Δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Που, αν και δεν μοιάζουν, εκπέμπουν το

ίδιο μήνυμα. Του προεκλογικού αναβρασμού που άλλους τρομάζει, άλλους

ανακουφίζει και πάντως δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Τις είδαμε την περασμένη

Παρασκευή, τη μια όψη μέσα στη δικαστική αίθουσα και την άλλη έξω από αυτή.

Μέσα ήταν η δίκη που αφορούσε μια τραγωδία με πολλές παραμέτρους. Την

κατάρρευση ενός εργοστασίου κατά τη διάρκεια του καταστροφικού σεισμού του

1999, του οποίου οι συνέπειες υπήρξαν ολέθριες. Νεκροί, άστεγοι, άνεργοι. Αλλά

και κατηγορούμενοι, που από εγκληματική αμέλεια – λέγεται – βοήθησαν τον

Εγκέλαδο να ισοπεδώσει ό,τι ανίσχυρο βρήκε μπροστά του. Δικάζονται από μεικτό

ορκωτό δικαστήριο, αποτελούμενο δηλαδή από τακτικούς δικαστές κι ενόρκους.

Είναι γνωστό πως οι ένορκοι ως εκφραστές της κοινής γνώμης, αντιμετωπίζουν

συνήθως τους κατηγορουμένους με μεγαλύτερη επιείκεια. H αριθμητική υπεροχή

τους μάλιστα έναντι των τακτικών δικαστών έχει οδηγήσει σε αθωώσεις που ποτέ

δεν θα αποφάσιζε μια αμιγώς δικαστική σύνθεση. Και όμως… στην προκειμένη

περίπτωση μυρίζει μπαρούτι! Κι αν σε οποιοδήποτε άλλο έγκλημα η πάροδος του

χρόνου θα είχε αμβλύνει τις εντυπώσεις, στο συγκεκριμένο τις οξύνει. Τα θύματα

ζητούν δικαίωση, η κοινή γνώμη αξιώνει παραδειγματική τιμωρία και η Πολιτεία –

όπως εκφράζεται διά της τρίτης εξουσίας – δεν κωφεύει στα κελεύσματα. Μην

πλησιάζετε στο εδώλιο λοιπόν γιατί καίει, συμβουλεύουν τους κατηγορουμένους οι

καλά γνωρίζοντες, διαβλέποντας πως οι μέρες είναι… πονηρές. H δίκη της

Παρασκευής αναβλήθηκε για μια ακόμη φορά. Την ίδια τακτική εκτιμάται ότι θα

ακολουθήσουν και οι κατηγορούμενοι παρεμφερών υποθέσεων που έπονται,

συγχέοντας μάλλον την απονομή Δικαιοσύνης με τα πακέτα προεκλογικών παροχών.

Έξω από την αίθουσα ωστόσο (η άλλη όψη που προαναγγείλαμε) συγγενείς των

θυμάτων και υπάλληλοι του εργοστασίου περιέγραφαν – σε απευθείας σύνδεση, στην

τηλεόραση – το δράμα τους, όταν έγινε το… θαύμα! Υπάλληλος, άνεργη επί

τέσσερα χρόνια, που αγωνιζόταν ματαίως να βρει δουλειά, είχε δύο προτάσεις επί

τόπου. H πρώτη από τον υφυπουργό Αθλητισμού κ. Γ. Λιάνη (μπράβο για τα

ταχύτατα ανακλαστικά) και η δεύτερη από έναν αξιέπαινο ιδιώτη. Παιχνίδια της

τύχης ή σημεία των καιρών;