σάλες τους ήταν ενιαίες και ανοιχτές

για να «φιλοξενούν» τα κουκούλια. Σε κάθε μια από αυτές τις μικρές βιοτεχνίες,

από το 1760 μέχρι το 1830, ζούσαν και δούλευαν 17-20 άτομα και το χωριό ήταν

πλούσιο. Και ισχυρό. Τη «μυρωδιά» αυτή της παλιάς κουλτούρας φαίνεται ότι

ανακάλυψαν οι επόμενοι – καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι – που ήρθαν τα

τελευταία χρόνια να συνεχίσουν την παράδοση: ο Μποστ, ο Κηλαηδόνης με τη

Βαγενά, ο Καλιώτας, η Αντωνοπούλου. Τα καλοκαίρια έκαναν κι αυτοί τις βόλτες

τους εδώ, στα σοκάκια με τα νερά που κελαρύζουν στα ρείθρα, μέχρι επάνω, στο

αναστηλωμένο αρχοντικό του πολιτιστικού κέντρου που ήταν το παλιό

παρθεναγωγείο. Κάνεις στάση δίπλα του, περιεργάζεσαι τη «γκαβτζιά», το ψηλό

δέντρο που έχει φυτρώσει ανάμεσα στον βράχο, στο σημείο που, όπως λένε,

ανέβηκε για να μιλήσει στους κατοίκους ο Κοσμάς ο Αιτωλός το 1765. Και

αφουγκράζεσαι…

Το παλιό υδραγωγείο

Επάνω του σκαρφαλώνεις και περπατάς προσπαθώντας να ισορροπήσεις. Γύρω του η

φύση, καταπράσινη. Το μεταβυζαντινό υδραγωγείο από το οποίο έχουν απομείνει

οκτώ καμάρες, κάποτε ύδρευε τη γειτονική Μονή του Αγίου Ευσταθίου που χτίστηκε

τον 18ο αιώνα. Για να φτάσεις εκεί θα χρειαστεί να περπατήσεις περίπου είκοσι

λεπτά, ή να οδηγήσεις πέντε λεπτά, ακολουθώντας τον δρόμο επάνω από το

Αρχοντικό Σουλιώτη, στο Μεταξοχώρι.

Χάρτες κομψοτεχνήματα

Μπορεί ένας χάρτης να γίνει… ερωτικό κάλεσμα; Ο Χάρης Τζίκας έφτιαξε τον

πρώτο του χειρόγραφο χάρτη σε πάπυρο το 1993, για να διευκολύνει τη γυναίκα

του που ήταν από άλλη επαρχία να μάθει την περιοχή της Αγιάς και τα γύρω

βουνά. Ακολούθησε ο Κίσσαβος, ο Όλυμπος: «Από 12 χρόνων έκανα χειμερινά βουνά,

αυτά που σήμερα ζωγραφίζω τα κοιμήθηκα από παιδί. Στη συνέχεια έκανα

εκπαίδευση στην αναρρίχηση στις Άλπεις και σπούδασα στη Φλωρεντία την τεχνική

της γκραβούρας. Συνολικά έχω 32 χρόνια στην ιστορική έρευνα, κυρίως στην

προϊστορία», μου λέει σκύβοντας με τον μαρκαδόρο του πάνω στον μισοτελειωμένο

χάρτη. «Το μέρος που χαρτογραφώ το βλέπω, το γυρίζω, το κοιμάμαι, πάω στα

καφενεία και μιλάω με τους παππούδες. Και έτσι παίρνω όλα τα στοιχεία που

συνοδεύουν τον χάρτη κάθε περιοχής», προσθέτει. H χαρακτηριστική τεχνοτροπία

του, μια «πατέντα» που έγινε με τον καιρό «σήμα κατατεθέν» της περιοχής,

κρύβει από πίσω της τεχνική που μου θυμίζει τους καλλιτέχνες της σινικής στην

Ιαπωνία, οι οποίοι ζωγραφίζουν, όπως και εκείνος, μονοκονδυλιά.

