H ηχηρή σιωπή του Γ. Σουφλιά

Απέφυγε όλο το προηγούμενο διάστημα τις δημόσιες εμφανίσεις και

τοποθετήσεις, παρ’ ότι είχε άποψη συγκεκριμένη για το πρόβλημα της κοινωνικής

ασφάλισης. Εξέθεσε τις απόψεις του στην Κυβερνητική Επιτροπή και μετέδωσε στον

ίδιο τον Πρωθυπουργό ότι η όλη παρέμβαση έμοιαζε με «ασφαλιστική τρέλα»,

υπογραμμίζοντας ότι «χωρίς μελέτη, χωρίς γνώση του κόστους, δεν κάνεις

μεταρρύθμιση».

Αλλά μέχρι εκεί. Δημοσίως, ο κ. Γ. Σουφλιάς προτίμησε να μείνει σιωπηλός.

Ουδείς τον άκουσε – αυτήν τη φορά – να κάνει σχόλια εχθρικά για τις κινήσεις

των συναδέλφων του. Παρ’ ότι εκπρόσωπος των «κεντρώων» στην κυβέρνηση,

ακολούθησε τη «συνταγή» της σιωπής, την οποία επέλεξαν και τα στελέχη τής

«Λαϊκής Δεξιάς», με τα οποία ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δεν διατηρεί και τις καλύτερες

των πολιτικών σχέσεων.

Οι σημαντικότεροι λόγοι για τη σιωπή – τού άλλοτε λαλίστατου – κ. Σουφλιά

είναι προφανείς: ύστερα από αρκετούς μήνες το υπουργείο του βρέθηκε στο

στόχαστρο, με την υπόθεση της λυματολάσπης – για την οποία δέχθηκε ουκ ολίγη

κριτική, πριν το ζήτημα διευθετηθεί. Από την άλλη πλευρά, ο Λαρισαίος

πολιτικός, που στέκεται ιδιαίτερα σε θέματα ηθικής, έχει κουραστεί να βλέπει

εχθρικά δημοσιεύματα σε φιλικές προς την κυβέρνηση εφημερίδες, σχετικά με το

«ποιοι» και «πώς» παίρνουν τα μεγάλα δημόσια έργα. Απάντησε στα δημοσιεύματα,

αλλά δεν θέλησε να επεκτείνει την αντιπαράθεση, από τη στιγμή που κινδύνευε να

βρεθεί χωρίς κάλυψη του Πρωθυπουργού, ο οποίος έχει αναγάγει την πολιτική των

μεταρρυθμίσεων σε κεντρική κυβερνητική επιλογή. Όπως είναι προφανές, για τον

κ. Σουφλιά δεν είναι η καλύτερη στιγμή για το άνοιγμα νέων ενδοκυβερνητικών

μετώπων.

Το πλέγμα των αυτοκινητοδρόμων

Υπάρχει όμως και η κρυφή πλευρά: αυτήν την περίοδο, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ

επιχειρεί να μεταθέσει το ενδιαφέρον στο σχέδιό του για «μια Ελλάδα ταχέως

διελεύσιμη, με καθαρούς και σαφείς προορισμούς».

Ο Θεσσαλός πολιτικός λέει ότι θέλει να συνδυάσει το πλέγμα των

αυτοκινητοδρόμων με το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, προκειμένου να γίνει η Ελλάδα

ένα δίκτυο συνδεδεμένων τόπων, όπου οι δραστηριότητες – βιομηχανικές,

εμπορικές, τουριστικές και ενεργειακές – θα είναι σαφώς καθορισμένες, με σκοπό

να αποδίδουν έναν ενιαίο οικονομικό χώρο, που θα στηρίζει ανταγωνιστικές

δραστηριότητες.

Κατά τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, μέχρι το 2008 θα έχει ολοκληρωθεί η Εγνατία Οδός από

την Ηγουμενίτσα μέχρι την Αλεξανδρούπολη, όπως και οι τρεις άξονες προς αυτήν,

που θα συνδέουν την Ελλάδα με την Αλβανία, τα Σκόπια και τη Βουλγαρία.

Παράλληλα, εξηγεί ότι στο ίδιο διάστημα θα έχει ολοκληρωθεί ο ΠΑΘΕ (Πάτρα –

Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Εύζωνοι ), ενώ στο ίδιο διάστημα η Ιόνια Οδός – που θα

ξεκινά από την Ηγουμενίτσα και θα καταλήγει στο Ρίο, συνδέοντας την Εγνατία με

τον ΠΑΘΕ -, στη Δυτική Ελλάδα, θα είναι υπό κατασκευή.

Ταυτοχρόνως θα «τρέχει» η κατασκευή του άξονα Πάτρας – Πύργου – Καλαμάτας και

αντιστοίχως η σύνδεση Τρίπολης – Καλαμάτας, ενώ τέλος θα προχωρά ο E-65, ο

αυτοκινητόδρομος της Κεντρικής Ελλάδας που θα συνδέει τη Λαμία με την

Καρδίτσα, τα Τρίκαλα και θα βρίσκει την Εγνατία μετά το Μέτσοβο, στο ύψος της

Παναγιάς.

Ο κ. Σουφλιάς τοποθετεί την ολοκλήρωση αυτού του πλέγματος των

αυτοκινητοδρόμων μεταξύ των ετών 2010 και 2012. Τότε, θα προσεγγίζονται με

ευκολία ακόμη και τα πιο απομακρυσμένα τμήματα της ελληνικής υπαίθρου και νέες

δυνατότητες ανάπτυξης θα διαμορφωθούν για την ενδοχώρα.