Τα βλέπω καθημερινά μπροστά μου, να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε κάθε γωνιά

της πόλης.

Πολυτελή μεγαθήρια που υψώνονται σε κάθε άσημη γειτονιά των αθηναϊκών

προαστίων, παραφωνία δίπλα σε χαμηλά μικροαστικά σπίτια, κακοφτιαγμένους

δρόμους και σωρούς σκουπιδιών. Με τεράστιες φωτεινές ταμπέλες, που διαφημίζουν

τα προϊόντα τους σαν τα σούπερ μάρκετ ή τα ινστιτούτα αισθητικής και τα

πουλάνε σαν αυτά στις λαϊκές αγορές: «Τρία κιλά υπερηχογραφήματα», «ένα κιλό

αξονικές», «πέντε οκάδες τεστ (έτσι για να σας βρίσκονται)», «κάνετε και ένα

τσεκ-απ (για να σας τα πάρουμε πιο εύκολα)»!

Οι (πραγματικοί) ιδιοκτήτες τους; Μεγαλέμποροι στη λαχαναγορά – μαθαίνω –

εργολάβοι και έμποροι όπλων… Και οι γιατροί – στα ιδιωτικά, αλλά και κρατικά

γραφεία τους – να συνταγογραφούν παραπεμπτικά, συχνά χωρίς αιτία, για λίστες

αχρείαστων εξετάσεων (μεγάλος πειρασμός αυτά τα ποσοστούλια…). Είναι η

τεχνητή ζήτηση στις υπηρεσίες υγείας, όπως μου επαναλαμβάνει χρόνια τώρα ο

φίλος οικονομολόγος. H μεγαλύτερη αναλογία αξονικών και μαγνητικών τομογράφων,

σε σχέση με τον πληθυσμό μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιβεβαιώνει με

ψυχρούς αριθμούς του λόγου το αληθές!

Έχουν και προσφορές τα καλά μας διαγνωστικά κέντρα (σαν τα σαμπουάν στα

ράφια!), όπως μας ενημερώνουν γλυκερές γραμματείς πίσω από αστραφτερά γκισέ

και γυαλιστερά μαρμάρινα δάπεδα: τα λεγόμενα «πακέτα της υγείας» (ή της

ντροπής;). H εμπορευματοποίηση του μεγαλύτερου ανθρώπινου αγαθού (της υγείας)

και η εκμετάλλευση της πιο ευαίσθητης στιγμής κάθε θνητής ύπαρξης (του πόνου),

μόνο αποστροφή μού προκαλεί. Και μετά κάποιοι απορούν για την κρίση στις

σχέσεις γιατρών – ασθενών…