Η τηλεόραση είναι μέσον φασιστικό τη στιγμή που δεν μας δίνεται η δυνατότητα

να φέρουμε αντιρρήσεις, να στηλιτεύσουμε μια ανακρίβεια, να αποκαλύψουμε την

ηθελημένη αμνησία και υποκρισία, την απόκρυψη τεκμηρίων. Ας αρνηθούμε

επιτέλους να είμαστε έρμαια των φλύαρων και αφασικών τηλεπαρουσιαστών

«ειδήσεων» και των δήθεν αντικειμενικών καλεσμένων.

Ας μην παρακολουθούμε τα μελοδράματα και τις ηλίθιες νεανικές σειρές. Η

τηλεόραση μας καθιστά βωβούς και συνάμα οργίλους. Προσβάλλει τη νοημοσύνη, τη

γλωσσική ευαισθησία, ταράζει την πνευματική και ηθική διαύγεια.

Η τηλεόραση, το μεγάλο κενό που μεταβάλλει την ιερή μας ημέρα σε θλιβερή

μιζέρια. Η τηλεόραση, το κενό της ανθρώπινης μάζας, μάζα σπιλωμένη από

γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ, έτσι όπως παρουσιάζονται.

Τολμώ να πω πως δεν έστειλε μήνυμα ο Μπιν Λάντεν στην επέτειο της 11ης

Σεπτεμβρίου.

Δεν πιστεύω τα όσα συμβαίνουν σχετικά με τη 17Ν.

Δεν πιστεύω, δεν πιστεύω, δεν πιστεύω.

Η τηλεόραση με οδήγησε να τα εκλαμβάνω όλα ως ψεύδη. Και αν κάποια ημέρα

αποφασίσω να αυτοκτονήσω «εικονικά» στις εισόδους των τηλεοπτικών σταθμών,

κανένας δεν θα αναμεταδώσει την «εικονική» μου αυτοκτονία.

Η τηλεόραση είναι ανίκανη να μεταδίδει την «εικονική πραγματικότητα», αντίθετα

παίρνει την αληθινή και την καθιστά εικονική.

Αρνούμαι την εποχή μου, αρνούμαι την εικονικότητά της και την κυριαρχία της

ιστορίας της.

Κοιτώντας το παρελθόν, συνειδητοποιώ πως το μόνο έργο της ιστορίας είναι η

απανθρωπιά και όταν ακούω τα θλιβερά ανθρωπάρια να λένε πως δεν μπορούμε να

πάμε αντίθετα στον ρου της ιστορίας, τους αντιπροτείνω τη ρήση του Νίτσε

γραμμένη το 1873: «Ο πολιτισμός το βάζει στα πόδια όταν στεγάζετε τις πράξεις

σας στο κέλυφος της ιστορίας».

Ναι, η ιστορία δεν μετουσιώνεται σε ζωή, αιτία τα ανθρωπάρια της λειψής ζωής

καλυπτόμενα στην ισχύ της έννομης βλακείας – της τηλεόρασης.

Το «παγκόσμιο μέσον» είναι σαν το κοντινό μας άτομο που, με τις κατά συρροήν

ανέντιμες πράξεις του, δεν μπορεί να μας πείσει για τις καθαρές του προθέσεις

να γίνει έντιμος.

Πίσω από την τηλεόραση κρύβονται όλες οι ανομίες του κάθε κέντρου εξουσίας,

είναι προσωπείο μιας τραγωδίας που γράφεται καθημερινά δίχως κάθαρση.

Η τηλεόραση δεν μας ενώνει με τον υπόλοιπο κόσμο, αντίθετα μας κατακερματίζει

και διαλύει κάθε μας φυσική αντίσταση – είναι ο θάνατος της ιερής μας ημέρας.

Ο Σ.Β. Σκοπελίτης είναι φωτογράφος.