1. H Ισλανδία επέτρεψε πάλι το κυνήγι της φάλαινας – αυτός ο Μόμπι Ντικ

δεν είχε καμία τύχη. H τεχνολογική υπεροχή ενός σύγχρονου φαλαινοθηρικού είναι

συντριπτική απέναντι στα μεγάλα θηλαστικά. H νοοτροπία των ψαράδων δεν έχει

αλλάξει από την εποχή του πλοιάρχου Άχαμπ. Κυνηγούν τις φάλαινες για να τις

καταστρέψουν. H σπάνια φωτογραφία αποκαλύπτει μια απίστευτη βαρβαρότητα.


2. Χειροπέδες, το κεφάλι σκυφτό, το σακάκι μπροστά στο πρόσωπό του σε μια

μάταιη προσπάθεια για προστασία από τη δημοσιότητα. Ο αστυνομικός που

συνοδεύει τον Τζέιμς Μπράουν – τον πρώην επικεφαλής του χρηματοοικονομικού

τμήματος της Μέριλ Λιντς, κατηγορούμενο στην υπόθεση Ένρον – μοιάζει να τον

λυπάται. Πολύ μακριά φαντάζουν πλέον οι εποχές που η εταιρεία ήταν το πρώτο

όνομα στη Γουώλ Στρητ και χιλιάδες νέοι οικονομολόγοι ονειρεύονταν μια καριέρα

σαν κι εκείνη του Μπράουν: Χάρβαρντ, Γουώλ Στρητ, αμοιβές εκατομμυρίων

δολαρίων, εξουσία. Στη δίνη της απληστίας που προκάλεσε το τρελό ράλι στα

χρηματιστήρια όλου του κόσμου είδαν την καριέρα τους να τερματίζεται απότομα

πίσω από τα κάγκελα επώνυμοι – και πανίσχυροι – μάνατζερ, με οικογενειακή

παράδοση στη Γουώλ Στρητ, όπως ο Τζέιμς Μπράουν. H φωτογραφία δείχνει πώς

αντιμετωπίζουν τέτοιες υποθέσεις οι Αμερικανοί, και ας μην έχουν ζητήσει ποτέ

από ανθρώπους σαν τον Μπράουν να κάνουν δήλωση πόθεν έσχες…


3. Μέχρι το Βατερλώ στο Μάντσεστερ, τον Παναθηναϊκό τον συνόδευε ο μύθος

της μεγάλης ομάδας που μπορεί να σταθεί σε οποιαδήποτε έδρα. Ο βασιλιάς όμως

ήταν γυμνός, μερικά εκρηκτικά πεντάλεπτα της Γιουνάιτετ ήταν αρκετά για να

αποκαλυφθεί η μπλόφα. H ομάδα που επέστρεψε στην Αθήνα άφησε στο Ολντ Τράφορντ

συντρίμμια, ό,τι έκτιζε τόσα χρόνια.


4. Πολυτάραχη η μοίρα του Γιάσερ Αραφάτ. H πολιτεία του ήταν μια άσκηση

ισορροπίας ανάμεσα σε όλους τους ρόλους. Ο πλέον επικίνδυνος άνθρωπος για το

Ισραήλ της δεκαετίας του ’70 κατέληξε είκοσι χρόνια αργότερα ειρηνοποιός.

Σήμερα ο κλοιός σφίγγει γύρω του. Σε Ισραήλ και Παλαιστίνη οι εξτρεμιστές τον

θεωρούν άχρηστο και οι ΗΠΑ δεν τον στηρίζουν.


5. Το κέντρο της Στοκχόλμης – και κάθε ευρωπαϊκής πόλης – στολίζουν μεγάλα

σπίτια που έκτισαν οι πολιτικοί τον προπερασμένο αιώνα, για να δέχονται τους

πολίτες. Σήμερα ούτε στο σούπερ μάρκετ για ψώνια δεν μπορούν να πάνε. H

δολοφονία της Άννας Λιντ θέτει επιτακτικά το ερώτημα για την ποιότητα της

δημοκρατίας, όταν η επαφή με τους πολίτες γίνεται θανάσιμο ρίσκο.

Τελευταία Νέα