Παζάρι τέχνης με 12.000 επισκέπτες

Στον πεζόδρομο του γωνιακού κτιρίου, ένας συρφετός νέων ανθρώπων συζητάνε και

παρακολουθούν τα δρώμενα της «Trash Art». Του 6ου Μαραθωνίου Δημιουργίας και

Ανακύκλωσης που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων και της

ομάδας του περιοδικού «ΟΖΟΝ».

H «Trash Art» έχει διαμορφώσει το κοινό της. Νέοι άνθρωποι, ακόμα και παιδιά,

ανήσυχοι ενήλικοι αλλά και αιώνιοι έφηβοι με το άγχος στο μάτι τους, μήπως και

τους έχει ξεφύγει κάτι νεανικό και δεν το έχουν αντιληφθεί, ανανέωσαν το

ραντεβού τους με αυτήν την εκδήλωση. Που για πρώτη φορά φέτος μετακόμισε ένα

τετράγωνο πιο πάνω από το Γκάζι, όπου τη φιλοξενούσε ο Δήμος Αθηναίων από το

1998.

Στο ισόγειο, δίπλα στα τραπεζάκια καφενείου, οι djs ανακυκλώνουν ήχους,

πειραματίζονται με ακούσματα και βάζουν την ηλεκτρονική ατμόσφαιρα στις

στιγμές δημιουργίας των 55 καλλιτεχνών που πηγαινοέρχονται στην κατάμεστη

αίθουσα τοποθετώντας τα ολόφρεσκα έργα τους: κομοδίνα «της θείας» βαμμένα

κόκκινα και πράσινα με κολλημένα καπάκια από αναψυκτικά για ποπ νεανικά

διαμερίσματα. Παζλ από ζωγραφισμένα κομμάτια χαρτιού σε σχήμα δέντρου, για το

σαλόνι, επιδαπέδιο φωτιστικό με καπέλο από αμπαζούρ σέβεντις και με ροζ-μοβ

χάντρινα κρόσσια για να φωτίσουν τους εξελισσόμενους πόθους κοριτσίστικων

εφηβικών δωματίων. Παλιές ξύλινες καρέκλες τραπεζαρίας με δερμάτινη

ταπετσαρία, πάνω στην οποία βρίσκονται κολλημένες πολλές σειρές λεπτών

καρφιών, για να διώχνουν ανεπιθύμητους επισκέπτες. Λίγο πιο κάτω, ένα παραβάν

φτιαγμένο από κόκκινα τραπουλόχαρτα και ασημένιους κρίκους.

«Λοιπόν είσαι νέος. Και βλέπεις τη ζωή σου μέσα από την τέχνη. Όχι την

τέχνη τη μεγάλη, την ακαδημαϊκή και των μουσείων. Αλλά την τέχνη μέσα από τα

αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Με τα καπάκια από τα αναψυκτικά, με βίδες, με

τραπουλόχαρτα, με γύψο και με όρεξη να κάνεις έντεχνη τη ζωή σου μέσα από τα

σκουπίδια των άλλων», είναι η άποψη της στυλάτης Κατερίνας Μουτσοπούλου, η

οποία έχει το δίλημμα να αγοράσει μία επιζωγραφισμένη φωτογραφία της ξυπόλητης

Σεζάρια Εβόρα σε παρέμβαση Χρήστου Τσακίρη ή κάποια από τις φωτογραφίες της

Μελίνας Βλάχου με στιγμιότυπα ανθρώπων σε αστικούς ρυθμούς.

Το γουικέντ της ανακύκλωσης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας βρήκε

συμπαράσταση από τους δώδεκα χιλιάδες κόσμου που πέρασαν από τον χώρο «BIOS»

στην Πειραιώς 84 για να ενημερωθούν για τα νεώτερα της «Trash Art». Και

ταυτόχρονα να ρίξουν μερικές πινελιές ή κάποιες ψαλιδιές, μαζί με τους

καλλιτέχνες που είχαν εγκαταστήσει τα εργαστήριά τους στα δωμάτια του επάνω

ορόφου και τους καλούσαν να εκφραστούν μαζί τους.

«Μπορεί λοιπόν η κοινωνία της κατανάλωσης να εκβιάζει τους πολίτες της να

αγοράζουν όλο και περισσότερα αγαθά, χωρίς να τους παραχωρεί τον ανάλογο χρόνο

για να τα απολαύσουν. Μπορεί το περιβάλλον μας να γεμίζει από αχρηστευμένες

επιθυμίες που νομίζαμε ότι θα αναπλήρωναν τα κενά μας. Όμως τα πεταμένα

έπιπλα, τα άδεια κουτιά από παπούτσια, τα παλιά φωτογραφικά άλμπουμ, οι

ξύλινες κορνίζες ξαναλειτούργησαν μέσα από την επαφή των ανθρώπων που για 24

ώρες παίζουν και διασκεδάζουν με αυτά», λέει ο γραφίστας Μιχάλης Δαμάτης.

«Αυτή η «Trash Art» ήταν γεμάτη από σκουπίδια. Είχα την αίσθηση ότι

στις προηγούμενες διοργανώσεις που επισκέφθηκα δεν υπήρχαν τόσο διαφορετικά

μπιχλιμπίδια. Υπάρχει όμως ακόμα ενδιαφέρον στην ιδέα», εκτιμά η Φλωρεντία

Μουρελάτου, που συμπληρώνει ότι το σημαντικό είναι να έχει η ιδέα αυτή μια

καλύτερη συνέχεια.