(Για να δείτε τους χειρόγραφους χάρτες που κοστολογούνται από 20 έως 300 ευρώ,

επικοινωνήστε στο τηλέφωνο 6947.840.184)

Ορεινά και παραλιακά χωριά

Ο στενός ασφαλτόδρομος μετά το Μεταξοχώρι ανηφορίζει και, μέσα από μια σύντομη

δασική διαδρομή, σε φέρνει στο Μεγαλόβρυσο (το παλιό του όνομα ήταν

Νιβόλιανη), ένα από τα ωραιότερα χωριά της περιοχής. Οικισμός εκεί κτίστηκε

για πρώτη φορά μεταξύ του 11ου και του 13ου αιώνα και τα σπίτια που βλέπεις

σήμερα πάνω στους δύο λόφους του τα έφτιαξαν Ηπειρώτες μάστορες. Οι κάτοικοί

του είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι καθώς είχαν από παλιά… εκπαιδευτεί στο θέμα:

το Μεγαλόβρυσο ήταν παραθεριστικός οικισμός μετά την Τουρκοκρατία και μαζί με

τη γειτονική Ανατολή θεωρούνταν θεραπευτικά κέντρα. Μετά τη βόλτα στην πλατεία

και στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου με το ωραίο καμπαναριό, μπορείς να

οδηγήσεις στον βατό χωματόδρομο προς τη Βελίκα μέσα από τα δάση του Κισσάβου.

Με αφετηρία την Αγιά μπορείς να κάνεις βόλτα στα υπόλοιπα ορεινά και παραλιακά

χωριά. Μια επιλογή είναι ο ασφαλτόδρομος προς τη Μελίβοια – μια διαδρομή μέσα

στα πλατάνια, τις καρυδιές και τις καστανιές. H Μελιβοία, που απέχει 9

χλμ. από την Αγιά, ένα είδος μικρού… γαλατικού χωριού της περιοχής, είναι

γνωστή για τα κάστανά της, που είναι από τα καλύτερα στην Ευρώπη. Είναι

κτισμένη στην πλαγιά του νοτιοανατολικού Κισσάβου, στην περιοχή της υπήρχε η

αρχαία πόλη Μελίβοια (πήρε το όνομά της από τη γυναίκα του Μάγνη, γιου της

Θυίας και του Δία) και αναφέρεται από τον Όμηρο, που τη θεωρεί πατρίδα του

Φιλοκτήτη, τον Ηρόδοτο, τον Πλούταρχο. H σημερινή εικόνα που δίνουν τα σπίτια

τού έντονα πολιτικοποιημένου χωριού μάλλον το αδικεί. Ωστόσο μια βόλτα μέχρι

την ταβέρνα «Πύραυλος», που πήρε το όνομά της από το παρατσούκλι του ιδιοκτήτη

της, θα σε βάλει στο κλίμα: τα πολιτικά debate εκεί είναι πιο ζωντανά και από

αυτά των τηλεοπτικών εκπομπών!

Αν στρίψεις δεξιά από τον κεντρικό δρόμο πριν από τη Μελιβοία, διασχίζεις την

Παλιά Σωτηρίτσα, όπου υπάρχει η μεταβυζαντινή εκκλησία του Σωτήρος,

ταβέρνα και ξενώνας. Στη συνέχεια κατηφορίζεις προς την Κάτω Σωτηρίτσα

και την ωραία παραλία της, η οποία είναι ουσιαστικά τμήμα της τεράστιας

παραλίας του Αγιόκαμπου, που αλλάζει διαρκώς ονόματα και είναι γεμάτη beach

bar, ταβέρνες, καφέ-μπαρ. Το καλοκαίρι… ασφυκτιά και τον χειμώνα παραμένει

ζωντανή, καθώς αρκετές ταβέρνες, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα

μένουν πλέον ανοιχτά όλο τον χρόνο.

H επόμενη βόλτα μπορεί να είναι προς το Κόκκινο Νερό, το διχοτομημένο

χωριό (ανήκει σε δύο δήμους) που θυμίζει… Κύπρο. Έχει υπέροχη φύση, αλλά

άτακτη δόμηση και είναι γνωστό για το νερό της ιαματικής πηγής του που λένε

ότι έχει χωνευτικές ιδιότητες. Στη συνέχεια μπορείς να φτάσεις μέχρι το ορεινό

χωριό της Καρίτσας, που έχει ωραία θέα στο πέλαγος. Διασχίζοντάς το

μπορείς να κατέβεις δεξιά τα σκαλιά και να καθήσεις στη μικρή πλατεία με το

παλιό καφενείο και τον αιωνόβιο πλάτανο για να πιεις καφέ.

