Τσοχατζόπουλος – Πάγκαλος. Οι φήμες τούς θέλουν «συνωμότες». Οι ίδιοι τις

αντιμετωπίζουν με χιούμορ

Ο Άκης είναι φίλος μου, κακό είναι αυτό; Η ερώτηση του Θεόδωρου Πάγκαλου έχει

κάτι το αφοπλιστικό, πολύ περισσότερο καθώς διατυπώνεται ως απάντηση στο

ελαφρώς τολμηρό ερώτημα «αν συνωμοτεί με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας να

ανατρέψει τον Κ. Σημίτη». Σοβαρεύει όμως απότομα. Οι θεωρίες συνωμοσίας με

κεντρικό πρόσωπο τον ίδιο είναι πλέον πάρα πολλές το τελευταίο διάστημα,

ιδιαίτερα μετά την αποπομπή του από την κυβέρνηση.

«Με τον Ά. Τσοχατζόπουλο είχαμε μια πολύ στενή και αποτελεσματική συνεργασία

την περίοδο που ήμουν στο υπουργείο των Εξωτερικών», δηλώνει. Και προσθέτει:

«Σας θυμίζω ότι αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η τοποθέτηση συνδέσμων

στα δύο υπουργεία». Άρα; Μπορεί να υπάρχει «κάτι»; Ο Θεόδωρος Πάγκαλος γελάει

με όλα αυτά. Τα θεωρεί ανοησίες. Το ίδιο χιουμοριστικά αντιμετώπισε και ο

έτερος πόλος της συγκεκριμένης… συνωμοσίας Άκης Τσοχατζόπουλος. «Φάγατε με

τον κύριο Πάγκαλο;» τον ρώτησαν. «Ένα κομμάτι πίτα στην πρωτοχρονιάτικη

εκδήλωση της ΕΒΟ», απάντησε γελώντας.

Και όντως, για γέλια θα ήταν οι συγκεκριμένες αναφορές, αν… Αν δεν είχαν

προϊστορία, αλλά και έναν σαφή πολιτικό στόχο…

Φήμες για 4 υπουργούς

Πριν από μερικές εβδομάδες έκανε τον γύρο της Βουλής και των γραφείων

πολιτικών και δημοσιογράφων, φήμη σύμφωνα με την οποία τέσσερις εν ενεργεία

υπουργοί συνωμοτούν για να ανατρέψουν τον Κ. Σημίτη στο προσεχές ­ ύστερα από

14 μήνες ­ συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Η ιστορία αντιμετωπίσθηκε αρχικά με μειδιάματα,

δεδομένου ότι ήταν και αόριστη, ως προς τα πρόσωπα. Πυροδότησε μεν ένα δεύτερο

κύμα φημών σχετικά με το ποια ήταν αυτά τα τέσσερα μέλη του Υπουργικού

Συμβουλίου που ανερυθρίαστα συνωμοτούν εις βάρος του Κ. Σημίτη, αλλά τίποτε

περισσότερο. Τα πράγματα σοβάρεψαν απότομα στη συνέχεια, όταν έγινε γνωστό ­

τίποτε δεν μένει κρυφό άλλωστε στην πολιτική μας ζωή ­ πως η «πηγή» των φημών

βρισκόταν στο Μέγαρο Μαξίμου, και μάλιστα πολύ κοντά στον Κ. Σημίτη!

Το ίδιο συνέβη και με τη φημολογία για τα «μυστικά γεύματα Άκη – Πάγκαλου». Η

«πηγή» προσδιορίσθηκε και πάλι κοντά στον Πρωθυπουργό. Η συνέχεια είναι

γνωστή. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημ. Ρέππας, ο οποίος καλείται κάθε φορά να

«συμμαζέψει» τα πράγματα όταν αυτά ξεχειλώνουν από δραστηριότητες «εθελοντών»

του Μεγάρου Μαξίμου, διέψευσε ότι υπάρχει συνωμοσία, ότι υπουργοί συνωμοτούν

εις βάρος του Πρωθυπουργού. Το αν έπεισε ή όχι, είναι ένα δευτερεύον ζήτημα.

