Επ’ αυτοφώρω. Την έπιασε επ’ αυτοφώρω. Ο φίλος μου ο Γιάννης. Τη θεία

του. Ετών 82 στα 83. Να διαβάζει. Το «Κεφάλαιο» του Μαρξ. Που το ‘χε κατεβάσει

αραχνιασμένο απ’ τη βιβλιοθήκη του μακαρίτη του άντρα της, του αριστερού. Με

τα ίδια του τα μάτια την είδε. Βουτηγμένη στη μελέτη. Και τον θεωρώ αξιόπιστο.

Καημένοι συνταξιούχοι… Με τα ΛΑΦΚΑ και με το ‘να και με τ’ άλλο

φτάσατε στο απροχώρητο – στο «Κεφάλαιο» του Μαρξ.

Λάκη Λαζόπουλε, σ’ εσέ κράζω: άσε τον Κούγια και πιάσε πάλι τις γριές –

έχουν ακόμα «ψωμί» οι δύστυχες.

Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή…


Δεν είναι κακό – το αντίθετο! – να παίζεται στο εξωτερικό ένας νέος

Έλληνας συγγραφέας – και μάλιστα απ’ αυτούς που το όνομά τους δεν «παίζει» και

τόσο ακόμα στο εσωτερικό…

Ο ικανός Γιώργος Ηλιόπουλος (φωτογραφία), που ‘γραφα στο περασμένο

«Τέταρτο Κουδούνι» ότι το «Για πάντα» του με τον τίτλο «4ever» παρουσιάστηκε

στο Λονδίνο στα αγγλικά απ’ το «Theatre Lab Company» σε σκηνοθεσία της δικής

μας Αναστασίας Ρεβή με το δικό μας Γιώργο Πυρπασόπουλο, παίζεται και στην

Γερμανία.

Το ίδιο έργο, το οποίο έχει τιμηθεί με το Βραβείο Καλύτερου Έργου στους

A’ Θεατρικούς Αγώνες Νέων Δημιουργών που οργάνωσε τον περασμένο Μάιο ο Τάσος

Παπανδρέου, ανέβηκε στο Βισμπάντεν απ’ τον θίασο του Τιμ Ρίντελ, σε σκηνοθεσία

του, με τον ίδιο και την Αντρέα Ζαναμπόνι, σε μετάφραση της Ρουθ Κούλερ.

Απ’ ό,τι μαθαίνω θα ανεβεί τελικά, τον Μάιο, κι εδώ, στο «Ιλίσια

Βολανάκης», ως παραγωγή του Τάσου Παπανδρέου, στην επίσης βραβευμένη στους

Αγώνες σκηνοθεσία της Βαρβάρας Δούκα, με Νίκο Αρβανίτη και Ντίνα Αβαγιανού.

Όπως προέβλεπαν οι Αγώνες για την βραβευμένη παράσταση.

Διότι κάτι είχα ακούσει ότι το ανέβασμα, στην αρχή, όπως προβλεπόταν,

της σεζόν, που αναβλήθηκε, είχε «κωλώσει» για λόγους οικονομικούς. Και δε θα

‘ταν προς τιμήν του οργανωτή το «είπα – ξείπα», όταν μάλιστα τα Βραβεία

προέκυψαν απ’ την κρίση επιλεγμένης επιτροπής διακεκριμένων του θεάτρου.

Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος παραγωγός επέλεξε ήδη να παρουσιάσει – και

παρουσιάζει – ως παραγωγή του στο «Κιβωτός» και το μη βραβευμένο έργο των

Αγώνων «Τι τρέχει με τον Αντώνη;», το οποίο ίσως προσωπικά να του άρεσε

περισσότερο – δικαίωμά του – και να πίστεψε ότι αυτό είναι που θα του «τα

φέρει». Οπότε το πράγμα θα καταντούσε σκανδαλώδες…

Ηλιόπουλος παίζεται από χτες – το πρώτο μέρος απ’ το σπονδυλωτό

«Bedtime Stories», που το πολύ ενδιαφέρον δεύτερό του «Στα σκοτεινά» παίχτηκε

στο «Επί Κολωνώ» το 2001 – 02 – και στο Δώμα του «Θεάτρου του Νέου Κόσμου» σε

σκηνοθεσία Πέμης Ζούνη με τον τίτλο «Μια ωραία και πιστευτή ιστορία».

Όσο για την αγγλική «εκδοχή» του «Bedtime Stories», που είχε

παρουσιαστεί πέρσι απ’ το «Theatre Lab Company» σε σκηνοθεσία και πάλι

Αναστασίας Ρεβή – σχεδόν ολόκληρο το έργο, δεκάξι απ’ τα δεκαεννιά κομμάτια

του – στο Λονδίνο και στο Δουβλίνο με τον τίτλο «xxxAnonymous»,

επαναλαμβάνεται από 19 Απριλίου στο θέατρο «King’s Head» του Λονδίνου.

«Διακεκριμένος στον κινηματογραφικό χώρο Έλληνας του εξωτερικού»

ακούγεται πως προορίζεται για πρόεδρος της προαναγγελθείσης σε προεκλογική

συνέντευξη του (πρωθ)υπουργού Πολιτισμού κ. Κώστα Καραμανλή Ακαδημίας

Κινηματογράφου.

Και ξέρετε ποιον ψιθυρίζουν σε ανέκδοτά τους «κακόγλωσσοι»

κινηματογραφιστές ότι θεωρεί «διακεκριμένο στον κινηματογραφικό χώρο

Έλληνα του εξωτερικού» το ΥΠΠΟ; Την Νία Βαρντάλος!

Αφότου η Ρούλα Πατεράκη βγήκε στην Τατιάνα Στεφανίδου δι’ υπόθεσίν της

κι ο διευθυντής του ΚΘΒΕ Νικήτας Τσακίρογλου στην Λαμπίρη, υπερασπιζόμενος την

πρόσληψη της Δήμητρας Ματσούκα στο Κρατικό, εγώ, πάντως, τίποτα δεν αποκλείω –

ούτε καν τα ανέκδοτα.

Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή…


Ύστερα από μια πλήρη χρονιά – δυο σεζόν – «αγρανάπαυσης», ο Νίκος

Μαστοράκης (στη φωτογραφία) επανέρχεται τον επόμενο χειμώνα στο θέατρο με δυο

σκηνοθεσίες που φαίνεται να παρουσιάζουν και οι δυο εξαιρετικό ενδιαφέρον:

«Ιβάνωφ» του Τσέχωφ για το ΚΘΒΕ, εναρκτήριο στο Βασιλικό – το έργο έχει να

παρουσιαστεί στην ελληνική σκηνή απ’ το 1997 – ’98, όταν το ανέβασε ο Νικήτα

Μιλιβόγιεβιτς στο «Αμόρε» – και το καινούργιο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Το

γάλα» για το οποίο έχω ακούσει τα καλύτερα, δεύτερο έργο στην Πειραματική

Σκηνή του Εθνικού που έχει παρουσιάσει πέρσι και το δικό του «Καλιφόρνια

Ντρίμιν» σε μια πολύ καλή παράσταση του Τάκη Τζαμαργιά.

Ο σκηνοθέτης βρίσκεται ήδη στη Θεσσαλονίκη για να συζητήσει περί διανομής.