Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε στην Ιταλία η χορήγηση ασυλίας από κάθε

δικαστική δίωξη που δόθηκε στον Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ένα νομοσχέδιο ραμμένο στα μέτρα του

Μπορεί ως δικαιολογία να χρησιμοποιήθηκε ότι θα πρέπει απερίσπαστος και μακριά

από κάθε ενόχληση να ασχοληθεί με τα καθήκοντα του προεδρεύοντος την Ευρωπαϊκή

Ένωση για το επόμενο εξάμηνο, αλλά στην πραγματικότητα οι αντιδράσεις ήταν

θυελλώδεις, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.

Οι Ιταλοί σχολιαστές χαρακτήριζαν το νομοσχέδιο που εγκρίθηκε το βράδυ της

Τετάρτης και με το οποίο απαλλάσσεται των δικαστικών διώξεων ο Μπερλουσκόνι,

ως ξεκάθαρη «κατάχρηση εξουσίας». Πολλοί υποστηρίζουν πως «H φάρμα των ζώων»

του Τζορτζ Όργουελ πέρασε το κατώφλι της ιταλικής Βουλής. «Από σήμερα ο

Μπερλουσκόνι δεν θα μπορεί να δικάζεται όπως οι απλοί πολίτες. Δηλαδή δεν

είναι πλέον ένας απλός πολίτης, όπως όλοι μας», γράφει η «Ρεπούμπλικα» στο

πρωτοσέλιδο άρθρο της. «Ο νόμος δεν μας θεωρεί πλέον ίσους».

Εμφανιζόμενος στο δικαστήριο στην αρχή της εβδομάδας, στη συνεχιζόμενη δίκη

περί διαφθοράς, ο Μπερλουσκόνι είχε πει πως «θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο

ίσο από τους υπόλοιπους πολίτες, επειδή το 50% των Ιταλών τού ανέθεσαν την

ευθύνη να κυβερνήσει».

Το νομοσχέδιο, το οποίο ήδη έχει εγκριθεί από την ιταλική Γερουσία, προωθήθηκε

σε χρόνο ρεκόρ και πρόκειται να γίνει νόμος του ιταλικού κράτους με την

υπογραφή του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας τις αμέσως επόμενες ημέρες και

οπωσδήποτε πριν από την 1η Ιουλίου, οπότε η Ιταλία αναλαμβάνει την προεδρία

της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα.

Στη Γερμανία, η κεντρώα εφημερίδα «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ», καυτηριάζοντας τον

τρόπο που έγινε η ψηφοφορία στην ιταλική Βουλή, υποστηρίζει πως ήταν ξεκάθαρη

η προσπάθεια να σωθεί ο Μπερλουσκόνι από μια βέβαιη καταδίκη. «Ο Μπερλουσκόνι

χρησιμοποίησε τους βουλευτές του ως στρατευμένους ψηφοφόρους προκειμένου να

σώσει το κεφάλι του», είναι το σχόλιο της εφημερίδας. Δίπλα, μία γελοιογραφία

δείχνει τον Ιταλό πρωθυπουργό με ριγέ φόρμα καταδίκου να βγαίνει από τα

κάγκελα ενός κελιού, προσπερνώντας τους δικαστές που έχουν τα μάτια τους

δεμένα με μαντίλι. Το νομοσχέδιο, που αρχικά είχε προταθεί από την ιταλική

Αριστερά, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί η Ιταλία με όσα συμβαίνουν στις

περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, δίνει ασυλία σε εκείνους που βρίσκονται στις

πέντε σημαντικότερες κρατικές θέσεις.

Ο Μπερλουσκόνι, ο μόνος από τους πέντε ανώτατους Ιταλούς δημόσιους λειτουργούς

που αντιμετώπιζε προβλήματα με τη Δικαιοσύνη, θα διατηρήσει την ασυλία του,

τουλάχιστον ώσπου να λήξει η παρούσα θητεία του στην πρωθυπουργία το 2006.

Οι κατηγορίες εναντίον του είναι δωροδοκία δικαστών για ευνοϊκή απόφαση σε

υποθέσεις που αφορούσαν τις επιχειρήσεις του στη δεκαετία του 1980, μία

δεκαετία πριν μπει στην πολιτική. Ο ίδιος αρνείται την ενοχή του και

υποστηρίζει πως οι δικαστές που τον κατηγορούν «έχουν εξαπολύσει κυνήγι μαγισσών».