Από την Αγιά μπορείς να επισκεφτείς και το χωριό Σκήτη, που είναι

κτισμένο επίσης μέσα στα πλατάνια και τα κυπαρίσσια και έχει ταβέρνα με τζάκι.

Στη διαδρομή θα δεις και το πέτρινο γεφύρι του Αλλαμάνου που κτίστηκε το 1858.

Εμπορικό κέντρο με παλιά αρχοντικά

Οι κεραμιδένιες στέγες που βλέπεις από ψηλά… αγωνίζονται να την ομορφύνουν,

όμως η αλήθεια δεν κρύβεται: η Αγιά, εμπορικό κέντρο της περιοχής, που την

κατοικούν 4.000 άνθρωποι, έχει πέσει θύμα του οπλισμένου σκυροδέματος! Τα

νεόκτιστα σπίτια έχουν παραγκωνίσει τα παλιά πέτρινα αρχοντικά της παλιάς

συνοικίας του 18ου αιώνα στην πάνω μεριά της: κάποτε αριθμούσε πέντε πέτρινους

πύργους, από τους οποίους σήμερα σώζεται μόνο ένας. Τι έχουν να θυμηθούν οι

ντόπιοι που ασχολούνται χρόνια τώρα με την εύφορη γη τους; Κατ’ αρχάς ότι ο

προϊστορικός οικισμός στην περιοχή χρονολογείται από την πρώιμη και τη μέση

εποχή του χαλκού. Ότι τον 11ο αιώνα η Αγιά άνθησε οικονομικά και είχε έντονη

θρησκευτική ζωή. Ότι η κωμόπολη που υπάρχει σήμερα κτίστηκε στα πρώτα χρόνια

της Τουρκοκρατίας και αναπτύχθηκε πολύ τον 17ο και 18ο αιώνα χάρη στην πλούσια

παραγωγή βαμβακιού και μεταξιού, στα οποία οφείλεται και η βιοτεχνία ύφανσης

μεταξωτών, αλατζάδων, τσεβρέδων και μαντιλιών. Κι ακόμη ότι οι 23 βυζαντινοί

ναοί και μοναστήρια που υπάρχουν μέσα και γύρω της έχουν ιστορία πλούσια και

εικονογραφήσεις μοναδικές.

Μαζί με τις γυναίκες του χωριού, που κάνουν ήρεμα εκεί την απογευματινή τους

βόλτα, μπορείς να επισκεφτείς τη μονή του Αγίου Παντελεήμονος, το καθολικό της

οποίας κτίστηκε το 1292 και ανακαινίστηκε το 1568-1579, με συγκρότημα από

διώροφα κελιά και ξενώνες. Επίσης, τη μονή των Αγίων Αναργύρων, με

τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, μέσα σε πλατάνια και δίπλα σε μικρό ποτάμι. Ο

Άμυρος διασχίζει και την Αγιά, τις όχθες του μάλιστα ενώνουν τρία πέτρινα

γεφύρια. Στην πλατεία, δίπλα στα πλατάνια, φυτρώνουν φλαμουριές. Την άνοιξη οι

μυρωδιές τους σε λιγώνουν…

Χειροποίητες γεύσεις σε βαζάκια

Όταν ήρθε στην Αγιά, χωρισμένη και με τα τρία της παιδιά, αρχικά ήταν

δακτυλοδεικτούμενη. H Αύρα Πανουσοπούλου, κόρη του σκηνοθέτη Γιώργου

Πανουσόπουλου, ανακάλυψε νωρίς την αγάπη της για τη φύση και για τις

αυθεντικές γεύσεις. Έγινε αγρότισσα πρώτα σε ένα κτήμα στη Λαμία, όπου έμαθε

να φτιάχνει χειροποίητες μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού. Στη συνέχεια ήρθε

εδώ και η εύφορη γη του κάμπου της Λάρισας της έδωσε τις πρώτες ύλες για τις

αλμυρές και γλυκές γεύσεις που κλείνει σε βάζα, με την ετικέτα «γιαμ». Τυράκια

και λαχανικά στο λάδι, ρολά μελιτζάνας με φέτα, βολβοί, σάλτσα από πράσινες

τομάτες, μανιτάρια, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού χωρίς συντηρητικά. Από το