Το πρωτεύον σε όλη αυτή την υπόθεση ήταν ποιος ήταν ο πολιτικός στόχος της

ανάπτυξης των θεωριών συνωμοσίας με «θύμα» τον Πρωθυπουργό.

«Ευτυχώς, ο Αλευράς έφυγε νωρίς»

Ένας από τους φερόμενους ως συνωμότες από τον οποίο ζητήθηκε να σχολιάσει την

υπόθεση, περιορίσθηκε να σημειώσει «ευτυχώς που ο Γιάννης Αλευράς έφυγε

νωρίς». Η αιχμή είναι σαφής: έχει να κάνει με τη συνωμοσιολογία που

αναπτύχθηκε το 1984 και έφερε τον τότε πρόεδρο της Βουλής Γιάννη Αλευρά

επικεφαλής συνωμοσίας, στην οποία μετείχαν μερικά από τα πιο γνωστά στελέχη

του ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου, όλα κεντρώας καταβολής. Στόχος της συνωμοσίας;

Η ανατροπή του Ανδρέα Παπανδρεου, με το αιτιολογικό ότι έπαιρνε πολύ αριστερές

θέσεις. Στόχος της φημολογίας; Να εμφανισθεί πως υπήρχε κίνδυνος για την

παραμονή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Αν υπάρχει ένα πολιτικό πρόβλημα πάντως για όλα αυτά, είναι ασφαλώς το γεγονός

πως συνεργάτες του Πρωθυπουργού διακινούν τις συγκεκριμένες φήμες που από

μόνες τους υπονομεύουν την προσπάθεια στήριξης του κ. Σημίτη. Συγκρούονται

κατ’ αρχήν με ένα θέμα που τα ίδια στελέχη έθεταν προ μηνών, την αναγκαιότητα

δηλαδή (υπο)στήριξης του Πρωθυπουργού από τα κορυφαία στελέχη του κόμματος.

Όσο κι αν ορισμένοι ­ όπως ο προαναφερόμενος…«συνωμότης» ­ μπαίνουν στον

πειρασμό να εξετάσοιυν αν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ήταν ενήμερος των

πρωτοβουλιών των συνεργατών του («να συνθέσουν αυτές τις ανόητες θεωρίες»),

δύσκολα μπορεί κανείς να χρεώσει στον κ. Σημίτη ότι τις γνώριζε πριν αυτές

κυκλοφορήσουν στα πολιτικοδημοσιογραφικά γραφεία. Πολύ περισσότερο ότι τις

ενέκρινε κιόλας. Όχι μόνο γιατί δεν είναι στο στυλ του. Αλλά γιατί εγκύρως

μεταδόθηκε η οργή του, όταν έγινε κοινωνός των θεωριών διαβάζοντας τα σχετικά

ρεπορτάζ των εφημερίδων.

Καλλιεργούν κλίμα

Με ασφάλεια, πάντως, μπορεί να εκτιμηθεί ότι όλα αυτά καλλιεργούν ένα γενικώς

άσχημο κλίμα εν όψει του 6ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη κι αν το διάστημα που

απομένει έως το Συνέδριο δεν είναι 14 μήνες, αλλά μικρότερο («παίζει» και αυτό

το σενάριο, δηλαδή της επίσπευσης των εργασιών του Συνεδρίου κατά μερικούς

μήνες, αντί της πραγματοποίησής του τον Μάρτιο του 2002), ο χρόνος που

απομένει είναι πολύ μεγάλος ώστε να δικαιολογείται η προαναφερόμενη

δραστηριότητα των παρά τω Πρωθυπουργώ συμβούλων. Τότε, τι είναι αυτό που τους

παρακίνησε;

Ό,τι και τους προηγούμενους του 1983. Διότι μπορεί από τότε να άλλαξαν πολλές

κυβερνήσεις, η μεθοδολογία έμεινε ίδια. Κάποιοι βασιλικότεροι του βασιλέως ­

εξηγούν στελέχη του ΠΑΣΟΚ ­ αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν κλίμα «έκτακτης

ανάγκης».