H λειτουργία του ολοήμερου σχολείου στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση είναι,

ομολογουμένως, η σημαντικότερη εκπαιδευτική καινοτομία των τελευταίων

δεκαετιών. Και είναι πανθομολογούμενη η άποψη ότι ο υπουργός Παιδείας

θεωρείται ο πλέον επιτυχημένος υπουργός της σημερινής κυβέρνησης.

Είναι φυσικό επακόλουθο, λοιπόν, στο πρόσωπό του και στις ενέργειές του να

εστιάζεται ολόπλευρη πολεμική από τον χώρο τον οποίο θίγονται τα οικονομικά

συμφέροντα, αλλά και από όσους τίθεται εν κινδύνω το πολιτικό μέλλον τους.

Γράφτηκε τελευταία ότι «οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων ενοχλήθηκαν

κυρίως από τις προβλέψεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών – που δημοσιεύθηκαν στα

«NEA» – για μείωση της πελατείας κατά 20% στα μικρά ιδιωτικά, εξαιτίας της

προτίμησης των γονέων στα δημόσια ολοήμερα Δημοτικά σχολεία».

Είναι, επίσης, αξιοπρόσεκτο ότι από έρευνα του «Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ

σε γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε ολοήμερα σχολεία του Πειραιά, η

πλειονότητα (84,6%) εκφράζει θετική γνώμη».

Από τη συντηρητική παράταξη, ως φυσικό επακόλουθο, ξεκίνησε πολεμική και δεν

εκπλήσσεται κανείς από τη φτηνή επιχειρηματολογία της, ότι: «Με το ολοήμερο

σχολείο καταστρατηγείται η συνοχή της οικογένειας με την κατάργηση του

οικογενειακού μεσημεριανού φαγητού» και ότι τάχα «η οικογένεια στερείται το

παιδί της που επιστρέφει μετά τις τέσσερις το απόγευμα στο σπίτι»!

Νεκρανάσταση ξανά της εμφυλιακής προπαγάνδας και εκμετάλλευσης: «Πατρίς,

Θρησκεία, Οικογένεια». Σαν να μην είναι επιπλέον γνωστό ότι με τις

παραδοσιακές εργασιακές σχέσεις και τις σκληρές συνθήκες δουλειάς που

υπερασπιζόταν η συγκεκριμένη παράταξη, η οικογένεια του παρελθόντος έτρωγε

ομαδικά μόνο το βράδυ που επέστρεφαν οι γονείς, ιδίως ο πατέρας, ύστερα από το

εξοντωτικό ωράριο. Παρασιωπάται, επίσης, ή διαστρεβλώνεται ηθελημένα ότι,

χωρίς το ολοήμερο σχολείο, ο γονιός βλέπει το παιδί του μόνο στις διαδρομές

διακίνησής του με το αυτοκίνητο από φροντιστήριο σε φροντιστήριο ή αναμένοντάς

το, εντός του αυτοκινήτου, να τελειώσει το ιδιαίτερο μάθημα. H συντήρηση,

λοιπόν, στηρίζει τα οικονομικά και πολιτικά της συμφέροντα, διαδίδοντας, εν

γνώσει της, ψεύδη και κινδυνολογώντας.

Το παράδοξο και μη αναμενόμενο, όμως, είναι ότι από τον χώρο της παραδοσιακής

Αριστεράς, ευτυχώς κουκιστά, ελάχιστοι συνδικαλιστές της ταυτίζονται, από

διαφορετική σκοπιά, με την επικοινωνιακή πολεμική του άλλου άκρου, για λόγους

καθαρά πολιτικού λαϊκισμού, ακυρώνοντας την ιδεολογία της παράταξής τους περί

κράτους και μέριμνας υπέρ των παιδιών του λαού και των λαϊκών στρωμάτων, όπως

τείνει να επιτευχθεί με τη στήριξη της δημόσιας Παιδείας. Είναι δε

χαρακτηριστική η απολιτική θέση μέλους του Δ.Σ. της ΔΟΕ, της Πρωτοβάθμιας

Εκπαίδευσης, που γράφει ότι: «Τίποτα από όσα υπερφίαλα προβάλλει το ΥΠΕΠΘ δεν

μπορεί να κρύψει ότι το ολοήμερο σχολείο είναι απλά τα αποτελέσματα της

αναβολής της καθημερινής σχολικής αποχώρησης που υπαγορεύεται από τις νέες

εργασιακές σχέσεις και τα ελαστικά ωράρια των εργαζομένων γονιών». Για να

καταλήξει στον αυθαίρετο συλλογισμό ότι «όλοι οι γονείς ομολογούν ότι κυρίως

για φύλαξη επιλέγουν αυτό το σχολείο» και να φθάσει στο μηδενιστικό συμπέρασμα

ότι «το ολοήμερο σχολείο είναι ένα φτηνό σχολείο»!!

H στήλη μας, πολύ πριν να εφαρμοσθεί στη χώρα μας ο θεσμός του ολοήμερου

σχολείου, είχε ασχοληθεί με το θέμα, γιατί είναι ένας θεσμός που τον έχει

ανάγκη η ελληνική οικογένεια και η ελληνική παιδεία, αλλά κυρίως η ψυχική

υγεία των παιδιών και η μόρφωσή τους.

Ας προχωρήσει, λοιπόν, ο υπουργός Παιδείας, όπως μελετά. Την επέκτασή του και

στο ολοήμερο Γυμνάσιο, πειραματικά μέχρι τη γενίκευσή του, και αργότερα και

στο Λύκειο, βέβαιος για την πλατιά στήριξη εκ μέρους του λαού, έχοντας, για

τους αντιδρώντας, κατά νου τη ρήση του Ιωσήφ Στάλιν κατά την εισβολή των

Γερμανών στην τότε Σοβιετική Ένωση: «Άσ’ τους νεκρούς να προχωρούν».

Ο Αντώνης Σανουδάκης είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – συγγραφέας.

Τελευταία Νέα