πεντακάθαρο εργαστήριό της γεμάτο με κατσαρόλες που βράζουν, όπου δουλεύει

καθημερινά με… αθηναϊκούς ρυθμούς, τα διαθέτει στην πρωτεύουσα, τη

Θεσσαλονίκη και τη Σουηδία. «Με τον χρόνο, έχω πια μπει στη ζωή του χωριού, με

έχουν αποδεχθεί, ξέρουν τι κάνω», μου λέει με την ηρεμία… γκουρού που την

χαρακτηρίζει. H βόλτα μαζί της στις πλαγιές του Κίσσαβου μοιάζει με μάθημα

φυσικής ιστορίας. Δεν είναι μόνο ότι ξέρει κάθε δένδρο και φυτό καλύτερα ακόμη

και από τους ντόπιους, αλλά και ότι σε σταματά κάθε τόσο για να κόψει (και να

δοκιμάσει επιτόπου) φρούτα ή βότανα για τις καινούργιες συνταγές της. «Το

γλεντάω όταν μαγειρεύω. Με το φαγητό προσφέρεις και άλλα: αγάπη, φροντίδα,

φιλοξενία, ψυχική ικανοποίηση», λέει, πάντα χαμογελαστή. Και πάντα έτοιμη,

λες, να σε καλέσει στο σπίτι της για να σου κάνει το τραπέζι…

* (Για να βρείτε τα «γιαμ» επικοινωνήστε στο 24940-22225).

Μονοπάτια για εξερευνήσεις

1. Μεγαλόβρυσο – Αγιά.

Το περπάτημα στο εύκολο και σηματοδοτημένο μονοπάτι διαρκεί περίπου μία ώρα

(ρωτήστε στην Αγιά για την είσοδό του). Είναι καταπράσινο και υπάρχει ειδική

σήμανση σε συγκεκριμένα είδη φυτών.

2. Περπάτημα στο δάσος του Πολυδεντρίου (πρώην βασιλικό κτήμα).

Έχει συνολική έκταση 38.000 στρεμμάτων – ανοικτό για το κοινό είναι μόνο γύρω

από την περιοχή της Παναγίας. Βρίσκεται στις Βορειοανατολικές πλαγιές του

Μαυροβουνίου και είναι γεμάτο δρυς και οξιές. Αν είστε τυχεροί μάλιστα, θα

συναντήσετε και ζαρκάδια ή αγριογούρουνα. Για να φτάσετε στο δάσος θα

ακολουθήσετε τον δρόμο Αγιάς – Αγιόκαμπου και 50 μέτρα πριν από την παραλία θα

στρίψετε στην ταμπέλα «Προς Πολυδέντρι». Από την ταβέρνα «Μπαλκόνι του

Αιγαίου», που θα συναντήσετε σε λίγο, αρχίζει βατός χωματόδρομος που σας

φέρνει στην Παναγιά έπειτα από πορεία 2 χιλιομέτρων. Εκεί αφήνετε το

αυτοκίνητο και περπατάτε μέχρι τα παρατηρητήρια ή κάνετε ποδήλατο στον

σηματοδοτημένο ποδηλατόδρομο – χάρτη του δάσους θα βρείτε στο Δασαρχείο Αγιάς

ή στο ΚΕΠ Μελιβοίας. Στο δάσος θα δείτε και δύο εκκλησίες που είναι πάντα

ανοικτές: της Παναγίας, που κτίστηκε στο τέλος του 16ου αιώνα και της Κοίμησης

της Θεοτόκου, που κτίστηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, όπου σώζονται

ακόμη οι παλιές τοιχογραφίες.

3. Μελιβοία – Βελίκα.

