[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ]

EIMAI ΕΤΟΙΜΟΣ να τα πιστέψω όλα: από την κυβερνητική υπόσχεση για

πάταξη της φοροδιαφυγής μέχρι τις εξαγγελίες ότι στο προσεχές πρωτάθλημα

ποδοσφαίρου δεν θα γίνουν επεισόδια από τους χούλιγκαν. Από τις διακηρύξεις

των αρμόδιων υπουργών πως θα καταργηθούν τα ράντζα στα νοσοκομεία μέχρι

εκείνες των συναδέλφων τους ότι θα καταργηθεί η παραπαιδεία. Είμαι έτοιμος να

πιστέψω ότι ακόμη και οι ταξιτζήδες της Αθήνας θα με πηγαίνουν στο εξής όπου

θέλω, από τη διαδρομή που θέλω, και θα μου παίρνουν μόνο όσα έχει γράψει το

ταξίμετρο. Μπορώ να πιστέψω και άλλα απίθανα και απίστευτα, τα οποία ποτέ δεν

ισχύουν στη χώρα που ζούμε. Αλλά… έλεος! Το μόνο που δεν μπορώ να πιστέψω

είναι οι εξαγγελίες για δήθεν ακομμάτιστη Δημόσια Διοίκηση. Όχι από τη

σημερινή κυβέρνηση, αλλά από την κάθε κυβέρνηση. Όπως δεν μπορώ να πάρω στα

σοβαρά όλες τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις για αξιοκρατικές προσλήψεις και

προαγωγές στο Δημόσιο, για δημιουργία υπηρεσιών που θα εξυπηρετούν τους

πολίτες και άλλα ηχηρά παρόμοια που ξανακούστηκαν τελευταίως. Ακόμη δε γελάω

με εκείνους τους μάνατζερ που θα προσληφθούν σε δημόσιες υπηρεσίες δήθεν για

να τις αναβαθμίσουν. Να ‘ναι άραγε σαν εκείνους τους μάνατζερ που

προσελήφθησαν στις διάφορες ΔΕΚΟ και οι οποίοι είναι τόσο καλοί που κάθε

υπουργός τους παίρνει σε όποιο υπουργείο πάει, επειδή είναι οι κολλητοί του;

Και δεν πιστεύω πως κανείς κυβερνητικός παράγοντας στην Ελλάδα θέλει ισχυρή,

ανεξάρτητη, οργανωμένη και σύγχρονη Δημόσια Διοίκηση, γιατί τότε δεν θα μπορεί

να την έχει του… χεριού του. Άλλωστε αν ήθελαν θα την είχαν δημιουργήσει.

Καμία από τις δεκάδες μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει στη Δημόσια Διοίκηση δεν

στόχευε στον απογαλακτισμό της από την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία. Οι

δημόσιοι υπάλληλοι, εκόντες – άκοντες, ήταν και παραμένουν έρμαια της κάθε

κυβέρνησης, όχι με την έννοια της πολιτικής εποπτείας, που είναι καθήκον και

δικαίωμα της κεντρικής εξουσίας, αλλά με την έννοια της κομματικής εξάρτησης

που είναι το διαλυτικό κάθε προσπάθειας των υπαλλήλων για ανταπόκριση στον

ρόλο τους, δηλαδή στην εξυπηρέτηση του πολίτη. Όλα τα υπόλοιπα είναι προς

προεκλογική κατανάλωση…