Το 2004 είναι η χρονιά που θα λυθεί το Κυπριακό. H εκτίμηση ακούγεται

υπερβολική, και ίσως είναι, αλλά έπειτα από μια εβδομάδα διαβουλεύσεων στα

Ηνωμένα Έθνη μεταξύ των πρωταγωνιστών – Ανάν, Παπαδόπουλος, Παπανδρέου,

Γκιουλ, Πάουελ, οι μεσολαβητές Ντε Σότο και Γουέστον – είναι σαφές ότι όλα θα

κριθούν τους επόμενους 15 μήνες όπου δύο σημαντικά γεγονότα θα επηρεάσουν

καταλυτικά τις προοπτικές λύσης.

Γ. Παπανδρέου – A. Γκιουλ στη Νέα Υόρκη. Οι διαβουλεύσεις για το Κυπριακό,

σύμφωνα με εκτιμήσεις διπλωματικών κύκλων, θα οδηγήσουν στη λύση του μέσα στο 2004

Δεκέμβριος 2003: Πρώτη καθοριστική ημερομηνία είναι ο Δεκέμβριος του

2003. H σοβαρή πιθανότητα επικράτησης της τουρκοκυπριακής αντιπολίτευσης στην

ψηφοφορία που θα διεξαχθεί στα κατεχόμενα στις 14 Δεκεμβρίου δημιουργεί

ελπίδες για ριζική αλλαγή των δεδομένων. H ενωμένη αντιπολίτευση έχει ταχθεί

ανοιχτά υπέρ του σχεδίου Ανάν και της άμεσης λύσης. Οι διεθνείς μεσολαβητές

επενδύουν πλέον σε αυτή την προοπτική.

Όλοι οι πρωταγωνιστές, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του γενικού γραμματέα

των Ηνωμένων Εθνών, φέρονται να έχουν πεισθεί ότι όσο ο Ραούφ Ντενκτάς ηγείται

της τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν πρόκειται να υπάρξει λύση. H τραυματική

εμπειρία του περασμένου χρόνου με την αποτυχία της πρωτοβουλίας του ΟΗΕ στην

Κοπεγχάγη και τη Χάγη έπεισε κάθε καλοπροαίρετο παρατηρητή ότι ο κ. Ντενκτάς

παραμένει, κατά την έκφραση του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ένας «αμετανόητος γέρος» ο

οποίος δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσει σε λύση.

Σημασία δεν έχει απλά η επικράτηση της αντιπολίτευσης, αλλά το μέγεθος της

νίκης. Μόνον ένας θρίαμβος θα αφαιρέσει ουσιαστικά την εξουσία από τα χέρια

του κ. Ντενκτάς και θα δώσει το δικαίωμα στην αντιπολίτευση να υποστηρίξει ότι

έχει τη λαϊκή εξουσιοδότηση για να αναλάβει αυτή τα ηνία και να προχωρήσει σε

διαπραγματεύσεις.

2004: H επόμενη σημαντική ημερομηνία είναι ο Μάιος του επόμενου έτους

όταν η Κύπρος θα εισέλθει και τυπικά στην E.E.. Οι Αμερικανοί θα πιέσουν για

λύση στο τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου έτσι ώστε να ενταχθεί η ενιαία Κύπρος

και να αποφευχθούν πρακτικά προβλήματα, όπως ο κίνδυνος να μετατραπεί η

Πράσινη Γραμμή σε «εξωτερικά σύνορα» της E.E. απ’ όπου θα απαγορεύεται η

ελεύθερη διακίνηση ατόμων και προϊόντων.

Και φθάνουμε στον Δεκέμβριο του 2004, την πραγματική ημερομηνία-κλειδί, όταν η

E.E. θα κληθεί να αξιολογήσει την τουρκική υποψηφιότητα και να αποφασίσει εάν

θα αρχίσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα. Μόνο τότε – εκτιμούν

πηγές των Ηνωμένων Εθνών – θα έχει η Τουρκία ουσιαστικό λόγο και εθνικό

συμφέρον να λύσει το Κυπριακό. Θα προσβλέπει στο μείζον αντάλλαγμα της έναρξης

ενταξιακών διαπραγματεύσεων, που γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να λάβει εάν δεν

υπάρξει λύση στην Κύπρο.

Υπό το φως όλων αυτών των εξελίξεων, η δήλωση του κ. Γκιουλ στην προχθεσινή

συνάντησή του με τον Γ. Παπανδρέου στη Νέα Υόρκη με την οποία εξέφρασε την

ελπίδα ότι «το Κυπριακό θα λυθεί μέχρι το τέλος του 2004» έχει βαρύνουσα σημασία.