Το σηματοδοτημένο μονοπάτι αρχίζει μέσα από τη Μελιβοία και θεωρείται από

τα καλύτερα της περιοχής. Ακολουθώντας το περπατάτε για περίπου 2.5 ώρες σε

ομαλό κατηφορικό έδαφος, πάντα δίπλα στο ρέμα της Τσουβάλας, όπως λεγόταν

παλιά: τότε που ήταν για τους Μελιβοιώτες ο μοναδικός δρόμος από τον οποίο

μετέφεραν τα τσουβάλια με τα κάστανα και τις ελιές τους στα «κασταναριά», στην

παραλία. Στη διαδρομή θα βρείτε πολλά γεφύρια, καταρράκτη 15 μ. με ξύλινη

εναέρια γέφυρα αλλά και σημεία ξεκούρασης ή χώρους αναψυχής. Αν κουραστείτε,

μία από τις εξόδους του είναι προς την Παλιά Σωτηρίτσα όπου, αν έχετε…

θετική σκέψη, θα βρείτε ανοικτή και την ταβέρνα.

4. Μεταξοχώρι – Ανατολή.

Το υπό κατασκευή μονοπάτι θα σας φέρει σε 2.30 – 3 ώρες στο χωριό της Ανατολής

(για την είσοδό του ρωτήστε τους ντόπιους). Από το μοναστήρι του Προδρόμου,

στην Ανατολή, περνάει και το 2ο ευρωπαϊκό μονοπάτι.

Τις διαδρομές αυτές μπορείτε να τις κάνετε μόνοι σας ή μέσω ενός από τα

οργανωμένα γραφεία υπαιθρίων δραστηριοτήτων που λειτουργούν στην περιοχή:

Mammal (24940-51.809, 2410-285.554, www.mammal.gr) και Olympos Trek (

2410-921.244, www.olympostrek.gr)

Οργανώνουν μάλιστα kanyoning, καγιάκ, rafting και άλλες δραστηριότητες.

Όταν η πέτρα «μιλάει»

«H πέτρα μπορεί να είναι σκληρή με τους υπόλοιπους, εμένα όμως μου μιλάει.

Έχει ψυχή. Εγώ τη βλέπω σαν μορφή, σαν χρώμα. Και κάθε φορά που πάω στον

Κίσσαβο, αφιερώνω πολύ χρόνο και σκέψη στο πώς μπορεί να γίνει μια σύνθεση».

Όσο και αν τον πιέσω, ο Αχιλλέας Αρχοντής δεν θα μου πει αν πιστεύει ότι

υπάρχει Θεός που δημιούργησε τα θαύματα της φύσης από τα οποία αυτός φτιάχνει

τα έργα του – ψηφιδωτά με μεγάλες φόρμες και πέτρες σε φυσικά σχήματα που

μαζεύει στο βουνό. Βλέπεις, ο επιστήμονας κυριαρχεί μέσα του. «Μέχρι πρότινος

τα υλικά μου τα έβρισκα σε μαρμαράδικα, τώρα βρίσκω στον Κίσσαβο φυσικά

πετρώματα που έχουν μέσα οξείδια – του σιδήρου, του χαλκού – και ανάλογα

βγάζουν χρώματα», μου εξηγεί καθισμένος στο υπόγειο εργαστήριό του, μέσα στο

μεγάλο σπίτι που έφτιαξε με τα χέρια του στην Αγιά. Από πέτρα φυσικά, το υλικό

που έμαθε να δουλεύει όταν άφησε πίσω του τη συντήρηση έργων τέχνης που

σπούδασε, για πιο… χειροπιαστά έργα.

Ορεινές διαδρομές με αυτοκίνητο και 4X4

Πυκνά δάση γεμάτα έλατα, οξιές, βελανιδιές και καστανιές. Καταρράκτες και

λίμνες. Με τον χάρτη στο αυτοκίνητο (κατά προτίμηση 4X4) μπορείτε να

διασχίσετε τον Κίσσαβο που είναι ιδιαίτερα φιλικός και ευκολοδιάβατος.

Με 4X4 θα κατεβείτε στην παραλία του Αγιόκαμπου, θα ανεβείτε στην Καρίτσα και

στη συνέχεια θα ακολουθήσετε έναν από τους δύο παράλληλους με τον ασφαλτόδρομο

βατούς χωμάτινους δρόμους μέσα στα καταπράσινα δάση του Κισσάβου που οδηγούν

προς την Αγιά ή το Μεγαλόβρυσο και το Μεταξοχώρι. Στην περιοχή βρίσκεται και

το διάσημο φαράγγι της Καλυψώς. Για να φτάσετε στην πρώτη λίμνη με τον

καταρράκτη, θα ακολουθήσετε την ταμπέλα προς Μελίβοια που υπάρχει πριν από την

Καρίτσα. Στο 1 χλμ. θα συναντήσετε, δεξιά, διχάλα στην οποία υπάρχει

χωματόδρομος που φεύγει αριστερά. Ακολουθώντας τον, σε 1 χλμ. θα δείτε την

πρώτη τσιμεντένια ράμπα, στα 200 μέτρα πάνω από την οποία είναι η λίμνη.

