H νίκη του Λονδίνου κατά τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 και

οι βομβιστικές επιθέσεις που ακολούθησαν αμέσως μετά έδειξαν – αν και με

τρόπους διαφορετικούς – ότι η πόλη αποτελεί γνήσιο παράδειγμα φιλοξενίας

διαφορετικών πολιτισμών.

Οι βόρειες πόλεις όπως η Όλνταμ και η Μπλάκμπερν επίσης φιλοξενούν

διαφορετικές κουλτούρες, όμως εδώ η «πολυπολιτισμικότητα» είναι κάτι το

διαφορετικό. Σε κάποιες περιοχές η ενσωμάτωση ή η αφομοίωση δεν σημαίνει παρά

ελάχιστα. Και σε αυτή την περίπτωση, όταν είναι λάθος ο τρόπος με τον οποίο

αναμειγνύονται οι άνθρωποι σε αυτό το χωνευτήρι, τότε υπάρχει ο φόβος της

έκρηξης.

Χωριστά

Ακόμη κι εκεί που υπάρχουν λίγες ενδείξεις άμεσης εχθρότητας, οι διαφορετικές

εθνοτικές κοινότητες συνήθως ζουν χωριστά, σχεδόν παράλληλες ζωές. Όπως

επισήμανε η έκθεση Γουάιτχολ – η οποία ζητήθηκε από την κυβέρνηση Μπλερ έπειτα

από τις επιθέσεις της Μαδρίτης – μετά τις φυλετικές ταραχές του 2001, οι ζωές

των ανθρώπων που ζουν σε διαφορετικές εθνοτικά κοινότητες «συχνά δεν φαίνεται

να έχουν κανένα σημείο επαφής…».

Στο Μπίστον, το προάστιο του Λιντς, όπου διέμενε ο ένας εκ των ύποπτων

βομβιστών, ο 22χρονος Τανουίρ, ο λευκός και ο ασιατικός πληθυσμός ζει μαζί,

όμως κυρίως χωριστά. Λευκές οικογένειες χριστιανών ζουν δίπλα σε Πακιστανούς

μουσουλμάνους, όμως, σε πολλές περιπτώσεις, δεν μοιράζονται παρά τον τοίχο που

τους χωρίζει.

Το Μπίστον δεν μπορεί να δεχτεί πώς είναι δυνατόν ένας νέος άνθρωπος

προερχόμενος από την κοινωνία του να προβεί σε μαζική δολοφονία.

Τρεις ώρες στη συγκεκριμένη περιοχή αυτές τις μέρες ίσως μπορούν να

αποκαλύψουν την πραγματικότητα.

Ο κόσμος είναι χωρισμένος σε δύο ομάδες: Ασιάτες και λευκούς, ούτε μια παρέα

μεικτή. Το Μπίστον, όμως, με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να θεωρηθεί φυλετικά

χωρισμένη περιοχή, όπως κάποιες πόλεις στο Ανατολικό Λανκσάιρ και το Δυτικό

Γιορκσάιρ, όμως κι εκεί οι κοινότητες Ασιατών και λευκών δεν έχουν

ενσωματωθεί. Όπως επισημαίνουν οι ίδιοι οι κάτοικοι, σπάνια συναναστρέφονται η

μία την άλλη.

Και στα σχολεία

Ο διαχωρισμός αυτός επεκτείνεται και στα σχολεία. Συνήθως κυριαρχεί η μία

πληθυσμιακή ομάδα ή η άλλη. Ο Τανουίρ, όμως, σπούδασε σε σχολείο όπου οι

λευκοί ήταν η πλειοψηφούσα ομάδα, σε αναλογία 38 (λευκοί) προς έναν,

πακιστανικής καταγωγής. Σε επιστολή της προς τους «Times», η μουσουλμανική

ηγεσία του Λιντς δηλώνει το εξής: «Ελπίζουμε οι υπεύθυνοι των επιθέσεων να

συλληφθούν γρήγορα και να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης, για να φανεί ότι

δεν υπάρχει χώρος για τέτοιες ανάλγητες πράξεις και ότι το καλό θα υπερισχύει

πάντοτε έναντι του κακού, όπως είναι η τρομοκρατία».

Πέρυσι, η ένταση στο Μπίστον μεταξύ αντίπαλων συμμοριών λευκών και Ασιατών

νεαρών είχε φτάσει σε επικίνδυνο σημείο. Τον Απρίλιο μια ομάδα νέων, οπλισμένη

με μπαστούνια του κρίκετ, ξύλα και άλλα όπλα, επιτέθηκε σε δύο λευκούς. Ένα

δεκαεξάχρονο παιδί σκοτώθηκε…

Επιμέλεια: Ρένα Δημητρίου

Τελευταία Νέα