Το τοπίο στο φαράγγι της Καλυψώς είναι ιδιαίτερα όμορφο. Για να φτάσετε όμως

σε κάποιες από τις υπόλοιπες 9 λίμνες θα πρέπει να συνεννοηθείτε με τις

εταιρείες υπαιθρίων δραστηριοτήτων. Θα χρειαστεί να κάνετε καταρρίχηση,

κολύμβηση και περπάτημα – γι’ αυτό είναι προτιμότερο να επισκεφθείτε την

περιοχή από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο.

Από τη σπηλιά στο καταφύγιο

Μια άλλη επιλογή είναι να ανεβείτε τον δρόμο Αγιάς – Ανατολής και να

ακολουθήσετε από εκεί τον χωματόδρομο προς τη Σπηλιά, το πιο ορεινό χωριό του

Κισσάβου. Στη Σπηλιά μπορείτε να πιείτε καφέ και τσίπουρο ή να φάτε σε ένα από

τα καφενεία της πλατείας.

Από εκεί μπορείτε να οδηγήσετε προς το ανακαινισμένο καταφύγιο του ΕΟΣ στη

θέση Κάναλος, που απέχει 2 χλμ. (για να διανυκτερεύσετε θα πρέπει να

τηλεφωνήσετε στον Ορειβατικό Σύλλογο Λάρισας στο 2410-535.097).

Για να φτάσετε έως την κορυφή του Κισσάβου (Όσσα), σε υψόμετρο 1.978

μέτρων, έχετε δύο επιλογές:

– Να ανεβείτε με τα πόδια από τη Σπηλιά σε 3,5 ώρες (για λεπτομέρειες θα

ρωτήσετε τους ντόπιους – και προσοχή, γιατί συχνά πέφτει απότομα ομίχλη).

– Από το καταφύγιο να περπατήσετε προς τον πύργο του ΟΤΕ και από εκεί, σε

15 λεπτά, να πατήσετε στην κορυφή του Κισσάβου – που συμπίπτει να είναι και η

στέγη από παλιό ξωκκλήσι!

Ένα πολυεθνικό μοναστήρι

Καθισμένος στον μεγάλο χώρο υποδοχής του μοναστηριού κοιτάζεις τα διάφορα

υλικά – τα πλεκτά σεμέν, τα κιλίμια, τα ξύλινα τραπέζια, τους καναπέδες με τις

μαξιλάρες. Έχουν φτιαχτεί από τα χέρια των μαυροντυμένων γυναικών που αθόρυβα

και με ευγενικά χαμόγελα σε περιτριγυρίζουν. Αγγλία, Γερμανία, Αμερική,

Εσθονία, Ιαπωνία, Κύπρος. Επτά διαφορετικές εθνικότητες εκπροσωπούνται εδώ,

όπου είκοσι μία μοναχές από 25 έως 65 χρόνων αφιερώνουν τη ζωή τους στη

θρησκεία και την οικολογία στη Μονή Προδρόμου, που βρίσκεται 3,5 χλμ. έξω από

το χωριό της Ανατολής στον Κίσσαβο, μέσα στα έλατα, τις οξιές, τις βελανιδιές.

Όπως θα δεις, την αποτελεί το μεσοβυζαντινό μοναστήρι που χτίστηκε το 1550 και

μία νέα πτέρυγα στα δυτικά του.

Πρώτη φορά την κατοίκησαν μοναχοί από το Άγιο Όρος το 1980 και έχει συνολική

έκταση 8.500 τ.μ. Οι μοναχές που εγκαταστάθηκαν εδώ πριν από πέντε χρόνια,

μαζί με περίπου 100 ζώα που έφεραν από το Λαύριο.

Ο βαρόνος Φαβρ και το τραγικό τέλος του

Ένας Ελβετός βαρόνος και μία χορεύτρια των Μουλέν Ρουζ στο Μεταξοχώρι; Μια

ιστορία απαγορευμένου και κυνηγημένου έρωτα στεγάστηκε εδώ, στο ερειπωμένο

σπίτι στην είσοδο του χωριού – χρόνιο «ασθενή» που έχει για δεκανίκι τα

κακόγουστα τσίγκινα στηρίγματά του. Ο Ελβετός βαρόνος Ευγένιος Φαβρ και η

αγαπημένη του Στεφανία, γνωστή και ως «Μαντάμα», το 1876 έφεραν στην περιοχή

την ασυνήθιστη για τους ντόπιους κουλτούρα τους, τον πλούτο τους, ακόμη και

ζωγράφους για να φτιάξουν στο αρχοντικό τους τοιχογραφίες.

Τα χρήματα και οι γνώσεις τους επενδύθηκαν στον τόπο με εργοστάσια κηροποιίας,

σαπουνοποιίας, μακαρονοποιίας. Μάλιστα, για το εργοστάσιο μεταξιού στο

Μεταξοχώρι νοίκιασαν το γειτονικό μοναστήρι της Παναγίας. Ο Φαβρ έγινε ένα

είδος πρεσβευτή του τόπου επί Τουρκοκρατίας. H Γαλλίδα γυναίκα του, που

εντυπωσίαζε τους ντόπιους κατεβαίνοντας με τα καπελίνα και τα πολυτελή ρούχα

της στο χωριό, προστάτεψε τα γυναικόπαιδα, αργότερα μάλιστα υιοθέτησε και ένα

κοριτσάκι. Στην ιστορία του ζεύγους, πάντως, δεν γράφτηκε happy end: η απιστία

της «Μαντάμας» με τον Ιταλό οικονόμο τους Κάρολο Βιανέλι ώθησε τον βαρόνο να

πνιγεί στον Πηνειό! H υιοθετημένη κόρη τους Δώρα δεν έκανε απογόνους και έτσι

με τον χρόνο η γενιά των Φαβρ έσβησε, όχι όμως και οι αναμνήσεις του

εντυπωσιακού περάσματός τους από την περιοχή.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ

Το Μεταξοχώρι απέχει περίπου 400 χλμ. από την Αθήνα. Με αυτοκίνητο θα πάτε

μέσω Εθνικής Οδού Αθήνας-Θεσσαλονίκης, θα στρίψετε προς την Αγιά και από εκεί

το Μεταξοχώρι απέχει 2 χλμ.

H άλλη επιλογή σας είναι να πάτε με το τρένο μέχρι τη Λάρισα.

Από εκεί με ταξί (κοστίζει γύρω στα 25 ευρώ) ή με λεωφορείο, θα είστε στο

χωριό σε μισή ώρα – τρία τέταρτα.

Μικροί και φιλόξενοι πέτρινοι ξενώνες

Τρεις πολύ καλοί ξενώνες – το Αρχοντικό Σουλιώτη, ο Δοχός και το Αγνάντι – και

αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια στην παραλία του Αγιόκαμπου μένουν ανοιχτά όλο

τον χρόνο στην περιοχή.

Δοχός (24950-92001, www.hoteldoxos.gr), έξω από την

Καρίτσα. Εξαιρετικός ξενώνας με πισίνα και βεράντες που «βλέπουν» στο πέλαγος

μέχρι το Δέλτα του Πηνειού. Έχει 11 δωμάτια, αλλά το «ατού» του είναι η

«καλύβα», σπιτάκι χωριστά από τα υπόλοιπα. Είναι διακοσμημένο με αντικείμενα

που συλλέγει χρόνια τώρα ο Γιώργος Μπούτος, ιδιοκτήτης του Δοχού, από

παλιατζίδικα και έχει υδρομασάζ… στο δωμάτιο.

Στην τραπεζαρία με την ωραία θέα θα φάτε καταπληκτικό φαγητό (δοκιμάστε τα

κρεατικά, τις σαλάτες και τα τυριά τους) και στο κάτω σαλόνι με τα ωραία

ξύλινα έπιπλα θα απολαύσετε σπιτική θαλπωρή.

Αγνάντι (24940-31015). Οκτώ καλοφτιαγμένα στούντιο με τζάκι και

φροντισμένους κήπους ή βεράντες. Μεγάλο καθιστικό με τζαμαρίες και βεράντες

για να χαζεύεις την καταπράσινη φύση γύρω στον πέτρινο ξενώνα, που βρίσκεται

έξω από το χωριό της Παλιάς Σωτηρίτσας.

Βίλα Χριστίνα (24950-92257), στην Καρίτσα. Ανακαινισμένο ξενοδοχείο στο

χωριό, με 15 δωμάτια.

Αλκυόνη (6944.763.926), καινούργιο και φροντισμένο μικρό συγκρότημα με

7 ενοικιαζόμενα δωμάτια που έχουν θέα στη θάλασσα. Βρίσκεται μεταξύ του

Κόκκινου Νερού και της Κουτσουπιάς.

Μπαλκόνι στο Αιγαίο (24940-51475), στο Πολυδένδρι. Φροντισμένο κτίσμα

και ωραία δωμάτια.

Μπερτζέμης (24940-51387). Φάρμα που διαθέτει και ταβέρνα.

Το Αρχοντικό Σουλιώτη

Μπαλκονάκι, Δότιον, Χονδροκόκκινο, Πέτρινο, Ώχρα, Λουλακί, Αυλή. Κάθε δωμάτιο

και άλλο όνομα, όλα γύρω από την κατάφυτη πέτρινη αυλή του αρχοντικού του

1850, όπου επεξεργάζονταν το μετάξι. H μέρα σου εκεί αρχίζει με τον ήχο του

νερού που τρέχει και έχει γεύση από τσάι του βουνού, χειροποίητες μαρμελάδες

και φρέσκο ψωμί. Συνεχίζεται το μεσημέρι και το βράδυ με τα φαγητά που

μαγειρεύουν η κυρία Λόλα και η κυρία Ρίτσα. Ανάμεσα σε αυτά, τραχανάς

σπιτικός, κουνέλι ή λαγός στιφάδο, κυνήγι «κατόπιν παραγγελίας», πιπερόπιτα,

τούρτα-μπαμπά, εκμέκ κανταΐφι. Το Αρχοντικό Σουλιώτη που λειτουργεί από το

2001, είναι εξαιρετικού γούστου ξενώνας με υπέροχη θέα στο χωριό και μια

μεγάλη ζεστή τραπεζαρία με τζάκι που σε καλωσορίζει τον χειμώνα. Χάρη σε αυτόν

ζωντάνεψε και το Μεταξοχώρι, αφού έγινε τόπος συνάντησης για καφέ και φαγητό

όλο τον χρόνο.

Τους ευχαριστούμε για τη φιλοξενία (τηλέφωνο 24940-22040, 22215).

ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΤΕ

Εξαιρετικό φαγητό σερβίρουν στους ξενώνες Αρχοντικό Σουλιώτη και Δοχός. Στη

γεμάτη με πλατάνια πλατεία, το καλύτερο σημείο στο Μεταξοχώρι, υπάρχει ένα και

μοναδικό κέντρο που σερβίρει κυρίως σουβλάκια και μεζέδες. Ωστόσο, θα έχετε

ενστάσεις για την αισθητική του (βλ. πλαστική καρέκλα), το μέτριο φαγητό (βλ.

προτηγανισμένη πατάτα) και το απρόθυμο σέρβις.

H ταβέρνα του Δημήνικου, στην Παλιά Σωτηρίτσα. Όποτε τη βρείτε ανοιχτή

(τηλ. 24940-31514) τον χειμώνα, θα φάτε νόστιμα κρέατα ή μαγειρευτά…

Γούλας, στο Πολυδένδρι. Ψαροταβέρνα που έχει δίπλα και ενοικιαζόμενα

δωμάτια.

Ο Μπέμπης, στην Παλιουργιά. Παραλιακή ταβέρνα με φρέσκο ψάρι.

Για σουβλάκια θα πάτε στην Ποταμιά και για κεμπάπ στην ταβέρνα

Πύραυλος, στη Μελίβοια. Νόστιμο φαγητό έχει και η Ντόλτσε Βίτα

στο κέντρο της Βελίκας.

info

* Δημαρχείο Αγιάς 24940-22273. * Αστυνομικό Τμήμα 24940-22300. * ΚΤΕΛ

Λάρισας 2410-537737.